Εκτύπωση
Εμφανίσεις: 3983

Ανασκόπηση κατηχητικού έτους 2007 – 08

Έφτασε και αυτό το τέλος. Aλλη μια χρονιά για τα κατηχητικά σχολεία της Καλύμνου έληξε. Βρισκόμαστε στα τέλη Μαΐου και πλέον κάνουμε τον απολογισμό για τη φετινή χρονιά. Πιο έντονα όμως μας έρχονται στον νου οι τελευταίες στιγμές που ζήσαμε με το κατηχητικό και συγκεκριμένα η εκδρομή στην Ψέριμο και οι δύο τελικοί των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων των κατηχητικών σχολείων.

Θα αρχίσουμε την αναφορά με την εκδρομή, μια και προηγείται χρονικά. Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11 Μαΐου στην γειτονική Ψέριμο. Αν και αγωνιούσαμε για τον καιρό που δεν είχε δείξει και το καλύτερό του πρόσωπο όλη την εβδομάδα, τελικά ήταν καλός και συντέλεσε στην αθρόα προσέλευση των παιδιών. Τελικά, μαζί με 160 παιδιά συνοδευόμενα από τους γονείς τους πραγματοποιήσαμε την εκδρομή με το σκάφος «Καλυψώ» να είναι ασφυκτικά γεμάτο. Στην Ψέριμο μας περίμενε ο Δεσπότης που είχε πάει από το πρωί και λειτούργησε στον ναό της Παναγιάς της Ψερίμου. Οι κάτοικοι του νησιού είχαν ενημερωθεί για την εκδρομή και ήταν έτοιμοι να μας υποδεχτούν.

Με τη άφιξη μαζευτήκαμε στον ναό της Παναγιάς όπου ψάλαμε το Χριστός Ανέστη και πήραμε την ευχή του Δεσπότη. Ακολούθησε το «παιχνίδι των σταθμών» όπου το κάθε κατηχητικό συναγωνίστηκε τα άλλα κατηχητικά σε δοκιμασίες. Μετά από τον πολύωρο αγώνα πρώτο αναδείχθηκε το κατηχητικό των Ι.Ν. Υπαπαντής – Ευαγγελίστριας με 879 βαθμούς και με 16 βαθμούς διαφορά από τους δεύτερους του Ι.Ν. Αγ. Βασιλείου. Με τη λήξη του παιχνιδιού μαζευτήκαμε στην Παναγία όπου φάγαμε, χορέψαμε και παίξαμε με πολύ κέφι και χαρά. Η εκδρομή έληξε με τις ευχές και τις ευχαριστίες του Σεβασμιωτάτου μέσα στον ναό της Παναγιάς όπου και μαζευτήκαμε λόγω βροχής. Εκεί δόθηκε και το βραβείο του παιχνιδιού στην πρώτη ομάδα.

   

Επόμενος και τελευταίος σταθμός μας στην σύντομη αυτή ανασκόπηση θα είναι οι τελικοί των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων των κατηχητικών σχολείων. Οι δύο αγώνες πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο 17 Μαΐου και φιλοξενήθηκαν στο δημοτικό γήπεδο της Καλύμνου όπου και είχε σημαιοστολιστεί από νωρίς για τους μεγάλους αγώνες. Στις 18:30 κατέφθασε ο κ.κ. Παΐσιος και οι πολλοί άλλοι κληρικοί όπου ήρθαν να παρακολουθήσουν τους αγώνες. Παραλίγο ο τελικός του Κυπέλου Ελλάδος μεταξύ Ολυμπιακού και Aρη όπου ήταν την ίδια ώρα να μας χαλάσει την βραδιά όμως ευτυχώς η προσέλευση του κόσμου ήταν ικανοποιητική. Πραγματικά ήταν ένα όμορφο και ηλιόλουστο απόγεμα και φάνταζε ιδανικό για ποδόσφαιρο. Ο κόσμος, τα λάβαρα, οι σημαίες, τα κύπελα, τα ομοιόμορφα μπλουζάκια των ομάδων και φυσικά οι εντυπωσιακές φωτοβολίδες έδωσαν ένα όμορφο τόνο στους τελικούς.

   

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με τον τελικό του κατωτέρου τμήματος, δηλαδή του Δημοτικού. Αντίπαλες ήταν οι ομάδες των κατηχητικών του Αγ. Στεφάνου και του Θεολόγου. Πριν τον αγώνα οι ομάδες παρατάχτηκαν στον αγωνιστικό χώρο όπου ο Δημητράκης του Θεολόγου διάβασε την προσευχή να ευλογήσει ο Θεός και να έχουμε έναν ειρηνικό και χωρίς ατυχήματα αγώνα. Το παιχνίδι ξεκίνησε στις 18:45. Ο αγώνας ήταν όμορφος και χωρίς εκνευρισμούς. Η ομάδα του Θεολόγου όμως κατάφερε να ξεχωρίσει νωρίς παίρνοντας το προβάδισμα όπου και το κράτησε μέχρι το τέλος του αγώνα. Τελικά το σκορ έληξε 3 – 0 υπέρ της ομάδας του Θεολόγου κάνοντας τον π. Νικόλαο να τάζει βραβεία και τα παιδιά να πετάνε στα ουράνια.

   

Η ελίτ της βραδιάς ήταν όμως ο τελικός του ανώτερου κατηχητικού όπου συναγωνίστηκαν τα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου σε έναν πραγματικά πολύ όμορφο αγώνα. Αντιμέτωπα ήταν τα κατηχητικά της Αναστάσεως και της πιο δυνατής ομάδας του πρωταθλήματος, της Παναγιάς της χώρας. Οι τελευταίοι φέρανε μαζί τους και πλήθος κόσμου για ψυχολογική υποστήριξη και μαζί με αυτούς της Αναστάσεως δημιούργησαν μια πού όμορφη και κόσμια ατμόσφαιρα. Τα συνθήματα και τα χειροκροτήματα τους τόνωσαν τους παίχτες των δύο ομάδων και τους παρακίνησαν για ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια.

      

Μετά την παράταξη των ομάδων, την προσευχή που διάβασε ένα παιδί από την Παναγιά και τις φωτογραφίες, οι ομάδες μπήκαν στο γήπεδο και στις 19:30 ο αγώνας ξεκίνησε. Ο αγώνας ξεκίνησε και παρόλο του η ομάδα της Παναγιάς τρόμαξε τους αντιπάλους στην αρχή, αυτοί συνήλθαν νωρίς και ισορρόπησαν το παιχνίδι. Μάλιστα ήταν αυτοί που άνοιξαν το παιχνίδι και με δύο γκολ, τα οποία συνοδεύτηκαν με έξαλλους πανηγυρισμούς μέσα και έξω από τον αγωνιστικό χώρο, πήραν το προβάδισμα ανατρέπωντας έτσι τα προγνωστικά.

    

Παρόλο το αρχικό μούδιασμα, η Παναγιά κατάφερε στη συνέχεια να ελέγξει το παιχνίδι και με δύο γκολ να ισοφαρίσει στο δεύτερο ημίχρονο. Το φινάλε φάνταζε αγχωτικό και οι διαιτητές άρχισαν να σκέφτονται ήδη την παράταση. Όμως ένα ακόμη γκολ της Παναγιάς προς το τέλος του αγώνα έβαλε την σφραγίδα για το κύπελο και την αρχή των πανηγυρισμών στην εξέδρα. Παρόλο τις καθυστερήσεις  η Ανάσταση δεν κατάφερε να ισοφαρίσει στα λίγα λεπτά που έμειναν και έτσι πρωταθλητής στο ανώτερο κατηχητικό στέφθηκε η Παναγιά μέσα σε αγκαλιές και χαμόγελα.

   

Η εκδήλωση έληξε με την απονομή των βραβείων στις νικητήριες ομάδες. Στο Δημοτικό απένειμε τα μετάλλια και τα κύπελα ο πρωτοσυγκελεύων π. Ιωάννης Χαλκίτης όπου και συμμετείχε έκδηλα στην χαρά τους. Η ομάδα της Παναγιάς είχε την τιμή να τους απονείμει τα μετάλλια ο Σεβασμιώτατος. Στην παράδοση του κυπέλου μαζί με τους έξαλλους πανηγυρισμούς των παιδιών εκτοξεύτηκαν και θεαματικά βεγγαλικά, τα οποία ήταν προσφορά του κ. Αντωνίου Βλάμου. Ακολούθησαν οι σχετικές φωτογραφίες της ομάδας με τον κ.κ. Παΐσιο ο οποίος και έκλεισε την εκδήλωση ευχαριστώντας τον π. Ιωάννη, τους υπόλοιπους ιερείς και τους κατηχητές για την φετινή προσφορά τους και προσκάλεσε τα παιδιά να προσέλθουν και την επόμενη χρονιά στο κατηχητικό σχολείο, μέσα από το οποίο προχωρούν βιώνουν την αγία πίστη μας και βοηθιούνται στον αγώνα τον καλό.

Έτσι όμορφα ολοκληρώθηκαν οι δραστηριότητες και της φετινής χρονιάς. Αν η Εκκλησία ήταν αθλητικός σύλλογος, πολιτιστικός ή κρατικός θεσμός για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τότε θα λέγαμε ότι και η φετινή χρονιά ήταν επιτυχής και επιτέλεσε τον σκοπό της. Όμως δεν είναι. Ο σκοπός της εκκλησίας και συγκεκριμένα του κατηχητικού σχολείου είναι να κατηχήσει τα παιδιά στις αλήθειες της πίστεώς μας ή αλλιώς να ανοίξει το παράθυρο της ψυχής των παιδιών και να μπει μέσα ο Ιησούς Χριστός. Με αυτήν τη προοπτική καμιά χρονιά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί γενικά επιτυχημένη ή όχι αφού, το αν ο Χριστός μπήκε στις καρδούλες των παιδιών μόνο το κάθε ένα παιδί ξεχωριστά μπορεί να το ξέρει. Η εκκλησία, κληρικοί και λαϊκοί, απλώς κάνουν την προσπάθεια, εύχονται και ο Θεός ευλογεί.

 

Κωνσταντίνος Φράγκατζης