Οι κυνηγοί της Λέρου τίμησαν τον προστάτη τους Άγιο Ευστάθιο.

Στην τοποθεσία «Κατσούνι» και στο Ιταλικό τούνελ, το οποίο μετέτρεψε ο Σύλλογος Κυνηγών Λέρου σε εκκλησάκι επ’ ονόματι του Αγίου Ευσταθίου, το απόγευμα του Σαββάτου 19/9/2020, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ.κ.Παΐσιος ετέλεσε πανηγυρικό εσπερινό μετ’ αρτοκλασίας, συμπαραστατούμενος από τον π. Δαμασκηνό.

Απευθυνόμενος ο Μητροπολίτης στα μέλη του Συλλόγου Κυνηγών και στους πιστούς, ομίλησε για την ζωή του Αγίου Ευσταθίου και το μαρτύριό του, και τόνισε ότι ο Άγιος ήταν κυνηγός, κυνηγούσε στα όρη προσευχόμενος δια τον πλάστη και δημιουργό του παντός, δια τον οποίο μαρτύρησε χύνοντας το αίμα του.

Τέλος ευχήθηκε όπως ο Άγιος Ευστάθιος ζούσε στη φύση, έτσι και ο σύγχρονος άνθρωπος να προστατεύει το περιβάλλον και να μη δημιουργεί προβλήματα, διότι η φύση εκδικείται με το χειρότερο τρόπο (πλημμύρες, πυρκαγιές, κλπ), λόγω της αλογίστου καταχρήσεως.

Τέλος, μετά το πέρας του Εσπερινού, κατά το έθιμο, προς τιμήν του εορτασμού του Αγίου, την ώρα που ψαλλόταν το Απολυτίκιό Του οι κυνηγοί έρριψαν «μπαλοθιές».

Κατά το έθιμο, προς τιμήν του εορτασμού του Αγίου Ευσταθίου, την ώρα που ψαλλόταν το Απολυτίκιό Του οι κυνηγοί έρριψαν «μπαλοθιές».

ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

Μεγαλομάρτυρας της Εκκλησίας μας, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 20 Σεπτεμβρίου.

Ο Ευστάθιος ονομαζόταν αρχικά Πλακίδας και ήταν ανώτερος αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού. Μία μέρα καθώς κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κέρατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή που τον καλούσε να γίνει χριστιανός. Με αυτό το όραμα πίστεψε στον Χριστιανισμό και βαπτίστηκε με το όνομα Ευστάθιος. Χριστιανοί, επίσης, βαπτίστηκαν και η σύζυγός του Τατιανή, που έλαβε το όνομα Θεοπίστη και τα δύο παιδιά του που έλαβαν τα ονόματα Αγάπιος και Θεόπιστος.

Όταν ο αυτοκράτορας Τραϊανός πληροφορήθηκε ότι αξιωματικός του ασπάσθηκε το Χριστιανισμό, τον καθαίρεσε και τον εξόρισε μαζί με την οικογένειά του. Στη συνέχεια, η τιμωρία του μεταξύ άλλων, περιελάμβανε και τον χωρισμό από την οικογένειά του, γεγονός που πίκρανε πολύ τον Ευστάθιο.

Μετά από χρόνια, ο Τραϊανός θυμήθηκε τον ικανότατο αξιωματικό του Ευστάθιο, όταν βρέθηκε σε δυσχέρεια, και τον επανέφερε στο στράτευμα. Στην πορεία, ξαναβρήκε την οικογένειά του κι ένοιωσε μεγάλη χαρά.

Ο διάδοχος, όμως, του Τραϊανού, Αδριανός, απαίτησε από τον Ευστάθιο να προσκυνήσει και πάλι τα είδωλα. Ο Ευστάθιος αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να βασανιστεί αυτός και η οικογένειά του μέχρι θανάτου.

Επιμέλεια:  Γεώργιος Ι. Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως