ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ  7ΗΣ  ΜΑΡΤΙΟΥ  (1948 – 2017)

69 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ

Με πατριωτικό ενθουσιασμό και θρησκευτική λαμπρότητα εορτάστηκε την Τρίτη 7 Μαρτίου 2017, η 69η επέτειος της ενσωματώσεως της Δωδεκανήσου με την Μητέρα Ελλάδα, στα νησιά της Μητροπόλεως Λέρου-Καλύμνου-Αστυπαλαίας.

ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ

Μεγαλειώδης παρέλαση πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 7 Μαρτίου 2017 το πρωί, στην Κάλυμνο, στα πλαίσια του εορτασμού για την 69η επέτειο της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με τη μητέρα Ελλάδα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου.

Εντυπωσιακή η συμμετοχή του κόσμου που παρακολούθησε την παρέλαση και που από νωρίς είχε κατακλύσει την παραλιακή οδό.

¶ψογη η παρουσία των τμημάτων της μαθητιώσας νεολαίας όλων των Σχολείων Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης, Αθλητικών συλλόγων, του Λυκείου Ελληνίδων και των προσκόπων. Τα στρατιωτικά τμήματα που συμμετείχαν εντυπωσίασαν και δίκαια απέσπασαν τα αυθόρμητα χειροκροτήματα του κόσμου.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος έφτασε στο αεροδρόμιο Καλύμνου με στρατιωτικό ελικόπτερο στις 10.15  το πρωί. Αμέσως μετά προσήλθε τον Ιερό Ναό του Χριστού όπου τον ανέμενε ο Δήμαρχος Ι.Γαλουζής και οι Τοπικές Αρχές του νησιού. Ακολούθησε Δοξολογία χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ.κ. Παισίου. Τον Πανηγυρικό εκφώνησε ο νέος Πρόεδρος του Δ.Σ. καθηγητής φιλόλογος Ποθητός Μαγκούλιας.

Στη συνέχεια πεζή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετέβη στο  Μνημείο των Πεσόντων όπου κατέθεσε στεφάνι.

Ακολούθησε η Παρέλαση μαθητικών και στρατιωτικών τμημάτων, την οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρακολούθησε από ειδική εξέδρα που είχε στηθεί στο χώρο αριστερά του μνημείου.

Μετά την παρέλαση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε δηλώσεις στα ΜΜΕ και συνοδευόμενος από το Δήμαρχο περπάτησε ανάμεσα στον κόσμο χαιρετώντας τον.

Από τον χώρο της παρέλασης μετέβη στο Δημαρχιακό Μέγαρο όπου ενημερώθηκε από το Δήμαρχο και ακολούθησε η μετάβαση στο ισόγειο του Πνευματικού Κέντρου- Αναγνωστηρίου «ΑΙ ΜΟΥΣΑΙ», στην είσοδο του οποίου υπήρχε Έκθεση Φωτογραφίας και εγγράφων για τα 70 χρόνια «Ελεύθερα Δωδεκάνησα» (1947-2017).

Στην αίθουσα του ισογείου του Αναγνωστηρίου, πραγματοποιήθηκε ειδική τελετή ανακήρυξης της Α.Ε. του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου σε επίτιμο δημότη Δήμου Καλυμνίων.

Μετά το πέρας  της τελετής  ο Πρόεδρος επισκέφτηκε τον Ιερό Ναό Αγίου Σάββα του εν Καλύμνω.

Ακολούθως επιβιβάστηκε σε σκάφος της ΛΣ-ΕΛ/ΑΚΤ και επισκέφτηκε την νήσο Ψέριμο.

Μετά την επιστροφή του από Ψέριμο μετέβη στο Ξενοδοχείο «Πλάζα» Μασούρι, όπου ο Δήμος Καλυμνίων παράθεσε επίσημο γεύμα.

Λίγο μετά τις 16.00 αναχώρησε για Ρόδο.

Να σημειώσουμε ότι την Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υφυπουργός Ναυτιλίας Νεκτάριος Σαντορινιός, ενώ από τη ΝΔ παρών ήταν ο βουλευτής Ρεθύμνου Ιωάννης Κεφαλογιάννης. Τις Ένοπλες Δυνάμεις εκπροσώπησε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ. Παρόντες επίσης ο βουλευτής Δωδεκανήσου Ηλίας Καματερός, ο αντιπεριφερειάρχης Χαρ.Κόκκινος και ο πρώην Υπουργός Αριστοτέλης Παυλίδης.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ 7ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ :

ΣΤΗ ΛΕΡΟ

Οι εκδηλώσεις περιελάμβαναν γενικό σημαιοστολισμό και φωταγώγηση των δημοσίων κτιρίων, καταστημάτων, οικιών, ναυλοχούντων πλοίων, κλπ., ενώ σε όλα τα σχολεία της Λέρου πραγματοποιήθηκαν σχετικές εκδηλώσεις, για την ιστορική σημασία του μεγάλου γεγονότος της Ενσωματώσεως της Δωδεκανήσου με την Μητέρα Ελλάδα.

Την Τρίτη 7 Μαρτίου, στις 10:00΄ το πρωί, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Λακκίου Λέρου, τελέσθηκε επίσημος Δοξολογία υπό του Θεοφ. Επισκόπου Στρατονικείας κ. Στεφάνου και του Ιερού Κλήρου της Νήσου, παρουσία τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών Αρχών, Σωμάτων Ασφαλείας, φορέων και συλλόγων, της μαθητιώσας νεολαίας με τις σημαίες των σχολείων τους, των εκπαιδευτικών και πολλών πολιτών.

Μετά το πέρας της Δοξολογίας, στην σημαιοστολισμένη πλατεία «Π.Ρούσσου», τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων, ενώ τιμές απέδωσε η Φιλαρμονική του Δήμου και άγημα του 588ΤΕ.

Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Αλίντων κ. Αναστάσιος Χατζηλάρης.

7η Μαρτίου 2017 ,  Ημέρα τιμής και μνήμης

Η ομιλία του κ. Αναστασίου Χατζηλάρη, Διευθυντή Δημοτικού Σχολείου Αλίντων Λέρου

Θεοφιλέστατε, σεβαστό ιερατείο,Πολιτική, στρατιωτική και αστυνομική ηγεσία του τόπου μας φίλοι και κάτοικοι του απομακρυσμένου νησιού μας.

Τα Δωδεκάνησα από την αρχαιότητα είναι δεμένα με το ελληνικό στοιχείο.

Εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης (σταυροδρόμι στην Ανατολική Μεσόγειο), δέχθηκαν επιδρομές κατά καιρούς από πολλούς επίδοξους κατακτητές: Πέρσες, Σαρακηνούς, Βενετούς, Γενουάτες, Σταυροφόρους και Τούρκους, Σελτζούκους και Οθωμανούς.

Το 1309 περιήλθαν στην εξουσία του λεγόμενου «φιλάνθρωπου Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη» με πρωτεύουσα τη Ρόδο και έμειναν υπό την κυριαρχία τους έως το 1522, οπότε καταλήφθηκαν από τους Οθωμανούς Τούρκους, 70 χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης.

Οι επιδρομείς και κατακτητές όμως δεν μπόρεσαν παρά να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο την ιστορική στερεή αλυσίδα της ελληνικότητας των νησιών μας, επαληθεύοντας έτσι τους στίχους του νομπελίστα ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη:

Ήρθαν ντυμένοι "φίλοι"
Αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
Το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.

Με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830, τα Δωδεκάνησα έμειναν έξω από τα όρια του νεοσύστατου ελληνικού κράτους , γιατί ανταλλάχτηκαν με τη Εύβοια.

Παρέμειναν υπό τουρκική κατοχή μέχρι το 1912 όταν τα κατέλαβε ξαφνικά και χωρίς μεγάλη προσπάθεια ο ιταλικός στόλος με αφορμή τον ιταλοτουρκικό πόλεμο του 1911 στην Κυρηναïκή.

Το 1911 στο ιστορικό προσκήνιο μπαίνει η Ιταλία, η οποία εντείνει τις επεκτατικές της βλέψεις και ζητά με τελεσίγραφο από την Τουρκία να της παραχωρήσει την Τριπολίτιδα και την Κυρηναϊκή της Λιβύης. Οι Τούρκοι απορρίπτουν το αίτημα και στις 29 Σεπτεμβρίου του 1911 κηρύσσεται ο Ιταλοτουρκικός πόλεμος, ο οποίος έλαβε μεγάλη έκταση στην Ανατολική Μεσόγειο και ήταν καθοριστικός για την τύχη των νησιών μας, καθώς στις 22 Απριλίου του 1912 οι Ιταλοί αποβιβάζονται στην Αστυπάλαια, στις 4 Μαΐου του ίδιου έτους, με ισχυρό στόλο καταλαμβάνουν τη Ρόδο και στις 13 Μαΐου κυριεύουν τη Λέρο.

Επιθυμία τους; να καρπωθούν τα ωφελήματα από την στρατηγική θέση των Δωδεκανήσων στην Αν. Μεσόγειο.

Η Λέρος, μάλιστα, εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη στρατιωτική ναυτική βάση των Ιταλών στο Αιγαίο.

Μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου, με τη Συνθήκη των Σεβρών, τα Δωδεκάνησα παραχωρούνται στην Ελλάδα, με εξαίρεση τη Ρόδο, που θα παρέμενε για ένα διάστημα υπό ιταλική διοίκηση.

Όμως, η ατυχής για τους Έλληνες έκβαση της μικρασιατικής εκστρατείας, η Μικρασιατική Καταστροφή του ΅22, έδωσε την ευκαιρία στους Ιταλούς να υπαναχωρήσουν και με την άνοδο του Μουσολίνι να προσπαθήσουν να τα εξιταλίσουν

Με την Συνθήκη της Λοζάνης στις 24 Ιουλίου του1923, οι Ιταλοί «νομιμοποιούν» πλέον την κατάκτηση των Δωδεκανήσων

Ακάθεκτοι εφαρμόζουν τώρα ένα σχέδιο για πλήρη εξιταλισμό της Δωδεκανήσου, πλήττοντας κυρίως την εκκλησία και την Παιδεία, τους δυο παράγοντες που κράτησαν πάντα ξάγρυπνο το φρόνημα του Ελληνικού λαού. Επιχειρούν να αποσπάσουν την εκκλησία από το Πατριαρχείο, κάνοντάς την αυτοκέφαλη, να την αποκόψουν από το λαό.

Περίφημος έμεινε στην Ιστορία ο Πετροπόλεμος της Καλύμνου

Στους Δωδεκανήσιους χορηγείται η ιταλική υπηκοότητα διαφοροποιημένη όμως από εκείνη των γνησίων Ιταλών .

Η ιταλική γλώσσα διδασκόταν υποχρεωτικά στα σχολεία, ενώ η ελληνική ως μάθημα προαιρετικό χωρίς βιβλία.

Αλλά ο δωδεκανησιακός λαός αντιστάθηκε με πείσμα. Συσπειρώθηκε γύρω από την εκκλησία και την παιδεία. Στη Λέρο δάσκαλοι φωτισμένοι, δίδασκαν κρυφά την ελληνική γλώσσα και κρατούσαν ψηλά το ελληνικό φρόνιμα στο διαρκή αυτό αγώνα για λευτεριά.

Στις 28 Οκτωβρίου του 1940 ξεσπά ο ελληνοϊταλικός πόλεμος .Λεριοί εθελοντές υπηρέτησαν στο Σύνταγμα Δωδεκανησίων Εθελοντών που πήρε θέση στη Φλώρινα, μέχρι την κατάρρευση του μετώπου

Δωδεκανήσιοι υπηρέτησαν στον Ιερό Λόχο, στην Ορεινή Ταξιαρχία ΡΙΜΙΝΙ, στον Ελληνικό Στρατό, Ναυτικό και Αεροπορία.

Στις 12 Νοεμβρίου 1943 η Λέρος καταλαμβάνεται από τους Γερμανούς μετά την σκληρή 4ήμερη Μάχη της Λέρου.

Στη Σύμη, 8 Mαΐου 1945 υπογράφεται η παράδοση των γερμανικών φρουρών.

Παρίσι, 10 Φεβρουαρίου 1947: Αναγνωρίζεται με τον πιο επίσημο τρόπο η ελληνικότητα της Δωδεκανήσου. Στο άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης μεταξύ Ιταλίας και των Συμμάχων αναφέρεται ότι η Ιταλία παραχωρεί στην Ελλάδα σε πλήρη κυριότητα τα νησιά της Δωδεκανήσου: Αστυπάλαια, Ρόδο, Χάλκη, Κάρπαθο, Κάσο, Επισκοπή (Τήλο), Νίσυρο, Κάλυμνο, Λέρο, Πάτμο, Λειψούς, Σύμη, Κω και Καστελλόριζο καθώς και «τας παρακειμένας νησίδας».

Η είδηση για την απόδοση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα χαιρετίστηκε με μεγάλο ενθουσιασμό, σε μια περίοδο που η χώρα βρισκόταν στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου.

Πρώτος διοικητής των Δωδεκανήσων ανέλαβε ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης

Η τελετή παράδοσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από τις βρετανικές αρχές έγινε στις 31 Μαρτίου 1947

Την ημέρα εκείνη, όπως σΆ όλα ταΆ άλλα νησιά ο αέρας της λευτεριάς έπνεε απΆ άκρο εις άκρο.

Μια λαοθάλασσα από Λεριούς πλημμύρισαν την πλατεία και το χώρο κάτω από το Δημαρχείο .

Στην εξέδρα των επισήμων ξεχώριζε ο ηρωικός Παπαναστάσης, μαζί με τους άλλους περίμενε υπομονετικά τη μεγάλη στιγμή.

Ο ταγματάρχης Dolan, ως εντολοδόχος των συμμάχων διαβάζει αργά το πρωτόκολλο , με το οποίο η Βρετανική στρατιωτική διοίκηση των νησιών Λέρου, Πάτμου Λειψών, Γαιδουρονησίου, Αρκιών, Λεβίθων και Φαρμακονησίου, παραδίδεται στον Υπολοχαγό Γεωργαντά, της Ελληνικής στρατιωτικής Διοίκησης ως εκπρόσωπο της Ελλάδας.

Δώδεκα ακριβώς!

Η σάλπιγγα σημαίνει προσοχή!

Ο ¶γγλος αξιωματικός, με αργή επισημότητα, υποστέλλει την Αγγλική σημαία.

Στη θέση της ο υπολοχαγός Γεωργαντάς ανεβάζει το ίδιο αργά και επίσημα τη γαλανόλευκη που χαρούμενα ξεδιπλώνεται στον ανοιξιάτικο αέρα. Το τελετουργικό ολοκληρώθηκε. Η σάλπιγγα σημαίνει ανάπαυση.

Και εκείνη τη στιγμή ξεσπά το πανηγύρι: Φωνές ζητωκραυγές, κωδωνοκρουσίες, χειροκροτήματα, τραγούδια ένα παραλήρημα χαράς.

Στις 7 Μαρτίου 1948 γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα .

Αποδίδεται δικαιοσύνη στον μαρτυρικό λαό, ο οποίος ξαναβρίσκει την ελευθερία του ύστερα από έξι και πλέον αιώνες.

Σήμερα, 70 χρόνια μετά την υπογραφή της παράδοσης, συγκεντρωθήκαμε να τιμήσουμε ευλαβικά τους πατριώτες μας γνωστούς και άγνωστους ήρωες που θυσιάστηκαν για να κυματίζει η ελληνική σημαία στα νησιά μας ,τους απλούς πολίτες, όλους τους Δωδεκανήσιους που πήραν μέρος στους αγώνες. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικούς απ' αυτούς: .

Από τη Λέρο ο Δαβίδ Διαμαντάρας ένα από τα δεκατέσσερα παιδιά του Επαμεινώνδα και της Αικατερίνης Διαμαντάρα διέπρεψε στη μάχη του Σκρα το 1916 στο Βαλκανικό μέτωπο, όπου τραυματίστηκε ελαφρά στο πόδι.

Το 1918 συμμετείχε στην εκστρατεία της Ουκρανίας. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις της Μικράς Ασίας από το 1919 μέχρι το 1922 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού . Σε μια απΆ αυτές τραυματίστηκε σοβαρά στο πρόσωπο , θεωρήθηκε νεκρός και τοποθετήθηκε στο θάλαμο των νεκρών. Όταν ο φρουρός των νεκρών είδε κάποιο χέρι να κινείται τον ανέσυρε και από άλλους συντρόφους του οδηγήθηκε σε ένα πρόχειρο νοσοκομείο περιμένοντας να επέλθει ο θάνατος. Μεταφερόμενος από Νοσοκομείο σε Νοσοκομείο για δυο χρόνια κατάφερε να επιζήσει. Προήχθη κανονικά μέχρι το βαθμό του Ταγματάρχη έκανε οικογένεια έζησε στο νησί μας και απεβίωσε το 1956. Η πατρίδα τον τίμησε ονομάζοντας το Τάγμα Εθνοφυλακής Λέρου σε τάγμα Δαβίδ Διαμαντάρα.

Ο καθηγητής φυσικομαθηματικός Απόστολος Ευαγγέλου προσωπικότητα της Εθνικής Αντίστασης του Β' Παγκοσμίου, παράδειγμα αφοσίωσης αγωνιστικότητας και αυτοθυσίας, που σκοτώθηκε στο Βαρύπετρο Χανίων στα 27 του χρόνια από τους Ναζί το Δεκέμβρη του 1942. Τους έβαλαν και έσκαψαν τον τάφο τους όπου τους έθαψαν.

Ο αείμνηστος Παπαναστάσης που ύψωσε τη γαλανόλευκη στο καμπαναριό της αγιά Παρασκευής τον συνέλαβαν και τον έστειλανν δεμένο στις φυλακές της Ρόδου.

Ο Πάρης Ρούσος ένας αγωνιστής που βοήθησε ποικιλοτρόπως στους εθνικούς αγώνες.

Τον Κλεόβουλο Γεωργιάδη, τον Αλέκο Βρούχο, τον Αλέκο Γέροντα, τον Γιώργιο Κωσταρίδη, και τον Νίκο Σάββα από τη Ρόδο

Από την Κάλυμνο το Μανώλη Καζώνη, και Γιώργο Μάγγο

Τον Μιχάλη Νιοτή,τον Κωνσταντίνο Ψίλλη, τον Μανόλη Χαροκόπιο, τον Νικόλα Χατζηλύκο και το Βασίλη Πέρου, από την Κάρπαθο.

Τον Ιερομόναχο Χρύσανθο,τον Μιχάλη Λάμπρου, και τον Φλώρο Ζουγανέλη από τη Σύμη

Από τη Χάλκη το Διογένη Φανουράκη, και τον Αλέξανδρο Διάκο

Να φέρουμε στη μνήμη μας τα παλικάρια του Α/Τ Β. ΅Ολγα στις 26του Σεπτέμβρη του 1943

Μα μέχρι σήμερα ο τόπος μας δίνει παλληκάρια για την Πατρίδα μας.

Τα θύματα των Ιμίων στις 30/1/1996 τους υποπλοίαρχους Χριστόδουλο Καραθανάση,και Παναγιώτη Βλαχάκο και τον αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψό,

Και τέλος τους πιο πρόσφατους τους νέους αγωνιστές, πριν ένα χρόνο, που έχασαν τη ζωή τους εκτελώντας το καθήκον τους στην Κίναρο. Το Λεριό συμπατριώτη μας χειριστή ραντάρ επιφανείας σημαιοφόρο Ελευθέριο Ευαγγέλου, και τους υποπλοίαρχους Κωνσταντίνο Πανανά και Αναστάσιο Τουλίτση.

Αυτούς να τους θυμόμαστε πάντα με δέος, σεβασμό κι ευγνωμοσύνη. Ας είναι αιώνια η η μνήμη τους Γιατί λαός που ξεχνά την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.

Οι πολύ καλές καιρικές συνθήκες βοήθησαν ώστε πλήθος κόσμου να συρρεύσει και να παρακολουθήσει την καθιερωμένη παρέλαση, όπου τα τμήματα της μαθητιώσας νεολαίας έκαναν μία ωραιότατη παρουσία.

Εντυπωσιακή ήταν η παρουσία της Δημοτικής Φιλαρμονικής, του Μ.Π.Συλλόγου «¶ρτεμις» με παραδοσιακές στολές, του 3ου Σώματος Ναυτοπροσκόπων, του Οδηγισμού, και κυρίως η παρέλαση των δύο αγημάτων του Στρατού μας, που καταχειροκροτήθηκε!

Επιμέλεια-Φωτογραφίες:  Γεώργιος Ι. Χρυσούλης, Γραμματέας Ιεράς Μητροπόλεως

Κείμενο – Φωτογραφίες : “Kalymnos News”, "KOS NEWS", Ν.Μαμάκας - «Αλήθεια FM» - π.Κ.Σμαλιός