ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΩΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ 2018

 

Με κατάνυξη εορτάσθηκε η μνήμη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, την Πέμπτη 8 και Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018, στην ομώνυμη Ενορία, στην περιοχή των Αλίντων της νήσου Λέρου.

Το απόγευμα της Πέμπτης 8 Μαρτίου, ετελέσθη εόρτιος πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, μετΆ αρτοκλασίας, επί τη μνήμη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων των εν πόλει Σεβαστεία μαρτυρησάντων, προεξάρχοντος του Θεοφ. Επισκόπου Στρατονικείας κ. Στεφάνου, παρουσία του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ.κ.Παϊσίου, και των Αιδεσιμωτάτων πρωτ.Νικοδήμου Φωκά, Αρχιερατικού Επιτρόπου, πρωτ. Μαξίμου Λιβανού, εφημέριου του πανηγυρίζοντος Ιερού Ναού, πρωτ. Σωφρονίου Χατζηλάρη, πρωτ. Δαμασκηνού Παλαπουγιούκ και πρωτ.Σεργίου Γουρλά.

Κατά τον Εσπερινό παρέστη ο Δήμαρχος Λέρου κ. Μιχ. Κόλιας και πλήθος πιστών.

Το πρωί της Παρασκευής 9 Μαρτίου, ετελέσθη Όρθρος μετΆ  αρτοκλασίας υπό του Θεοφ. Επισκόπου Στρατονικείας κ.Στεφάνου, και εν συνεχεία η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων, υπό του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ.κ.Παϊσίου, όπου εκκλησιάσθηκαν όλοι οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου της περιοχής των Αλίντων και κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων.

Τόσο κατά τον Εσπερινό όσο και κατά την Θ.Λειτουργία τον θείο λόγο κήρυξε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας, αναφερθής στον βίο και το μαρτύριο των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων.

Μετά το πέρας του Εσπερινού και της Θ.Λειτουργίας, στο παρακείμενο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού, προσεφέρθη τσάι και παραδοσιακά νηστίσιμα κεράσματα, εκ μέρους του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου.

 

ΒΙΟΣ ΑΓΙΩΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

Οι ¶γιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες, οι οποίοι κατάγονταν από διάφορους τόπους και μαρτύρησαν στην λίμνη της Σεβαστείας, το έτος 320 μ.Χ., είναι οι :

Αγγίας, Αγλάιος, Αειθαλάς, Αέτιος, Αθανάσιος, Ακάκιος, Αλέξανδρος, Βιβιανός, Γάιος, Γοργόνιος, Γοργόνιος, Δομετιανός ή Δομέτιος, Δόμνος, Εκδίκιος, Ευνοϊκός, Ευτύχιος, Ηλιάδης ή Ηλίας, Ηράκλειος, Ησύχιος, Θεόδουλος, Θεόφιλος, Ιωάννης ή Κάνδιδος, Κλαύδιος, Κύριλλος, Κυρίων, Λεόντιος, Λυσίμαχος, Μελίτων, Νικόλαος, Ξανθίας, Ουαλέριος, Ουάλης, Πρίσκος, Σακερδών ή Σακεδών, Σεβηριανός, Σισίνιος, Σμάραγδος, Φιλοκτήμων, Φλάβιος και Χουδίων.

Οι ¶γιοι ήταν στρατιώτες επί αυτοκράτορα Λικινίου (308-323 μ.Χ.) και ηγεμόνος Αγρικολάου. Επειδή αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα, συνελήφθησαν και ομολόγησαν ότι ήταν Χριστιανοί. Και επειδή δεν πείσθηκαν να αρνηθούν την πίστη τους, τους συνέτριψαν με πέτρες τα σώματά τους και σε καιρό χειμώνα τους καταδίκασαν να στέκονται όλη την νύχτα μέσα στην λίμνη που είχε παγώσει από το κρύο και είχε κρυσταλλώσει.

Εκεί, όταν ένας λιποψύχησε και έτρεξε προς το κοντινότερο λουτρό για να ζεσταθεί, ο Καπικλάριος που τους φύλαγε, όταν είδε από τον ουρανό να κατεβαίνουν οι στέφανοι για τους τριάντα εννέα Μάρτυρες και ένα στεφάνι να περισσεύει, το οποίο ανήκε σε εκείνον που λιποψύχησε, αφού απέβαλε την στολή του, έτρεξε προς τους Αγίους και πίστεψε στον Χριστό. Το πρωί, όσους δεν είχαν πεθάνει ακόμη, αφού οι φύλακες τους οδήγησαν στην ακτή και τους έσπασαν τα πόδια, τους έκαψαν και έριξαν τα ιερά σκηνώματά τους στην λίμνη.

Τα μαρτυρικά λείψανα ευρέθησαν από τους Χριστιανούς σε κάποιο γκρεμό, όπου είχαν συναχθεί κατά θεία οικονομία και ενταφιάσθηκαν με ευλάβεια.

Στον Ευεργετινό αναφέρεται ότι ενώ οι ¶γιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες βρίσκονταν στο στάδιο της αθλήσεως έχοντας παραμείνει όλη τη νύχτα μέσα στην παγωμένη λίμνη και καθώς τους έσερναν στον αιγιαλό για να τους συντρίψουν τα σκέλη, η μητέρα ενός Μάρτυρος παρέμενε εκεί πάσχουσα με αυτούς, βλέποντας το παιδί της που ήταν νεότερο στην ηλικία από όλους, μήπως και λόγω του νεαρού της ηλικίας και της αγάπης προς την ζωή, δειλιάσει και βρεθεί ανάξιο της τιμής και της τάξεως των στρατιωτών του Χριστού. Στεκόταν λοιπόν, εκεί και άπλωνε τα χέρια της προς το παιδί της λέγοντας: «Παιδί μου γλυκύτατο, υπόμεινε για λίγο και θα καταστείς τέκνο του Ουράνιου Πατέρα. Μην φοβηθείς τις βασάνους. Ιδού, παρίσταται ως βοηθός σου ο Χριστός. Τίποτε δεν θα είναι από εδώ και πέρα πικρό, τίποτα το επίπονο δεν θα απαντήσεις. Όλα εκείνα παρήλθαν, διότι όλα αυτά τα νίκησες με τη γενναιότητά σου. Χαρά μετά από αυτά, άνεση, ευφροσύνη. Όλα αυτά θα τα γεύεσαι, διότι θα είσαι κοντά στον Χριστό και θα πρεσβεύεις εις Αυτόν και για μένα που σε γέννησα».

Τα λείψανα των Αγίων βρήκε με θεία οπτασία, το έτος 438 μ.Χ., η αυτοκράτειρα Πουλχερία κρυμμένα στο ναό του Αγίου Θύρσου, πίσω από τον άμβωνα, στον τάφο της διακόνισσας Ευσέβειας σε δύο αργυρές θήκες, οι οποίες κατά την διαθήκη της Ευσέβειας, είχαν εναποτεθεί στον τάφο της στο μέρος της κεφαλής της. Στην συνέχεια η Πουλχερία οικοδόμησε ναό έξω από τα τείχη των Τρωαδησίων. Σπουδαία από ιστορικής απόψεως θεωρείται από νεότερους ερευνητές η Διαθήκη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, η οποία αποσκοπεί στο να παρεμποδίσει τον διασκορπισμό των ιερών λειψάνων τους μεταξύ των Χριστιανών.

 

Επιμέλεια – φωτογραφίες:  Γεώργιος Ι.Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως