Την πέμπτη Κυριακή μετά το Πάσχα, η Αγία μας Εκκλησία, μας υπενθυμίζει το θαύμα που έκανε ο Ιησούς στον εκ γενετής τυφλό. Ο Κύριος μας φανερώνει με το σημερινό θαύμα ότι είναι ο αληθινός Θεός, που χαρίζει και πάλι το φως στο δυστυχισμένο άνθρωπο. Συνάμα όμως μας βοηθάει να καταλάβουμε ότι αυτός ο Θεός είναι το «φως του κόσμου».

Την Κυριακή του Τυφλού, 24-5-2020, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ.κ. Παΐσιος τέλεσε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Λέρου, συλλειτουργούντος του εφημερίου πρωτ. Δαμασκηνού Παλαπουγιούκ, παρουσία του Δημάρχου κ.Μ.Κόλια, του προέδρου ΔΗΛΙΤΑΠ Ν.Μπίλλη, του επικεφαλής της Ελάσσονος μειοψηφίας κ.Στ.Λουλουδιά, και πολλών πιστών.

Στα Ιερά Αναλόγια έψαλλαν οι ιεροψάλτες Εμμ.Πλόχωρος, Σ.Λάμπρου, Ε.Στρατάκης.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης μας αναφερθής στην ευαγγελική περικοπή του ποτέ τυφλού, ενώ στο τέλος ανακοίνωσε την Απόφασή του για ονομασία του ναού του Αγίου Νικολάου ως «Καθεδρικού» Ναού, καθότι σ’ αυτόν τον ναό πραγματοποιούνται όλες οι επίσημες τελετές και δοξολογίες της νήσου (7η Μαρτίου, 28η Οκτωβρίου, «Β.Όλγα», ημέρα Ενόπλων Δυνάμεων, κ.α.).

Ο εφημέριος π.Δαμασκηνός ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη μας για την τιμή να ονομάσει Καθεδρικό τον ναό του Αγίου Νικολάου.

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΣ

Αγαπητοί μου  αδελφοί,  ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ!

«Ο Λύχνος  του  σώματος  εστίν ο οφθαλμός».

Ο σημερινός τυφλός, που ω! του θαύματος είδε το φώς του από τον Φωτοδότη Κύριο, δεν είχε την αίσθηση, την δύναμη και την ενέργεια της όρασης για να δει πρόσωπο προς πρόσωπο τον Μέγα Ιατρό της ψυχής και του σώματος.

Η απώλεια της όρασης έκανε δυστυχή και ταλαίπωρο τον κατ’ εικόνα Θεού άνθρωπο, σε σημείο μάλιστα που καθισμένος σε μια γωνία του δρόμου ζητιάνευε, και το σπουδαιότερο, κανείς μα κανείς διαβάτης  δεν του έδιδε σημασία· η αδιαφορία και η περιφρόνηση  στο αποκορύφωμα σ’ αυτό τον άνθρωπο, την εικόνα του Θεού Πατρός.

Τα θεϊκά μάτια βλέπουν τον πονεμένο, τον δυστυχισμένο και τυφλό και συγχρόνως όμως βλέπουν και την αδιαφορία, την περιφρόνηση των περαστικών, και οι μαθητές ερωτούν τον Διδάσκαλό τους: «Διδάσκαλε, αυτός έπταιξε ή οι γονείς του για να γεννηθεί τυφλός; Και «ο ετάζων καρδίαν και νεφρούς και τα βάθη των ανθρώπων γινώσκων Κύριος» λέγει: «ούτε εκείνος, ούτε οι γονείς του, αλλά μόνο δια να δοξασθώ εγώ, που πράττω τα έργα του Πατρός μου και δια τα οποία προορίστηκα να εργάζομαι».

Ο Φωτοδότης Κύριος δια να κάμει φανερό το ότι ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς του, έπτυσε κατά γης, και με το πτύσιμο εκείνο έκαμε ολίγη λάσπη, με την οποία άλειψε τα μάτια του τυφλού και του είπε: «ύπαγε νίψαι εις την κολυμβήθρα του Σιλωάμ».

Ο τυφλός, μη γνωρίζων τον ευεργέτη του, μη  βλέπων τον Χριστό, αλλά μόνο την φωνή του ακούων - απελπισμένος και από τους γιατρούς, ότι ήταν αδύνατο να δεί το φώς της ημέρας, υπήκοος γενόμενος, της φωνής του Ζωοδότου  - πηγαίνει  και  νίπτει το πρόσωπό του στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Και ω του θαύματος! Μόλις ένιψε το πρόσωπό του, είδε το φως του, αλλά και τον Φωτοδότη Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Μέγα Ιατρό του ολοκληρωμένου πλέον χοϊκού  σώματός του.

Ο Κύριος άλειψε τα μάτια του τυφλού με πηλό, από τον οποίο πλάστηκε από τον Πλάστη και  Δημιουργό. Δεν έδωκε ο Κύριος φάρμακα στον τυφλό, αλλά λάσπη, δια της οποίας συνεπληρώθηκε το «κατ’ εικόνα Θεού» σώμα του.

Οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, όμως, εισάγουν στον λαό κενά δαιμόνια κατά του ευεργέτου του ποτέ τυφλού και προσπαθούν με έργα και λόγια να δηλητηριάσουν την πίστη του και να εξουδετερώσουν την μεγάλη χαρά του δια την απόκτηση της όρασής του. Προτρέπουν τον ποτέ τυφλό να δοξάσει τον Θεό και όχι τον Χριστό, διότι εκείνος καταργεί το Σάββατο, αλλά ο Κύριος των κυριευόντων και Βασιλεύς των Βασιλευόντων «ουκ ήλθον καταλύσαι τον νόμον και τους προφήτας αλλά πληρώσαι», λέγει Κύριος.-

Αδελφοί  μου,

Είναι γεγονός ότι, και στις ημέρες μας υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι που εθελοτυφλούν κατά του Θεανθρώπου Ιησού, κάτω από τον φθόνο, την κακία, την απιστία, την αδιαφορία, την σκληροκαρδία, ως  εκείνη των Φαρισαίων.

Δυστυχώς και αυτοί οι σημερινοί άνθρωποι, με λόγια και έργα που προσπαθούν να σπείρουν την αθεΐα και να διαγράψουν κάθε όσιο και Ιερό· μέσα από τις ψυχές του Ορθοδόξου Χριστιανικού Λαού.

Προσπαθούν, αυτοί οι σοφοί του κόσμου τούτου, μέσα από την αθεϊστική φιλοσοφία τους, αλλά και το μίσος που έχουν προς την Εκκλησία του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Ιησού, να πείσουν τους  πιστούς της Εκκλησίας, ότι τα πάντα είναι ψευδή, εσείς όμως οι άσοφοι νεοέλληνες, οι του ψεύδους εραστές και ποιητές, ομοιάζετε «τάφοις κεκονιαμένοις, έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν δε γέμουσιν οστέων νεκρών και πάσης  ακαθαρσίας»…….  Ζεί όμως Κύριος, ζει και ο Λαός Αυτού.

Και να γνωρίζετε ότι, εκτός της ΜΙΑΣ – ΑΓΙΑΣ – ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ  ΚΑΙ  ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΔΕΝ  ΥΠΑΡΧΕΙ  ΣΩΤΗΡΙΑ.-

Ο Τυφλός της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, χαίρων και τρέμων από ευγνωμοσύνη και χαρά, προσπίπτει στους πόδας του Ιησού λέγων: «πιστεύω Κύριε και προσεκύνησεν αυτώ». Ας έχουμε κι εμείς, με την χάρη και την ευλογία του Αναστάντος Κυρίου Ιησού, επί την λυχνία το αγιολυχνάρι, τουτέστι τα μάτια της ψυχής και του σώματός μας ανοιχτά, δια να φωτιζόμαστε κι εμείς στους δύσκολους αυτούς καιρούς που διάγουμε - ως Εκκλησία, ως έθνος, ως οικογένεια - από την χάριν και το άπειρο έλεος Εκείνου παρά του Οποίου πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον.

ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ – Αδελφοί εν Χριστώ Αναστάντι .-

Επιμέλεια-φωτογραφίες:  Γεώργιος Ι. Χρυσούλης, γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως

Φωτογραφία του εκ γενετής τυφλού:  Νικόλαος Μαγγίνας-"Φως Φαναρίου"