ΚΟΜΝΗΝΟΣ Ε. ΚΟΥΛΤΙΝΙΟΣ

ΩΤΟΡΙΝΟΛΑΡΥΓΓΟΛΟΓΟΣ  ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ  ΚΕΦΑΛΗΣ  ΚΑΙ  ΤΡΑΧΗΛΟΥ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Ω.Ρ.Λ. ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΑΛΥΜΝΟΥ

Σεβασμιότατε Πάτερ καὶ Δέσποτα κύριε Παϊσιε

Μετὰ τὸ πέρας τῶν ἐργασιῶν τοῦ Διεθνοῦς Συνεδρίου μὲ θέμα “Ἡ Ποιμαντικὴ Διακονία τῆς Ἐκκλησίας στὸν χῶρο τῆς Ὑγείας”, στὴν νῆσον Ρόδον, αἰσθάνομαι τὴν ἀνάγκην νὰ σᾶς  εὐχαριστήσω γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν τιμὴ ποῦ ἐπιδεικνύετε πατρικως στὸ πρόσωπό μου.

Ἐπίσης σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ μέσης καρδίας γιὰ τὴν ἐξαιρετικὴ δυνατότητα ποῦ μᾶς προσφέρατε τόσον σὲ ἐμένα ὅσον καὶ στὸν Ἐπισκέπτη Ὑγείας τοῦ Νοσοκομείου μᾶς κ. Σωτήρη Βαγιανὸ νὰ ὠφεληθοῦμε πολλαπλῶς ἀπὸ τὸ Διεθνὲς αὐτὸ συνέδριο. Περὶ δὲ τοῦ συνεδρίου ἔχω νὰ σᾶς πληροφορήσω τὰ κάτωθι:

Τὸ συνέδριον τοῦτο ἦτο καλὰ ὀργανωμένο. Κατὰ τὴν τετραήμερον διάρκειά του, ἀνεπτύχθησαν θέματα ἄκρως ἐνδιαφέροντα. Ἰδιαιτέρως δὲ κατὰ τὴν συζήτησιν τῶν θεμάτων αὐτῶν μεταξὺ τῶν σύνεδρων-ἀντιπροσώπων ἐξήχθησαν πολύτιμα συμπεράσματα. Οἱ ὁμιλητὲς ἐπίσης, μὲ πολλὴν σοβαρότητα μᾶς ἐνημέρωσαν γιὰ διάφορα θέματα τόσον ἰατρικὰ ὅσον καὶ θεολογικά. Πάντες ἐτόνισαν ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ψυχοσωματικὴ ἑνότητα ἀρρήκτως συνδεδεμένη, καὶ μόνο οὕτως θὰ πρέπει νὰ ἐννοεῖται κατὰ τὴν Ὀρθόδοξον Θεολογίαν καὶ Παράδοσιν.

Ἐπίσης τονίστηκε ὅτι σύμφωνα μὲ τὸ Ὀρθόδοξο ὕφος, δὲν ἦτο σκοπὸς τοῦ Συνεδρίου νὰ διαλαλήσουμε urbi et orbi τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο ὅμως εἶναι ὑπαρκτὸ καὶ ἀναπτύχθηκε ἀπὸ διαφόρους ὁμιλητὲς (Ἀρχιεπισκοπὴ Κωνσταντινουπόλεως, Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία,Ι. Μητρόπολις Θυατείρων καὶ Μεγάλης Βρετανίας, I.Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικήςι. Μητρόπολις Γερμανιας  κ.α.).

Ἐπιδίωξη τοῦ Συνεδρίου εἶναι ἡ ἐντατικοποίηση τῶν προσπαθειῶν γιὰ ἕνα εὐρωπαϊκὸ δίκτυο συνεργασίας τῶν Ὀρθοδόξων ἢ μὴ Ἐκκλησιῶν σὲ ἐπίπεδο Μητροπόλεων.Κοινὴ ἀποδοχὴ ὅλων τῶν Εἰσηγητῶν-Συνέδρων εἶναι ὅτι ἡ τοποθέτησις Ἱερέα-Πνευματικοῦ στὸ κάθε νοσοκομεῖο, εἶναι ἀναγκαία κι ἀδιαμφισβήτητη. Ἐπίσης ἡ συνεργασία Ἱερέως καὶ Ἰατροῦ σὲ ἐπίπεδο ἐνοριῶν εἶναι πολὺ σημαντικὴ στὸν τομέα τῆς πρόληψης, συμμετοχὴ στὴ λήψη ἀποφάσεων γιὰ θεραπεία, ἀλλὰ καὶ στὴ μετεγχειρητικὴ πορεία τῶν ἀσθενῶν.Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ψυχοσωματικὴ ὀντότητα. Συνεπῶς ὁ ἀσθενὴς θὰ πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζεται θεραπευτικῶς σὲ συνεργασία τοῦ θεράποντος Ἰατροῦ καὶ τοῦ Ἱερέα-Πνευματικοῦ, σὲ ἀπόλυτα διακριτοὺς ρόλους.Πόνος: Ἡ διάκριση τοῦ πόνου σὲ ψυχικὸ καὶ σωματικό.

Τονίστηκε ὅτι ἡ συμμετοχὴ τοῦ συνανθρώπου στὸν πόνο τοῦ ἀσθενοῦς, ἔχει θεραπευτικὸ ἀποτέλεσμα. Ἀντίθετα, ἐκεῖνο ποῦ σήμερα συνηθίζεται στὶς καθημερινές μας διαπροσωπικὲς σχέσεις, εἶναι ἡ ὑπεροχὴ τοῦ “ἐγώ”. Ὁ πόνος δὲν ἔχει ἀναλογικὴ σχέση μὲ τὴ βαρύτητα τῆς νόσου. Ὑπάρχουν δηλαδή, σοβαρὲς νοσολογικὲς ὀντότητες ποῦ δὲν ἔχουν πόνο.Θεραπεία: Θεραπεία δὲν εἶναι μόνο ἡ μηχανικὴ ἀποκατάστασις τῶν διαφόρων ὀργάνων τοῦ πάσχοντος, οὔτε ἡ πρόσκαιρη ρύθμιση κάποιων λειτουργιῶν τοῦ ἀνθρώπινου ὀργανισμοῦ, ἀλλὰ ἡ ὁμοιοστατικὴ ἀποκατάστασις τοῦ ὅλου ψυχοσωματικοῦ ἀνθρώπου.  

Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ κοινότητα- ἐνορία μπορεῖ νὰ προσφέρει πολλὰ σὲ ἄτομα μὲ ἃ) νευρολογικὲς παθήσεις ὅπως π.χ. ἄνοια, ποῦ ὑπὸ διαφορετικᾶς συνθήκας μένουν στὸ κοινωνικὸ περιθώριο,               β) ἀσθενεῖς μὲ καρκίνο. Εἰπώθηκε ἐπίσης καὶ εἶναι σχεδὸν βέβαιο, ὅτι πίσω ἀπὸ ἕνα καρκίνο τοῦ μαστοῦ, ὑπάρχει ἕνα γεγονὸς παρατεταμένης ψυχικῆς ἔντασης σὰν γενεσιουργὸς αἰτία.

Βιοηθική: Στὸν τομέα τῆς Βιοηθικῆς τονίστηκε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι μόνο τὸ σύνολο τῶν γονιδίων του, ἀλλὰ καὶ κάτι παραπάνω.

Φιλανθρωπία: Ἡ Φιλανθρωπία (ποῦ κατὰ τὴν ὑπερχιλιετῆ ἱστορία κατὰ τοὺς χρόνους τῆς Ρωμανίας) ἐὰν δὲν ἔχει κύριο συστατικὸ τὴν ἐν Χριστῷ Ἀγάπη, κινδυνεύει νὰ καταντήσει οἶκτος ἢ ἀφορμὴ ὑπερηφάνειας.Ἐπίσης ἔγινε ἱστορικὴ ἀναδρομὴ-ἀναφορὰ στὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἐκκλησία  ἵδρυσε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανου τὰ πρῶτα φιλανθρωπικὰ ἱδρύματα(Νοσοκομεῖα-Ξενῶνες,Γηροκομεῖα,Βρεφοκομεῖα)

Τέλος, ἐκτεταμένη ἀναφορὰ ἔγινε στὸ φαινόμενο τῆς ἐξουθένωσης τῶν λειτουργῶν στὸ χῶρο τῆς ὑγείας (Ἰατροί, Νοσηλευτές).Τὸ φαινόμενο αὐτὸ εἶναι ἀρκετὰ συχνὸ καὶ ἐκδηλώνεται μὲ ποικίλα συμπτώματα. Αὐτὸς εἶναι καὶ ἕνας λόγος ποῦ δύσκολα διαγιγνώσκεται. Τὸ ἀνωτέρω φαινόμενο, ἐὰν δὲν ἀντιμετωπιστεῖ θεραπευτικά, ἀποσυντονίζει τὸ λειτουργό της ὑγείας καὶ τὸν καθιστὰ ἀνίσχυρο νὰ προσφέρει βοήθεια στοὺς πάσχοντες.     

Ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ρόδου ἡ φιλοξενία ὑπῆρξεν ἀβραμιαία, συνέβαλλε δὲ τὰ μέγιστα εἰς τὴν καλὴν ὀργάνωση καὶ διεξαγωγὴ τοῦ συνεδρίου. Οἱ  λατρευτικὲς συνάξεις τόσον ὁ ἑσπερινὸς εἰς τὴν Λίνδον στὸ λιμανάκι ὅπου ἐκήρυξε κατὰ τὴν παράδοσιν ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος ὅσον καὶ  Θεία Λειτουργία εἰς τὸν περικαλλῆ καὶ ἱστορικὸ ναὸ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, θὰ μείνουν βαθειὰ χαραγμένες στὴν καρδιὰ καὶ τὴν μνήμη μας.Αἰσθάνομαι ἐπίσης τὴν ἀνάγκη νὰ σᾶς ἐκφράσω, τὴν συγκίνησιν ποῦ αἰσθάνομαι ὡς Δωδεκανήσιος γιὰ τὴν πρωτοβουλία αὐτὴ τῆς μητέρας Ἐκκλησίας,  τὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, ποῦ ὡς μητέρα φιλόστοργος φροντίζει γιὰ τὰ πνευματικά της τέκνα. Ἰδιαιτέρως δὲ ἦτο αἰσθητὴ κὰθ 'ὅλην τὴν διάρκεια τοῦ συνεδρίου ἡ  παρουσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας  Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, καίτοι ἐκεῖνος κὰθ ὅλην τὴν διάρκεια αὐτοῦ εὐρίσκετο εἰς τὴν Βασιλίδα τῶν πόλεων, ὅπου προϊστατο στὴν  σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.                                                                                                       

Μὲ σεβασμὸ,                                                                                                   ΚΟΜΝΗΝΟΣ Ε. ΚΟΥΛΤΙΝΙΟΣ                                                                                                                         ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ  ΩΤΟΡΙΝΟΛΑΡΥΓΓΟΛΟΓΟΣ                                                                                                                                ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ  Ω.Ρ.Λ. ΚΛΙΝΙΚΗΣ                                                                                                                          ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΑΛΥΜΝΟΥ