Η Ιερά Μητρόπολις Λέρου-Καλύμνου-Αστυπαλαίας, μετά θλίψεως πολλής, ανακοινώνει την προς Κύριον εκδημίαν, σήμερα Πέμπτη 2 Ιουλίου 2020, του Ιερομονάχου Θεοκλήτου Σμαλιού εκ Καλύμνου.

Νεότατος σε ηλικία μόλις 53 ετών, αδελφός του κληρικού της Ι. Μητροπόλεως Αιδεσιμολογιωτάτου πατρός Κωνσταντίνου Σμαλιού, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Αγιος Σάββας» στην Αθήνα, από την επάρατη νόσο.

Αριστερά με τα κόκκινα άμφια ο αείμνηστος Θεόκλητος Σμαλιός ψάλλει με τον αδελφό του π. Κων/νο Σμαλιό, κληρικό της Ιεράς μας Μητροπόλεως. 

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο, Παρασκευή 3 Ιουλίου και ώρα 4 το απόγευμα, στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης Βοθύνων Καλύμνου και θα ταφεί στο Ησυχαστήριο του Αγίου Κυπριανού στους Βοθύνους.

Ο μακαριστός Θεόκλητος Σμαλιός ήταν το τρίτο παιδί από τα εννέα της οικογένειας του αειμνήστου Μανώλη Σμαλιού και της Ελευθερίας Βάλλα Σμαλιού. Απόφοιτος της Αθωνιάδας Σχολής αφιερώθηκε από πολύ νεαρός στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας.  Ιδιαίτερα αγαπητός σε όλη την Κάλυμνο, τον διέκρινε η σεμνότητα και το πνευματικό και ηθικό του ανάστημα. Ήταν δραστήριος, ακούραστος και η ψυχή της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης, με πλούσιο και ποικίλο έργο. Καλλικέλαδος, με βροντερή και μελωδική φωνή.

Η απώλειά του είναι μεγάλη, τόσο για την τοπική Εκκλησία και την κοινωνία της Καλύμνου, όσο και για  την ευσεβή οικογένειά του.

Ο Μητροπολίτης μας κ.κ. Παΐσιος εύχεται όπως Κύριος ο Θεός αναπαύσει μακαριστή ψυχή «εν χώρα ζώντων εν σκηναίς δικαίων». Από τον κόσμο αυτό έφυγε μία ψυχή πραγματικά αγία.

Αιωνία αυτού η μνήμη.

Πάνδημος η εξόδιος ακολουθία του μακαριστού Ιερομονάχου Θεοκλήτου Σμαλιού.

Πάνδημος τελέστηκε σήμερα Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020  στις 4.00 το απόγευμα  η εξόδιος ακολουθία του μακαριστού Ιερομονάχου της ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης  Καλύμνου Θεοκλήτου Σμαλιού, στο Καθολικό της Ιεράς Μονής, υπό του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ.κ. Παϊσίου και τη συμμετοχή του συνόλου του Ιερού Κλήρου του νησιού, των μοναχών της Ι.Μ. Αγίας Αικατερίνης, συγγενών, φίλων, και πλήθους πιστών.

Παραθέτουμε ένα μικρό video του Μάμα Χαραμαντά με όσα μας είπε ο Μητροπολίτης μας για την εκδημία του μακαριστού Θεοκλήτου Σμαλιού

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤΟΝ Π.ΜΑΚΑΡΙΟ- ΘΕΟΚΛΗΤΟ.
«Μακάριος ανήρ
ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών,
και εν οδω αμαρτωλών ουκ έστη,
και επί καθέδρα λοιμών ουκ εκάθισε, άλλη η εν τω νόμω Κυρίου το θέλημα αυτού
και εν τω νόμω αυτού μελετήσει ημέρας και νυκτός»!

Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα, γέροντα της Ιεράς ταύτης μονής πατέρα Κυπριανέ, τίμιον πρεσβυτέριον, οσιωτάτη καθηγουμένη του ιερού τούτου καθιδρύματος , οσιότατες μοναχές, Χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Ψάλλαμε σήμερα την εξόδιο και συνάμα αναστάσιμη ακολουθία επί τη εκδημία του αδελφού και συλλειτουργού ημών, πατρός Θεοκλήτου.
Ο πατήρ Θεόκλητος Σμαλιός, κατά κόσμον Δημήτριος, γεννήθηκε στη Κάλυμνο την 30 Ιουλίου του 1967. Τελείωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευση στο νησί μας. Τις γυμνασιακές και λυκειακές σπουδές του τις πραγματοποίησε στην Αθωνιάδα σχολή του Αγίου Όρους όπου αποφοίτησε το 1985 με σχολάρχη τον επίσκοπο Ροδοστόλου Χρυσόστομο.
Ταυτόχρονα, από τη σχολή και από έμπειρους Αγιορείτες μοναχούς, εμυήθη στην εκκλησιαστική βυζαντινή μας μουσική και την μυσταγωγική τέχνη της αγιογραφίας παίρνοντας τα ανάλογα πτυχία βυζαντινής μουσικής και αγιογραφίας με άριστα!
19 ετών εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή ταύτη από τον γέροντα π. Κυπριανό Μιχαήλου και έλαβε το όνομα «Μακάριος».
Το 1987 ημέρα μνήμης του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά χειροτονήθηκε διάκονος από τον κυρό Νεκτάριο πρώην μητροπολίτη μας, και το 1995 την εορτή των Βαΐων χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και έλαβε το οφφίκιον του Αρχιμανδρίτου και μετονομάσθη «Θεόκλητος». Μόλις έλαβε το νέο όνομα, ο κατά σάρκα πατέρας του είπε: «αυτό είναι το σωστό όνομα ! Θεόκλητος , Θεοκάλεστος!».
Πριν τρεις εβδομάδες περίπου, τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, έλαβε και το μέγα αγγελικό σχήμα από τα ευλογημένα χέρια σας Σεβασμιώτατε.
Λειτουργός άριστος, ψάλτης κατηρτισμένος με σπάνιο φωνητικό χάρισμα έκτασης και όγκου φωνής. Συνεπής στα μοναχικά και ιερατικά καθήκοντά του, λειτουργούσε καθημερινά, έψαλλε με χαρά, διάβαζε ευχές και εξορκισμούς στους αρρώστους, πάλευε με τον αρχέκακο σώμα με σώμα, βοηθούσε τον πάσχοντα συνάνθρωπο, ψάρευε στις θάλασσες του Αιγαίου με επιδέξιο και πολλές φορές ευλογημένο τρόπο πάντα με την επίκληση και τη βοήθεια της Παναγίας που "των αλιέων τας σαγήνας πληρεί " του Αγίου Ανδρέα και άλλων, καλύπτοντας τις ανάγκες της μονής.

Αγαπητός σε όλη τη Κάλυμνο, το Άγιο Όρος και παντού, πάντοτε πρόσχαρος και προσηνής, εργατικός, καλλίφωνος μουσικός, καλλιτέχνης καθηγητής αγιογράφος, που έργα του κοσμούν το τέμπλο αυτής της Εκκλησίας, του Αγίου Σάββα και αλλού, μάστορας σε όλα τα έργα της μονής, φιλικός, φιλότιμος, χαμογελαστός με όλους, ακούραστος, ειλικρινής και ευθύς στη συμπεριφορά του, αγνός και άδολος ήταν μερικά από τα δεκάδες χαρίσματα που τον προίκισε η θεία χάρις.
Λίγες μέρες πριν γεννηθεί ο αείμνηστος πατέρας του, που εξοχίαζε στο Καντούνι, είδε όνειρο λαμπροφορεμένους αγγέλους, άκουσε μια βροντή, κύματα θαλάσσης και άκουσε τα λόγια του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου : "εν αρχή ην ο Λόγος... και Θεός ην ο Λόγος...». Ξύπνησε και είπε στη μητέρα: «το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι γιός και κάτι σημαντικό εκκλησιαστικό αξίωμα θα πάρει!».
Ενός έτους περίπου, έπαιζε σαν βρέφος και μπουσουλώντας έπεσε από ένα υπό κατασκευή τοίχο ύψους 3 μέτρων και όταν πήγε η μητέρα να δει αν ζει, τον είδε να παίζει, χωρίς γρατζουνιά...Η Παναγιά τον γλίτωσε...σημειωτέον ήταν 2 Ιουλίου ημέρα της Παναγίας των Βλαχερνών, ημέρα που κοιμήθηκε.
Την Παναγιά μας την ηυλαβούντο ιδιαιτέρως!
Με χαρά μετά από κάθε ακολουθία έψαλλε ένα "άξιον εστίν" από τα δεκάδες που ήξερε απέξω από μεγάλους μύστες της μουσικής μας.
Κάποια στιγμή της ζωής του, ζήλεψε το μαρτύριο και τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη, ο οποίος ζήτησε από το Θεό να του στείλει καρκίνο. Ταυτόχρονα είχε ένα πόθο να κοιμηθεί μικρός σαν τον Άγιο Βασίλειο τον Μέγα.
Έτσι πριν δύο χρόνια περίπου διεγνώσθη με καρκίνο του παγκρέατος.
Με την καθοδήγηση και την ευλογία του γέροντα του, έκανε υπακοή και έκανε τρία χειρουργεία και αρκετές χημειοθεραπείες γνωρίζοντας το τέλος του...
Αφού κατασκεύασε τον τάφο του στο ησυχαστήριο που αγάπησε, τον άγιο Κυπριανό, ετοιμάστηκε και πνευματικά... Τις τελευταίες ημέρες που ο καρκίνος έβλαψε όλον τον οργανισμό του, υπέφερε από φρικτούς πόνους, και έχοντας τη συνείδηση ότι συμμετέχει στο μαρτύριο του Χριστού, τους υπέφερε με υπομονή και γενναιότητα!
Αν και βογκούσε από αφόρητους πόνους πότε δεν είπε λέξη και όποιος τον ρωτούσε τι κάνεις; έλεγε: καλά.. καλύτερα ...και όταν του λέγαμε κάνε υπομονή, έλεγε αυτό κάνω...υπομονή!
Τρεις μέρες πριν τη κοίμηση του και ενώ τις προηγούμενες μέρες δεν μπορούσε να ησυχάσει από τους πόνους, ξαφνικά ησύχασε, γαλήνεψε... το πρόσωπό του άστραψε και κοιμήθηκε μια μέρα σε απόλυτη ηρεμία...Ήταν η επίσκεψη της ευλογημένης Θεοτόκου.
Μετά πάλι, χάθηκε... τα μάτια του σιγόκλεισαν... σε κάθε αναπνοή του άκουγες και ένα ελαφρύ βογκητό αβάσταχτου πόνου...
Την τελευταία ημέρα του βάλαμε τροπάρια σε κινητό να ακούσει. Αμέσως, άνοιξε τα μάτια του και το στόμα του και έδειχνε ότι έστω από μέσα του, έψαλλε κατά το ψαλμικό "ψάλλω τω Θεώ μου έως υπάρχω".

Εχθές, Πέμπτη 2 Ιουλίου πρωί 6:30΄, την ώρα που άρχιζε ο Όρθρος της αγαπημένης του Θεοτόκου, η Κυρία των αγγέλων τον πήρε μαζί της στη γιορτή της, εορτή της καταθέσεως της τιμίας ζώνης της, στο ναό των Βλαχερνών, να λειτουργήσει εκεί στο υπερουράνιο θυσιαστήριο!
Τον αγάπησε, τον εξέλεξε εκ κοιλίας μητρός, τον διέσωσε ως βρέφος και τον παρέλαβε στη γιορτή της.
Καλέ μας Θεόκλητε σε ευχαριστούμε για όλα, την πνευματική σου καθοδήγηση το παράδειγμα και την υπέρμετρη αγάπη σου.
Πιστεύω, εκφράζοντας ίσως και τον ίδιο, θα ήθελε να ευχαριστήσει τον πνευματικό του πατέρα Κυπριανό, την ηγουμένη και όλες τις μοναχές, τον ιερό κλήρο του νησιού με προεξάρχοντα το Μητροπολίτη μας και τον Επίσκοπό μας, και όσους με αγάπη και αυτοθυσία τον βοήθησαν στη δοκιμασία του, τους ιατρούς και νοσηλευτές, τους συγγενείς και τους φίλους που τον διηκόνησαν αυτοθυσιαστικά μέχρις εσχάτων...

Προσευχή μας εκτενής στον Κύριο και σωτήρα μας Χριστό ας γίνει το τροπάριο που ψάλλαμε προηγουμένως στα ευλογητάρια.
ΟΙ ΤΟΝ ΟΔΟΝ ΤΗΝ ΣΤΕΝΗΝ ΒΑΔΙΣΑΝΤΕΣ ΤΕΘΛΙΜΕΝΗΝ ΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΕΝ ΒΙΩ .
ΟΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΩΣ ΖΥΓΟΝ ΑΡΑΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΜΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝΤΕΣ ΕΝ ΠΙΣΤΕΙ.
ΔΕΥΤΕ ΑΠΟΛΑΥΕΤΕ Α ΗΤΟΙΜΑΣΑ ΗΜΙΝ
ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΦΗ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ !!!!
ΕΙΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΥΡΙΟΥ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙ ΕΩΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ!!!!

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

φωτογραφίες:  "Kalymnos news"