Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ο Θεός, μετά την δημιουργία του ανθρώπου και την εγκατάστασή του στον Παράδεισο, προς άσκηση  και πρόοδο στην υπακοή, στην αρετή και την αγιότητα, του έδωκε και ορισμένη  εντολή, δια της οποίας του απαγόρευσε να γευθεί ορισμένο καρπό, εκ του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού. «Από παντός ξύλου του εν τω παραδείσω βρώσει φαγή, από δε του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν ού φάγεσθε απ’ αυτού, ή δ’ αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού, θανάτω αποθανείσθε».

Ο άνθρωπος πλάστηκε από τον Μέγα Δημιουργό, «κατ’ εικόνα σήν και ομοίωσιν», «και ετέθην εν τω παραδείσω της τρυφής ίνα άρχη αυτού», προικίστηκε δε με πνευματικές και ηθικές δυνάμεις, δια των οποίων μπορούσε να τελειωθεί και να γίνει ένας μικρόθεος, κατά τους Ιερούς Πατέρες της Εκκλησίας μας. Δυστυχώς, ο πρώτος άνθρωπος παρέβηκε την εντολή του αγίου Θεού, και υπάκουσε στη σαγηνευτική φωνή του Σατανά και η παράβαση και παρακοή αυτή «έλαβεν ένδικον μισθαποδοσίαν», τουτέστι τον θάνατο τον πνευματικόν.

Ο Πρωτόπλαστος άνθρωπος με το να μην ακούσει στην εντολή του Θεού έπεσε στην αμαρτία, ήτοι του χωρισμού του από τον Θεό. Η πτώση δε του πρωτοπλάστου Αδάμ υπήρξε μεγάλη και φοβερή και δεινά τα αποτελέσματα αυτής της παρακοής, πού κατά τον άγιο Ειρηναίο «ευθύς το σώμα αυτού γέγονε ού μόνον θνητόν αλλά και παθητόν».

Το κακό, δηλαδή η σκέψη και απόφαση της παραβάσεως της εντολής του Θεού, επέφερε την αμαρτία, η οποία δυστυχώς εισήλθε απ’ έξω στον πρώτο άνθρωπο τον Αδάμ, από ειδικό πειραστή πανούργο, δόλιο και μοχθηρό εχθρό του Θεού και του ανθρώπου, το Διάβολο. Ο άνθρωπος δια της παρακοής του  αμαύρωσε, αλλοίωσε, εξαχρείωσε και σκότωσε το κατ’ εικόνα Θεού και έγινε δούλος της αμαρτίας «φθόνω δε διαβόλου απατηθείς, της βρώσεως μετέσχε, των εντολών σου  παραβάτης γεγονώς», κατά τον Ιωάννη τον Δαμασκηνό.

Η αποκατάσταση της θλιβερής και απαίσιας όψης του προπατορικού αμαρτήματος και η μετάδοση αυτού από τον πρώτο άνθρωπο τον Αδάμ στο ανθρώπινο γένος, δεν ήταν ανθρώπινο έργο, ήταν θείο, δεν ήταν έργο του ξηρού Μωσαϊκού νόμου και της αγόνου φιλοσοφίας, αλλά ήταν έργο νέας διδασκαλίας και νέας ζωής και δυνάμεως, η οποία έμελλε να προέλθει εξ αυτού του Θεού, του Πατρός των Φώτων.

Και ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού γίνεται άνθρωπος, όμοιος με τον άνθρωπο εκτός της αμαρτίας. Η γέννηση του Κυρίου υπό της Παρθένου Μαρίας είναι το ύψιστο μυστήριο των μυστηρίων, είναι το κλειδί των ιστορικών γεγονότων που αλλάζουν τον ρούν ολοκλήρου της ανθρωπότητας. Το δε  μυστήριο της ενσάρκου οικονομίας του θείου Λυτρωτή, τούτο,- ξένον, ορώ και παράδοξον,- δεν δέχεται έρευνα και υπερβαίνει την αντίληψη «αγγέλοις και ανθρώποις» και το οποίο κατά θεία βούληση, έγινε η αιτία της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.

«Ω! Βάθους πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού, «ως ανεξερεύνητα τα κρίματα αυτού και ανεξιχνιάστοι αι οδοί αυτού». Ναι, μόνον δια της πίστεως γίνεται δεκτό το μεγάλο τούτο μυστήριο δια του οποίου ο άναρχος άρχεται, ο άσαρκος σαρκούται, ο άπειρος Θεός λαμβάνει «μορφή δούλου εν ομοιώματι ανθρώπου γενόμενος» και γίνεται άνθρωπος, με σκοπό να σώσει τον πλανώμενο άνθρωπο από την αιωνία καταδίκη και αιώνιο θάνατο, και να τον επαναφέρει στην αρχαία μακαριότητα.

Ο Άγγελος Κυρίου, «φανείς κατ’ όναρ» στον δίκαιο Ιωσήφ, του φανέρωσε τον σκοπό της Γεννήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού. «Τέξεται υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών».

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ο σκοπός της ενσάρκου οικονομίας, το Μέγα Μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου επί της γής ήτο και είναι η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους και η ένωση αυτού μετά του Θεού της αγάπης. Διά τούτο ο Θεός Πατέρας από άπειρον αγάπη απέστειλε τον Υιό αυτού στον κόσμο Σωτήρα και  Λυτρωτή, ο οποίος ανακαίνισε το σύμπαν, έθραυσε τις αλυσίδες και τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου και ύψωσε τον πεπτωκότα άνθρωπο και τον επανέφερε στον αρχικό αυτού προορισμό.

Ημείς, αγαπητοί μου αδελφοί, έχοντες την σωτήριο αυτή γνώση οφείλουμε πρώτο να πιστεύουμε τελείως στο λόγο του Θεού και να ομολογούμε το μέγα της θείας ενανθρωπήσεως μυστήριο και δεύτερο να υπακούμε στο άγιο ευαγγέλιο, στο λόγο του ενανθρωπίσαντος Σωτήρος Χριστού Υιού και Λόγου του Θεού και να πράττουμε κατά το άγιο αυτού θέλημα, ίνα ενοικήση εν ημίν και γίνουμε άξιοι της αιωνίου ζωής και μακαριότητος. Ού η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων, ΑΜΗΝ.

Ευλογημένα Χριστούγεννα.

+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος