ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Με λαμπρότητα και θρησκευτική ευλάβεια εορτάσθηκε στην Μητρόπολή μας η εορτή του Αγίου Νικολάου, προστάτου των ναυτικών μας, την Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου.

 

ΣΤΗΝ ΛΕΡΟ

Στην ομώνυμη ενορία της πόλεως του Λακκίου, το εσπέρας της Κυριακής 5 Δεκεμβρίου, έλαβε χώρα Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός υπό του Ιερού Κλήρου, αρτοκλασία και εν συνεχεία Ιερά Παράκλησις.

       

Το πρωί της εορτής, Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου, μετά τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία, έγινε Δοξολογία για την εορτή του Ναυτικού και στη συνέχεια η Λιτανεία του Ιερού Λειψάνου και της Ιεράς Εικόνας του Αγίου Νικολάου στους κεντρικούς δρόμους της πόλεως του Λακκίου.

     

Κατά την Θεία Λειτουργία, τον θείο λόγο εκήρυξε ο αρχιμ.Στέφανος Κατές, ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως, αναφερόμενος στον βίο του Αγίου Νικολάου.

       

Μετά το πέρας της Θ.Λειτουργίας έλαβε χώρα η καθιερωμένη Δοξολογία στη οποία παρέστησαν οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές της Νήσου, εκπρόσωποι φορέων και Συλλόγων, οι εκπαιδευτικοί και μαθητές των σχολείων της πόλεως του Λακκίου, αντιπροσωπείες σχολείων, και πολύς κόσμος.

       

Κατά την Λιτανεία προηγείτο το περιπολικό του Αστυνομικού Τμήματος, μέλη της μουσικής του προσκοπισμού, αντιπροσωπείες μαθητών των σχολείων του νησιού, και πολύς κόσμος.

Μετά την λιτανεία ο Διοικητής της Ναυτικής Βάσεως παρέθεσε δεξίωση στην Λέσχη Αξιωματικών.

Ο Aγιος Νικόλαος εορτάσθηκε επίσης και σε όλα τα παρεκκλήσια του Μητροπολιτικού Ναού, της Παναγίας του Κάστρου, στο Ξηρόκαμπο, Μεραλούδι, Συκαίας και Αλίντων.

 

ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ

Η πανήγυρη του πολιούχου της Καλύμνου Αγ. Νικολάου γιορτάστηκε και φέτος με ξεχωριστή ευλάβεια και λαμπρότητα.

Ήταν ημέρα αργίας για τις δημόσιες υπηρεσίες, τους επαγγελματίες και τα εμπορικά καταστήματα, αλλά η αγάπη των Καλύμνιων προς τον προστάτη των σφουγγαράδων δεν περίμενε καμιά κρατική αναγνώριση αργίας. Η παύση από κάθε εργασία ήταν συναισθηματική και πνευματική κατάφαση που εκφραζόταν με ευλάβεια από όλους τους Καλύμνιους προς το «δικό» τους Αγιο.

 

Και η πανήγυρη του Αγ. Νικολάου στο «νησί των σφουγγαράδων» αποτελεί βασικό δομικό στοιχείο θρησκευτικής, και γενικότερα της πολιτισμικής, παράδοσης αιώνων.

Ο μεγαλοπρεπής φερώνυμος ναός, που δεσπόζει στο δεξιό άκρο της παραλιακής λεωφόρου, στην Πόθια, ήταν το επίκεντρο της εορτής.

Την παραμονή εψάλη μέγας πανηγυρικός χοροστατούντος του μητροπολίτη κ. Παϊσίου, ενώ η παρουσία των πολιτικών, στρατιωτικών και λιμενικών αρχών του νησιού, αλλά και η συμμετοχή μεγάλου πλήθους λαού, προσέδωσαν στην εορτή ιδιαίτερη λαμπρότητα.

 

Απονομή οφικίου

Το πρωί, προς το πέρας της Θ. Λειτουργίας, ο μητροπολίτης απένειμε το οφίκιο του Οικονόμου στον αιδ. Κωνσταντίνο Σμαλιό, θεολόγο, ο οποίος, αν και έχει  θητεία ιερωμένου λίγα χρόνια, ως εφημέριος του Αγ. Νικολάου δίπλα στον επί πολλές δεκαετίες εφημέριο αιδ. Γερβάσιο, έχει επιδείξει θαυμαστό ζήλο και απόλυτη προσήλωση στα ιερατικά του καθήκοντα με μοναδική ταπεινότητα και αθόρυβη σεμνότητα.

 

Στην εξαίρετη παρουσία του ως λειτουργός έχει προσθέσει ήδη τεράστιο πνευματικό έργο αλλά και πρωτοφανές, για ιερέα, χειρωνακτικό έργο, για την ανακαίνιση του ναού με όσο γίνεται μικρότερες δαπάνες, συνεργαζόμενος άψογα μαζί με όλα τα μέλη του εκκλ. συμβουλίου. Γι’ αυτό και το «άξιος» που αναφώνησε ο μητροπολίτης όταν το απένειμε το σταυρό και το επιγονάτιο του Οικονόμου, το επανέλαβε με ζωηρή τη φωνή όλο το εκκλησίασμα και ήταν αυτό μια επιπλέον κοινωνική αναγνώριση και καταξίωση.

 

Θείο Κήρυγμα

Την τελετή της απονομής του οφικίου ο μητροπολίτης ανάγνωσε ευχή υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των τεθνεώτων ναυτικών της Καλύμνου, για τους οποίους παρατέθηκαν κόλλυβα, και στη συνέχεια ακολούθησε σύντομο θείο κήρυγμα του μητροπολίτη για τον Αγιο Νικόλαο, τον προστάτη των θαλασσινών.

 

Ο κ. Παΐσιος έκλεισε  με τις ευχές του προς τους παρόντες πολιτικούς, τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Ν. Ζωίδη, τον τ. βουλευτή και υπουργό Εξωτερικών κ. Γ. Βαληνάκη, το νέο δήμαρχο κ. Δ. Διακομιχάλη, το νέο βουλευτή κ. Γ. Κασσάρα, τον αντιδ/ρχο κ. Μ. Μπούκη, και τα λοιπά πολιτικά πρόσωπα, αλλά και τους αξιωματικούς του Στρατού και του Λιμενικού.

Ο κ. Παΐσιος, με το ζωηρό ενδιαφέρον που τον διακρίνει για τα κοινωνικά προβλήματα, έκανε έκκληση προς τον κ. Ζωίδη να μεταφέρει στην κυβέρνηση το αίτημα των Καλυμνιών να απελευθερωθούν οι θάλασσες για την αλιεία και τη σπογγαλιεία. Επίσης, εξήρε και την αξία του ταξιδιού που  πραγματοποιεί αυτές τις ημέρες ο δήμαρχος κ. Γ. Ρούσσος σε πολιτείες της Αμερικής για συνεργασία με τους αποδήμους Καλύμνιους.

 

Λιτάνευση

Μετά το τέλος της Θ. Λειτουργία ακολούθησε η λιτάνευση του αγιασμένου λειψάνου του Αγίου Νικολάου, που φυλάσσεται στην εκκλησία, της και της ιερής εικόνας του, με τη συνοδεία της Δημ. Φιλαρμονικής από το Λιμεναρχείο ως τη νέα προβλήτα, μετά το Δημαρχείο.

       

Κατά την επιστροφή ο μητροπολίτης τέλεσε δύο αρτοκλασίες, μία στην πλατεία Δημαρχείου, στο σιντριβάνι, και μία στην πλατεία Λιμεναρχείου, στις προτομές των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που έπεσαν στα Ιμια το 1996.

     

Η συμμετοχή του λαού ήταν εξαιρετικά μεγάλη, έτσι ώστε η λιτάνευση να αποτελέσει την κατακλείδα του παγκαλυμνιακού εορτασμού και της μέγιστης τιμής προς τον προστάτη των θαλασσινών Αγιο Νικόλαο.

  

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ο Aγιος Νικόλαος, Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός, είναι από τους πλέον αγαπητούς Αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Αμέτρητοι ναοί έχουν κτισθεί προς τιμήν του και πλήθη λαού σπεύδουν να τον τιμήσουν και να ζητήσουν τη μεσιτεία του προς τον Κύριο.

Γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας γύρω στα 250 μ.Χ. από ευσεβείς και πλούσιους γονείς, οι οποίοι τον ανέθρεψαν "εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου".

Βρέφος ακόμη απέδειξε ότι είχε τη χάρη του Θεού. Με θαυμαστό τρόπο στάθηκε όρθιος την ώρα του λουτρού χωρίς καμία βοήθεια. Κάθε Τετάρτη και Παρασκευή θήλαζε μόνο μια φορά την ημέρα και μάλιστα μετά τη δύση του ηλίου.

Πολύ νωρίς ο Κύριος κάλεσε κοντά του τους δύο γονείς του και ο ίδιος, έχοντας πάντοτε οδηγό τη ρήση του Ευαγγελίου "δότε Ελεημοσύνην", μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη Λατρεία του Υψίστου.

Είναι γνωστή και αξιοθαύμαστη η ενέργεια του αυτή να βοηθήσει νύχτα και κρυφά τις τρεις αδελφές με αξιόλογο χρηματικό ποσό, για να μην αναγκαστούν, λόγω της φτώχιας τους, να παρασυρθούν στην ατίμωση.

Κινούμενος ο Νικόλαος από Ιερό πόθο, αποφάσισε να ταξιδέψει για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους. Καθώς έπλεε το πλοίο, άρχισαν να πνέουν σφοδρότατοι άνεμοι και ξέσπασε μεγάλη τρικυμία. Επιβάτες και πλήρωμα έχασαν την ψυχραιμία τους και περίμεναν να καταποντισθούν.

Ο Νικόλαος όμως γονατιστός προσευχήθηκε με θέρμη προς τον Κύριο και το θαύμα έγινε. Οι άνεμοι έπαυσαν και η θάλασσα αμέσως γαλήνεψε. Όμως κάποιος ναύτης, που ήταν στο κατάρτι, γλίστρησε και έπεσε στο κατάστρωμα νεκρός. Όλοι στενοχωρήθηκαν, που χάθηκε ένας άνθρωπος. Χάρη όμως στις θερμές προσευχές του Αγίου ο ναύτης αναστήθηκε, σαν να ξύπνησε από βαθύ ύπνο.

Μετά το προσκύνημα στους Αγίους Τόπους επέστρεψε στα Πάταρα, όπου ζούσε με οσιότητα και δικαιοσύνη. Ο Θεός τον αξίωσε να χειροτονηθεί πρεσβύτερος και μετά το θάνατο του Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας να εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος.

Έτρεφε μεγάλη αγάπη για τους φτωχούς και τους αδυνάτους. Ίδρυσε στην αρχιεπισκοπή του φτωχοκομείο, ξενώνα, νοσοκομείο και άλλα φιλανθρωπικά ιδρύματα.

Στις δύσκολες στιγμές των διωγμών του Διοκλητιανού εμψύχωνε το ποίμνιο του και ιδιαίτερα τους νέους. Γι' αυτό συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και βασανίζεται. Υπομένει όμως όλες τις διώξεις και τις ταλαιπωρίες προς δόξαν Κυρίου.

Μετά την κατάπαυση των διωγμών από τον αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο αναλαμβάνει και πάλι το ποιμαντικό του έργο στα Μύρα.

Το 325 μ.Χ. λαμβάνει μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, και καταπολεμεί με θάρρος και τόλμη τις κακοδοξίες του Αρείου. Υπερασπίζεται με σθένος την Ορθοδοξία και αναδεικνύεται "κανών πίστεως" και διδάσκαλος του Ευαγγελίου. Για την ενίσχυση του εμφανίστηκε ο ίδιος ο Χριστός και του έδωσε ευαγγέλιο και η Μητέρα Παναγία, που του χάρισε ωμοφόριο.

Όταν επέστρεψε από τη Σύνοδο, συνέχισε το ποιμαντικό του έργο μέχρι τα βαθιά γεράματα, οπότε και παρέδωσε το πνεύμα του στον Πανάγαθο Θεό το 330 μ.Χ.

Ο Κύριος τον τίμησε ιδιαίτερα για την ενάρετη χριστιανική ζωή του, που τη διέκρινε η βαθιά πίστη στον Παντοδύναμο Θεό και η ανεκτίμητη αγάπη του για τον άνθρωπο. Τον ανέδειξε ποταμό ιαμάτων και πηγή θαυμάτων. Θαυματουργούσε όταν ζούσε αλλά και μετά την κοίμηση του τα θαύματα του είναι αναρίθμητα.

Το έτος 1087, λόγω ταραχών, έγινε η μετακομιδή των ιερών λειψάνων του από τα Μύρα στο Μπάρι της Ιταλίας. Κατά την τέλεση της θείας λειτουργίας έτρεχε τόσο πολύ μύρο από τα ιερά λείψανα, που οι πιστοί το μάζευαν σε δοχεία για θεραπεία από διάφορες αρρώστιες, αρκετοί μάλιστα λιποθυμούσαν από την ευωδία του.

Με τα ωραιότερα εγκώμια τον τιμά η Εκκλησία. "Κανόνα πίστεως και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον" τον ονομάζει ο υμνωδώς και "ποιμένα μέγαν" τον αποκαλεί. Ανατολή και Δύση του αναγνωρίζουν ξεχωριστή θέση μεταξύ των Αγίων. Με εξαιρετική λαμπρότητα και δόξα τιμάται από τους Ρώσους.

Ο Aγιος Νικόλαος είναι ο μεγάλος προστάτης των ναυτικών. Στο τιμόνι, στην πλώρη κάθε πλοίου είναι η εικόνα του. Αμέτρητοι είναι οι ναοί στα λιμάνια, στα νησιά και στα ακρωτήρια, που φέρουν το όνομα του, τάματα των ναυτικών σε δύσκολες στιγμές, που τον επικαλούνται: 'Αϊ-Νικόλα, βοήθα με!

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου και την ανακομιδή των ιερών λειψάνων του στις 20 Μαΐου, αλλά και κάθε Πέμπτη ψάλλονται στον  Aγιο Νικόλαο ωραιότατοι ύμνοι, διότι η Πέμπτη ημέρα της εβδομάδας είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στους δώδεκα αποστόλους και στον Aγιο Νικόλαο.

Επιμέλεια-Φωτογραφίες-Κείμενα:  Γεώργιος Ι.Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως , Εφημερίδα "Αργώ της Καλύμνου"