Η Εκκλησία μας, από περάτων έως περάτων της οικουμένης, «εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη», σήμερα εορτάζει διπλή εορτή, την επικαλουμένη Δεσποτική – θεομητορική. Την εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου.

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, στην σημερινή ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε, μας καταγράφει αυτήν την λαμπρά εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου, των κυριευόντων και Βασιλέα των βασιλευόντων, που «εν τω ναώ της δόξης του ώφθη ως βρέφος αγκαλοφορούμενος και επληρώθη τα πάντα, της σης αινέσεως».

Ο Θεάνθρωπος Ιησούς, ο οποίος δεν ήλθε να καταλύσει τον Μωσαϊκό νόμο, αλλά να τον πληρώσει, όταν συμπληρώθηκαν οι ημέρες για τον καθαρισμό, τότε η αγία οικογένεια, ο δίκαιος Ιωσήφ και η Παρθένος Μαρία, έφεραν «το παιδίον Ιησούν εις Ιεροσόλυμα» για να το αφιερώσουν στο Θεό σύμφωνα με τον νόμο.

Ο Μωσαϊκός νόμος λέγει – αν το παιδί που φέρει μία γυναίκα στον κόσμο είναι αγόρι πρέπει να θεωρείται αφιερωμένο στον Θεό και να προσφέρουν θυσία ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια.

Και ω! του θαύματος «αγκαλίζεται χερσί ο Πρεσβύτης Συμεών τον του νόμου  ποιητήν και Δεσπότην του παντός».

Τον Χριστό, Κυρίου δέχεται στο ναό το νομικό, χάριτι θεία, ο δίκαιος και ευσεβής ιερεύς Συμεών που τον καθοδηγούσε το Άγιο Πνεύμα και του είχε φανερώσει ότι δεν  θα πεθάνει προτού να δεί τον Μεσσία.

Και είπε τότε ο Συμεών – «τώρα Κύριε μπορείς να αφήσεις τον δούλο σου να πεθάνει ειρηνικά, όπως του υποσχέθηκες, γιατί τα μάτια μου είδαν το έργο της σωτηρίας που ετοίμασες για όλους τους λαούς, φώς που θα φωτίσει τα έθνη και θα δοξάσει το λαό σου τον Ισραήλ».

Ο Ιωσήφ και η Μητέρα του παιδίου θαύμασαν γι’ αυτά που άκουσαν από τον Συμεών. Και ο Συμεών τους ευλόγησε και είπε προς την Μαριάμ, την μητέρα Αυτού, τα προφητικά εκείνα λόγια – «ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και σημείον αντιλεγόμενον και σου δε αυτής την ψυχή διελεύσεται ρομφαία».

Και δικαίως ο υμνογράφος της Εκκλησίας μας λέγει: «Ακατάληπτον εστί το τελούμενον εν σοί και αγγέλοις και βροτοίς Μητροπάρθενε αγνή».

Ο παλαιός των ημερών που έγινε νήπιο δια την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους και έλαβε μορφή δούλου για να ελευθερώσει από την δουλεία του Διαβόλου τον κατ’ εικόνα Θεού άνθρωπο, σήμερα υπό της Μητρός Παρθένου «τω Ιερώ προσάγεται του οικείου νόμου πληρών το επάγγελμα».

Εσύ Παναγία μου που είσαι η μητέρα του Υιού και Θεού σου και μητέρα του κόσμου. Εσύ η χρυσή λυχνία, ως στύλος πύρινος, οδήγησε πάντα εμάς, τα κατά χάρη παιδιά σου στην γή της επαγγελίας.

Και εάν οι πολλές μας αμαρτίες εμποδίσουν την παρουσία μας στον Δεσπότη Χριστό, εσύ που σήμερα τον βαστάζεις ως βρέφος, παρακάλεσέ Τον να μας λυτρώσει από την Γέενα του πυρός και να μας αξιώσει της ουρανίου βασιλείας Του.

Και εμείς «εν ενί στόματι και μία καρδία» θα ψελλίζουμε το του ψαλμωδού – «Θεοτόκε η ελπίς πάντων των χριστιανών, σκέπε φρούρει, φύλαττε τους ελπίζοντας εις σε».

ΑΜΗΝ.    Ο Λ.Κ.Α.Π.