ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 15.8.2017
«Παρέστη η Βασίλισσα εκ δεξιών σου, εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη»
Αγαπητοί μου συμπανηγυριστές,
Η Αγία μας Εκκλησία, με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος, διέταξε το διάστημα των δεκατεσσάρων τούτων ημερών, να κάνουμε εμείς οι χριστιανοί προσευχή, νηστεία και εγκράτεια παθών, στην τιμή της υπερενδόξου αειπαρθένου, της Αγιωτάτης Μητέρας του Ενσαρκωθέντος Θεού Λόγου.
Είναι και λέγεται, η Αγιωτάτη Παρθένος, Μήτηρ για δύο λόγους: πρώτον είναι Μητέρα του Θεού και δεύτερον Μητέρα πάντων των Χριστιανών. Και του Θεού μεν είναι μητέρα φυσική, των δε Χριστιανών μητέρα θετή.
Είναι μητέρα του Θεού φυσική, αληθώς Θεοτόκος, γιατί αληθώς γέννησε αυτόν τον Υιό του Θεού, από την αδιάφθορο αυτής μήτρα, και Παρθένος έτεκε και Παρθένος έμεινε και πάλιν Παρθένος και ο Θείος Λόγος, έκτοτε ενυφθέθηκε την σάρκα της Παρθένου Μαρίας, και ένωσε σε μία αδιαίρετο υπόσταση την θεία Του φύση με την ανθρώπινη φύση της Παναγίας «και λόγον και έννοιαν».
Είναι δε και μητέρα θετή πάντων των Χριστιανών, γιατί εάν εμείς οι κατΆ εικόνα Θεού άνθρωποι, δια της χάριτος της υιοθεσίας, είμαστε αδελφοί θετοί Εκείνου του Ιησού Χριστού, που η Παρθένος γέννησε και αυτός ο Ιησούς Χριστός, καθώς λέγει ο Απόστολος Παύλος, είναι ανάμεσά μας, ως πρωτότοκος, εν πολλοίς αδελφοίς, άρα και εμείς είμαστε θετοί υιοί της Θεομήτορος.
Καμία μα καμία γυναίκα στον κόσμο δεν αξιώθηκε της μεγίστης τιμής, που αξιώθηκε η Αγία Παρθένος και ευλογημένη Κόρη της Ναζαρέτ, και που θεία χάριτι, σήμερα Αυτή η Αγία μητέρα, «Ω του παραδόξου θαύματος, η πηγή της ζωής εν μνημείω τίθεται και κλίμαξ προς ουρανόν ο τάφος γίνεται».
Σήμερα, «εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη», η Παντάνασσα, η Κεχαριτωμένη Μαρία η Βασίλισσα του Ουρανών μετέστη στους ουρανούς, γιατί ο τάφος και η νέκρωση κατΆ άνθρωπον δεν ήταν δυνατό να κρατήσουν την ζωή την μητέρα του Θεού: σήμερα «τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν, ως γαρ ζωής μητέρα προς την ζωήν μετέστησεν».
Και εμείς στην θετή Μητέρα μας, που την κοίμησή Της σήμερα δοξάζουν και υμνούν και μεγαλύνουν οι ουράνιες εξουσίες, οι θρόνοι, οι αρχές, οι κυριότητες, οι δυνάμεις, τα Χερουβείμ και τα φρικτά Σεραφείμ, και αγάλλονται οι γηγενείς επί τη θεία δόξη Της, ας προσφέρουμε θυμίαμα εύοσμο, προσευχή και νηστεία.
Προσευχή είναι η παράκληση και νηστεία, που είναι εγκράτεια. Αυτούς τους δύο τρόπους ώρισε η Εκκλησία μας για να τιμήσουμε εξόχως τις άγιες ημέρες, την μεγάλη τηλαυγή αυτή ημέρα την Μητέρα του Θεού και δική μας μητέρα.
Την σήμερα ημέρα, η Παντάνασσα του ουρανού και της γης, είναι λέγει, ο μέγας προφήτης, «εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη», δηλαδή το θεοΰφαντο ένδυμα της μακαριότητας όπου την στολίζει, είναι διάχρυσο από τις θεϊκές ακτίνες του Θαβωρίου απροσίτου φωτός, εγκατελείπει τα του κόσμνου τούτου τερπνά και επίγεια και ανεβαίνει στα επουράνια.
Η Παναγία Παρθένος είναι πλέον ανάμεσα σε όλους τους Μακαρίους ακηλίδωτος καθρέπτης αγνείας και καθαρότητας, όλη καλή, όλη άμωμος καθώς την ονομάζει στο άσμα ασμάτων το Πνεύμα το ¶γιο. «Όλη καλή, η πλησίον μου και μώμος ουκ εστι εν σοι». Η καθαρωτέρα ασυγκρίτως των ανθρώπων και των Αγγέλων.
Παναγία Παρθένε, συ που σήμερα αναπαύεσαι στην αγκαλιά του Υιού και Θεού σου και Θεού πάντων ημών και που είσαι η χαρά, η ελπίδα και το στήριγμα πάντων ημών, σε σένα την Μητέρα του Κυρίου και δική μας μητέρα εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στην παρούσα δύσκολο εποχή που ζούμε κινούμαστε και υπάρχουμε, και σε παρακαλούμε και σε ικετεύουμε, σπεύσε και βοήθησέ μας να διέλθουμε του βίου την θάλασσα με γαλήνη και καταντήσουμε σε εύδιο λιμένα σωτηρίας, ψυχών και σωμάτων.
Ναι, Παναγία Παρθένε Μαρία, όνομα που είναι η χαρά, η παρηγοριά, το καύχημα των όπου γης Χριστιανών, δέξαι την νηστεία μας και παράκληση των αγίων τούτων ημερών, όπου εκάμαμε στην τιμή σου ως θυμίαμα ευπρόσδεκτο.
Ναι Παναγία Παρθένε Μαρία, καθώς στην εκκλησία ευλαβώς ασπαζόμαστε την Αγία σου και Θαυματουργό Εικόνα Σου, έτσι και εκεί στον Παράδεισο να δούμε αυτό το μακάριο πρόσωπό Σου, το οποίο προσκυνούμε, υμνούμε και δοξάζουμε, συν Πατρί και τω Υιώ και Αγίω Πνεύματι. ΑΜΗΝ Ο Λ.Κ.Α.Π.
