2005-2015 ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗΣ
25 Ιουνίου 2005 – 25 Ιουνίου 2015
Δέκα χρόνια αρχιερατείας του Σεβ.Μητροπολίτου Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ.Παϊσίου.
Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα που το πλοίο «Ιεράπετρα» προσέγγιζε το λιμάνι της Αγίας Μαρίνας στην έδρα της Μητροπόλεως, στη Λέρο, για την ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτου μας.
Αρχιερείς, κληρικοί, πολιτικές και στρατιωτικές αρχές, από όλα τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη, την Κεφαλλονιά, και όλο τον Ελλαδικό χώρο, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων, συγγενείς, φίλοι και γνωστοί, πολλοί Ροδίτες, αφίχθησαν, αλλά και πολλοί κάτοικοι της Λέρου παρέστησαν, καλωσόρισαν και πανηγύρισαν την ενθρόνιση και ευχήθηκαν στον νέο ποιμενάρχη το «ΩΣ ΕΥ ΠΑΡΕΣΤΗΤΕ».
Λαμπρή η τελετή στη Λέρο το πρωί, το ίδιο και στην Κάλυμνο το απόγευμα, και σε λίγες μέρες και στην Αστυπάλαια.
Δέκα χρόνια ουσιαστικής πνευματικής, κοινωνικής, πολιτισμικής προσφοράς.
17 Μαΐου 2005.
Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου προτάσει της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ.Βαρθολομαίου, εκλέγει παμψηφεί Μητροπολίτη Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας τον πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου αρχιμανδρίτη Παΐσιο Αραβαντινό τον Κεφαλλήνα.
21 Μαΐου 2005.
Στον Πατριαρχικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι ο αρχιμανδρίτης Παΐσιος χειροτονείται Αρχιερεύς.
25 Ιουνίου 2005.
Ο Μητροπολίτης Παΐσιος ενθρονίζεται στην Ιερά Μητρόπολη Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας, κατά το τυπικό της Αγίας μας Εκκλησίας και στις καρδιές Λεριών, Καλυμνίων και Αστυπαλιτών.
Η Γραμματεία της Ιεράς μας Μητροπόλεως, μετά από πολυήμερη, επίπονη και πολύμοχθη προσπάθεια, επιμελήθηκε ένα φωτογραφικό βίντεο, με περισσότερες από 1200 φωτογραφίες, με τα σημαντικότερα στιγμιότυπα αυτής της ευλογημένης, καρποφόρας και πολυσήμαντης δεκαετούς πορείας του Ποιμενάρχου μας.
Ας θυμηθούμε αυτές τις στιγμές:
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ. Παΐσιος, έθεσε όλες τις ποιμαντικές του δυνάμεις στο πνευματικό και κοινωνικό έργο, προς δόξαν Θεού και σωτηρία του λαού.
Ένα έργο ευλογημένο, σωτήριο, αληθινό, ανθρώπινο, γεμάτο αγάπη και ζεστασιά.
Αυτόκλητος και ανάργυρος σε όλες τις χαρές και τις λύπες του ποιμνίου του!
Αυτά που ο Ιερός Κλήρος και ο λαός μέσω της προσφώνησης του Αρχιερατικού μας Επιτρόπου π.Νικοδήμου εξέφρασαν κατά την ημέρα της ενθρονίσεως πραγματοποιήθηκαν.
Ας τα θυμηθούμε:
«Σεβασμιώτατε Ἐκπρόσωπε τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Σεπτοῦ ἡμῶν Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, Μητροπολίτα Ρόδου κ.κ. Κύριλλε,
Ἐκλεκτοί προσκεκλημένοι, οἱ τά πρῶτα φέροντες, ἔν τε τῇ 'Εκκλησίᾳ καί ἐν τῇ Πολιτείᾳ καί τῇ Κοινωνίᾳ,
ὡς εὖ παρέστητε.
Φιλόστοργε Ποιμενάρχα, Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας κ. κ. Παΐσιε,
Ἐν μελῳδίαις καί δοξολογίαις ἱεραῖς καί αἰσίαις, ἐν ἐπισήμῳ τελεταρχίᾳ καί κωδωνοκρουσίαις ἡδυλάλοις, ἅτινα διερμηνεύουσι τά θάλλοντα συναισθήματα εἰλικρινοῦς σεβασμοῦ καί υἱικῆς ἀφοσιώσεως, ὁ Ἱερός Κλῆρος καί ὁ Λαός τῆς εὐλιμένου νήσου Λέρου, κλάδους ἐλαίας καί βαΐα βαστάζοντες ἐν εὐφροσύνῃ καί ἀγαλλιάσει βοῶμεν:
"Ἑὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου..."
καί ὡς οἱ ἀπειρόκακοι παῖδες, ἐν χαρμοσύνῳ ἀγερμῷ ἀνακράζομεν τό "ὠσαννά", ψάλλοντες πανηγυρικῶς τό:
"Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ. . ."
Λαμπροφόρος καί εὐφρόσυνος σήμερον ἑορτή συγκαλεῖται ἡμᾶς, αἰτία καί ἀφορμή καί πρόξενος κοινῆς χαρᾶς καί ἱερᾶς ἀγαλλιάσεως.
Ὑποδεχόμεθα ἀγλαοφανῶς Ὑμᾶς, Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, οὐχί ὡς ξένον ἤ ὑψηλόν ἔστω ἐπισκέπτην, ἀλλ' ὡς τόν Πατέρα καί Δεσπότην καί Ἀρχιερέα ἡμῶν, διαπρύσιον κήρυκα ἐνθέου Χαρᾶς καί εὐκλεοῦς Νίκης, ἐλπιδοφόρου Αἰσιοδοξίας καί θερμουργοῦ Πίστεως, θεογενοῦς ἄνωθεν Εἰρήνης καί Χριστομιμήτου Ἀγάπης, ἀδελφικῆς καταλλαγῆς καί συμφιλιώσεως, κατατιθέμενοι πρό τοῦ Ὑμετέρου θεοστηρίκτου Θρόνου τόν βαθύτατον Σεβασμόν μας, τήν υἱικήν ἀφοσίωσιν καί την Χριστομίμητον ὑπακοήν.
Πανηγυρίζει σήμερον ὁ Ἱερός Κλῆρος καί ὁ εὐσεβής λαός τῆς Θεοσώστου ἡμῶν Ἐπαρχίας, διότι ὁ ἀπεσταλμένος τῆς Ὑψηλῆς Βουλῆς τοῦ Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου Ἰησοῦ, ἀναλαμβάνει τήν πηδαλιουχίαν τοῦ σκάφους τῆς Τοπικῆς ταύτης Ἐκκλησίας καί πάντες εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα ἳνα θεαρέστως ἐπιτύχῃ ταύτης τῆς ἀποστολῆς, πρός ἁγιασμόν τοῦ πνευματικοῦ Ποιμνίου καί πρός δόξαν τοῦ Ὀνόματος τοῦ ἐν Τριάδι Ἁγίου Θεοῦ.
Ὅλῃ ψυχῇ καί διανοίᾳ εὐχαριστοῦντες τόν ὑπόπτερον ἀετόν τῆς μαρτυρικῆς τοῦ Φαναρίου καλιᾶς, τῆς Θεοσκεπάστου Βασιλίδος τῶν Πόλεων, τόν Δεσπότην καί Αὐθέντην ἡμῶν, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην καί τήν περί Αυτόν Ἁγίαν καί Ἱεράν Σύνοδον, διά τά νυνί τελούμενα, καί τάς πολυφιλεῖς Αὐτοῦ χεῖρας κατασπαζόμενοι, κατατίθεμεν τόν βαθύν σεβασμόν καί τήν ἡμετέραν εὐγνωμοσύνην.
Ἡ μαρτυρική τῆς Κωνσταντινουπόλεως Ἐκκλησία διετήρησεν ἡμᾶς ἐν νουθεσίᾳ Κυρίου καί Ἐθνικῇ Συνειδήσει καθ' ὅλην τήν διάρκειαν τῶν δυσχερῶν χρόνων τοῦ Γένους καί τῆς Ἐκκλησίας, κατά τήν τῶν πέντε αἰώνων διπλῆν βαρβαρικήν τυραννίαν καί κατά τήν ἀποφράδα περίοδον τῆς ἐπιβουλῆς καί προσπαθείας διά τήν διά τῆς βίας ἐπιβολήν τοῦ ἐπαράτου Αὐτοκεφάλου.
Ἡ Ἐθναρχεύουσα Ἐκκλησία, ὡς φιλόστοργος Μήτηρ, πάντοτε ἐμερίμνα διά τόν καταρτισμόν τῶν πιστῶν. Ταύτης τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀμερίστου πατρικῆς στοργῆς πολλάκις τάς θωπείας ἀπολαύσαντες, τανῦν ἐναργέστερον γινόμεθα ἔμπλεοι, ἔχοντες ἐν μέσῳ ἡμῶν τόν νέον οἰακοστρόφον τῆς Θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας.
Εὐχαριστίας ὁλοθύμους πρός τούτοις ἀπευθύνομεν πρός τούς ἐκπροσώπους τῶν Ἀρχῶν καί ἄλλων Φορέων τοῦ Νομοῦ μας, οἵτινες, διά λόγους ἐκτιμήσεως, ἀναγνωρίσεως καί ἀγάπης πρός τό πρόσωπόν Σας, ἔπραξαν πᾶν τό θεμιτόν, ἵνα νομοτύπως καί νομοκανονικῶς, προκριθῆτε ἐπαξίως διά τόν Ἀρχιερατικόν τοῦτον Θρόνον, ἐπιχαίροντες σήμερον καί οὗτοι μεθ' ἡμῶν.
Ὁ Θρόνος οὗτος, Σεβασμιώτατε, ἀνέκαθεν ἐκάλυπτεν ὑπό τάς φιλοστόργους πτέρυγάς του καί τῶν ἑκάστοτε ἀξίων προκαθημένων, πολλάς θλίψεις τοῦ πολυπαθοῦς τούτου λαοῦ, ἀνέδειξε δέ διά τῆς προσευχῆς καί τῆς καρτερίας, πολλάς δι' αὐτόν πανηγύρεις καί ἀγαλλιάσεις.
Τόν Θρόνον τοῦτον κατεκόσμησαν καί ἐλάμπρυναν πολλοί ἐκ τῶν Ὑμετέρων προκατόχων, οἵτινες σήμερον "ὡς ἐν ἐσόπτρῳ" παρελαύνουσι νοερῶς καί ἀγάλλονται καί χαίρονται μεθ' ἡμῶν καί ἐπευλογοῦν κατά τήν γενέθλιον ταύτην ἡμέραν τῆς ἐνταῦθα παρουσίας Σας.
Κατά τήν χαρμόσυνον ταύτην ἡμέραν καταγράφε-ται εἰς τόν Θρόνον τοῦτον ὁ ἐνθρονισμός τοῦ ἐνάτου κατά σειράν Ἐπισκόπου – Μητροπολίτου ἀπό τῆς ἀνυψώσεως τῆς Ἐπαρχίας ταύτης ἀπό Ἐπισκοπήν εἰς τήν Μητροπολιτικήν ἀξίαν, ἐν ἔτει 1888.
Ὁ ἐνθρονισμός οὗτος τυγχάνει δ' ἡμᾶς ἐνίσχυσις καί ἐνθάρρυνσις βεβαία, ἀποτελεῖ δέ παράκλησιν καί θυμηδίαν καί χαράν ἀνεκλάλητον, ἔτι δέ καί ἔμπνευσιν καί ὅραμα καί εὐχήν διά τήν ἀνατέλλουσαν νέαν πορείαν τῆς ἀκριτικῆς Μητροπόλεώς μας.
Σεβασμιώτατε,
Ὡς Πατήρ καί Ποιμενάρχης, εὐφράνθητι, καθορῶν πληθύν τέκνων καί ὁδήγησον ἡμᾶς εἰς λειμῶνας σωτηριώδεις.
Ὡς Διδάσκαλος καθοδήγησον καί νουθέτησον ἡμᾶς λόγοις Σοφίας Θεοῦ καί Χάριτος.
Ὡς ἀγαθός καί ἔμπειρος Κυβερνήτης κυβέρνησον νουνεχῶς καί διάσωσον τήν ὑπό τῆς πολυκυμάντου τοῦ βίου θαλάσσης κινδυνεύουσαν ναῦν.
Ὡς Καλός Ποιμήν ὁδήγησον καί κατασκήνωσον ἡμᾶς εἰς τόπον χλόης καί ἀναψύξεως καί εἰς νομάς Χαρισμάτων του Ἁγίου Πνεύματος.
Ὡς Ἰατρός ἴασαι και ζωοποίησον ὅσα ἐκ τῶν νοσούντων τῆς ποίμνης σου πρόβατα χρήζουσιν ἰάσεως.
Ὡς Πιστός δέ καί Φιλόστοργος Ἀρχιερεύς κατασφάλισον ἡμᾶς καί μετάδος ἡμῖν τήν Εὐλογίαν, τήν Χάριν καί τήν Εἰρήνην τοῦ Παναγάθου καί Πανοικτίρμονος Θεοῦ, τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν.
Ἡμεῖς δέ, Κλῆρος καί Λαός, θέλομεν σᾶς ἀκολουθήσει καί εἰς πλατείας καί εὐρυχώρους ὁδούς, ἀλλά καί εἰς τεθλιμμένας καί δυσκόλους καί δυσβάτους ἀτραπούς, καθότι ὁ λαός τοῦ "ἀναψυκτηρίου τούτου τῶν Ἐπισκόπων" πάντοτε εὑρίσκεται πλησίον αὐτῶν καί συμπαρίσταται αὐτοῖς καί ἐν χαρᾷ καί ἐν λύπῃ, ἀναγνωρίζων τάς ἀρετάς καί τά πλεονεκτήματα, ἀλλά καί τάς πιθανάς μικράς, ἀλλά ἀνθρωπίνους ἀδυναμίας παρορῶν, ἀγαπῶν καί προασπίζων αὐτούς καί ὑπακούων εἰς αὐτούς, αἰτῶν παραλλήλως παρ' Αὐτῶν στοργικήν καί ἀγαπῶσαν καρδίαν, ἵνα ἀποθέτουσιν εἰς αὐτήν ὄνειρα, κόπους, χαράς καί λύπας.
Πάντες προσευχόμεθα καί εὐχόμεθα, ὅπως τά ἔτη Ὑμῶν εἴησαν πλεῖστα καί ὑγιηρά, ἵνα τῇ Πανσθενουργῷ Χάριτι τοῦ Πρώτου καί Αἰωνίου Ἀρχιερέως Χριστοῦ ποδηγετῆτε ἀξίως καί θεαρέστως τό κατά Λέρον, Κάλυμνον καί Ἀστυπάλαιαν ἐμπιστευθέν Ὑμῖν Ποίμνιον.
Κλῆρος καί Λαός ὁμολογοῦμεν:
Τήν ἡμετέραν ἀφοσίωσιν καί τόν σεβασμόν πρός τήν Μητέρα Ἁγίαν Μεγάλην τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν, τήν κοιτίδα τοῦ Κλέους, ἀλλά καί τοῦ καθῃμαγμένου τῆς ἡμετέρας Πίστεως Μεγαλείου.
Τήν ἀΐδιον εὐγνωμοσύνην καί τήν ἄφθιτον εὐχαριστίαν πρός τόν Σεπτόν Οἰκουμενικόν ἡμῶν Πατριάρχην.
Τῷ δέ Δομήτορι τῆς Ἐκκλησίας Μεγάλῳ καί Αἰωνίῳ Ἀρχιερεῖ, τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ, πρός Ὅν τάς πρεσβείας τῆς "Παναγίας τοῦ Κάστρου", τοῦ Ἱεροῦ τούτου Παλλαδίου τῶν Λερίων, καί τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Ἰωνᾶ τοῦ Λερίου ἐπικαλούμενοι, θερμῶς δεόμεθα καί ἐπιλέγομεν:
"Κύριε, ὁ λαός Σου καί ἡ ἐν Λέρῳ Ἐκκλησία Σου ἱκετεύουσί Σε· φύλαττε τόν Ποιμένα ἡμῶν ἄτρωτον ἀπό πάσης ὁρατῆς καί ἀοράτου ἐπιβουλῆς, χάρισαι αὐτῷ ποιμαντορίαν Θεοτίμητον, εὐλογημένην, πολυχρόνιον, καρποφόρον καί ἀποδοτικήν, "τοῦ καθορᾷν τήν νοητήν ὁλκάδα τῆς Ἐκκλησίας ἀεί οὐριοδρομοῦσαν πρός λιμένα ἀσφαλῆ κατευθυνομένην."
Πεποιθώς, ὅτι ἡ ταπεινότης μου διερμηνεύει καί τά αἰσιόδοξα συναισθήματα τοῦ τε Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Λέρου, ἀναφωνῶ "ζέοντι ζήλῳ καί μέσης ἐκ καρδίας" πρός τήν Ὑμετέραν Θεοπρόβλητον Σεβασμιότητα τό: "ΑΞΙΟΣ, ΑΞΙΟΣ, ΑΞΙΟΣ".
Για τα 10 χρόνια Αρχιερατείας του Μητροπολίτου μας, γράφει χαρακτηριστικά ο κ. Θεόφιλος Τσουκαλάς, καθηγητής εκ Καλύμνου:
«Ο Δεσπότης μας από την ημέρα της ενθρονίσεώς του αγκάλιασε το ποίμνιο του με την αφοπλιστική αγάπη του, την ανεπιτήδευτη απλότητά του, την πραότητα και την ταπείνωση.
Στολισμένος με τις χριστιανικές αρετές της ελεημοσύνης, της εγκράτειας, της υπομονής, της συγχώρησης, της προσφοράς προς τον άνθρωπο κέρδισε τις καρδιές όλων μας.
Δεν τολμώ να απαριθμήσω το έργο του, γιατί αφενός θα το αδικήσω παραλείποντας πολλά, αφετέρου γιατί στους δύσκολους καιρούς μας, μάρτυρες του έργου του γίνονται όλοι οι κατατρεγμένοι και αβοήθητοι.
Κανείς δε βρήκε ποτέ κλειστή την πόρτα του! Κανείς δε στερήθηκε την αγκαλιά του !
Ο Παΐσιος είναι ο Επίσκοπος Πατέρας, είναι πραγματικός Τύπος και Εικόνα Χριστού.
Αναγέννησε πνευματικά την Τοπική Εκκλησία, αγκάλιασε τη νεολαία, στήριξε το λαό στις δοκιμασίες και στα προβλήματα, κατέσβησε τα εκκλησιαστικά πάθη, και ως στιβαρός πηδαλιούχος οδήγησε την ολκάδα της νησιωτικής του επαρχίας σε απάνεμο λιμάνι.
Το «ΑΞΙΟΣ» δεν ακούγεται για το πρόσωπό του κενό περιεχομένου, μια τυπική ιαχή του ποιμνίου, αλλά μια έμπρακτη αναγνώριση της προσφοράς του πατέρα από τα παιδιά του.
Ο Δεσπότης μας είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για τον τόπο μας. Είναι ένας πολύτιμος μαργαρίτης που μας εμπιστεύτηκε η Θεία Πρόνοια.
Ας τον έχουμε πάντα στις προσευχές μας με την παράκληση προς τον Αναστάντα Κύριο να τον έχει γερό, δυνατό, αεικίνητο, φιλακόλουθο και πάντα κοντά μας».
«Παϊσίου, του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου Πολλά τα Έτη!».
Ευχαριστούμε εκ βαθέων όλους τους συνεργάτες της Ιεράς Μητροπόλεως, που όλα αυτά τα χρόνια φρόντισαν να απομνημονεύσουν με τις φωτογραφικές τους μηχανές αυτό το πλουσιοπάροχο, πολύκαρπο, καλλίκαρπο και πολυσήμαντο έργο.
Επιμέλεια: Γεώργιος Ι. Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως
