«Όταν έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού, τότε αποδώσει εκάστω κατά τα έργα αυτού»

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η επί γης στρατευομένη του Χριστού Εκκλησία, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική, από περάτων έως περάτων της Οικουμένης, κηρύττει και πιστεύομε πάντες οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, δύο επί της γης  παρουσίες του Κυρίου και Σωτήρος Ιησού Χριστού.

Η πρώτη του Κυρίου παρουσία έγινε, όταν ο Κύριος, «εν μορφή δούλου λάβων εν ομοιόματι ανθρώπου γενόμενος», ως άνθρωπος, «επί της γής ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφην, γεννηθείς εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της αειπαρθένου.

Η δεύτερη κατά την οποίαν πρόκειται να έλθη κατά το τέλος του πρόσκαιρου αυτού κόσμου, εν τη δόξη αυτού, «ίνα κρίνη ζώντας και νεκρούς», ως καταγράφεται στο Σύμβολο της Πίστεώς μας.

«Είπεν ο Κύριος, όταν έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού, και πάντες οι άγιοι άγγελοι  μετ’ αυτού, τότε καθίσει επί θρόνου δόξης αυτού».

Ο Θρόνος του Θεού δεν είναι υλικός, αλλά θα αποτελούν αυτόν όντα λογικά και έμψυχα, τα πολυόμματα Χερουβείμ και τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ, και επ’ αυτών καθήμενος ο Κύριος θα κρίνει τον κόσμο, εν πάση δικαιοσύνη, «Δίκαιος ο Κύριος και  δικαιοσύνας ηγάπησεν».

Αυτή την δευτέρα του Κυρίου παρουσία, την ημέρα εκείνη την μεγάλη και φωταυγή καταγράφει και μας υπενθυμίζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε, και περί αυτής θα κάνουμε μερικές σκέψεις, προκειμένου να προετοιμαστούμε δια την μεγάλη εκείνη κρίση, που «τότε βίβλοι ανοιγήσονται και τα κρυφά πάντων ημών θα δημοσιευθούν», ήτοι οι πράξεις και τα έργα μας, τα οποία πράξαμε κατά την επί γης παρουσία μας.

Η εικόνα της σημερινής ευαγγελικής περικοπής μας παρουσιάζει τις δύο εκείνες ομάδες των ανθρώπων. Η πρώτη ομάδα των ανθρώπων είναι οι άνθρωποι εκείνοι που πίστεψαν και άκουσαν στη ζωή τους την φωνή του Κυρίου και έπραξαν έργα αγάπης στους αδελφούς. Η άλλη ομάδα είναι εκείνων των ανθρώπων που παρήκουσαν της θείας φωνής και κατεφρόνησαν τους αδελφούς.

Ο Θεάνθρωπος Ιησούς κατά την Δευτέρα αυτού παρουσία θα δείξει και θα δοξάσει τους ελεήμονας, τους πιστούς και ενάρετους εκείνους των ανθρώπων, τους οποίους και θα δικαιώσει δια τις πράξεις και τα έργα της αγάπης, αλλά θα κατακρίνει και θα καταδικάσει τους ανελεήμονας, τους αδίκους, αμαρτωλούς  και αμετανόητους εκείνους των ανθρώπων.

Ο Θεός δοξάζεται ως ελεήμων και δίκαιος και δια μεν της ελεημοσύνης ελεεί και σώζει τον άνθρωπο, δια δε της δικαιοσύνης κρίνει και δικάζει τον αμετανόητο άνθρωπο και βραβεύει την αρετή και τιμωρεί την κακία. Αυτή την εικόνα οφείλουμε να έχουμε κεχαραγμένη στη συνείδησή μας κι έτσι να εκπληρώνουμε το θέλημα του Θεού Πατρός, για να αξιωθούμε της ουρανίου βασιλείας Του.

Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας τονίζουν ότι, πάσα αρετή είναι επαινετή και θεοβράβευτος, είναι θυσία ευπρόσδεκτος ενώπιον του Θεού, αλλά η αρετή της ελεημοσύνης είναι υπέρτερη πασών των θυσιών, και πηγή όλων των αγαθών έργων.

Ο Ιερός Χρυσόστομος λέγει, «Τέχνη τις έστι η ελεημοσύνη, εν ουρανώ το εργαστήριον έχουσα και διδάσκαλον ουκ άνθρωπον, αλλά Θεόν. Ελεημοσύνης ουδέν  χρησιμότερον, ότι και τέχνη τεχνών απασών αύτη αμείνων». Μία τέχνη είναι η ελεημοσύνη. Το εργαστήριό της το έχει στον ουρανό. Δάσκαλο δεν έχει άνθρωπο, αλλά τον ίδιο τον Θεό. Είναι τέχνη η ελεημοσύνη, ανώτερη από όλες τις τέχνες. Μας αρπάζει από τα χέρια του θανάτου και στις δύο ζωές, και στην εδώ και στην εκεί, και μας παρουσιάζει λαμπρούς. Κατασκευάζει την ουράνια διαμονή μας, στήνει τις ουράνιες σκηνές για τους εργάτες της.

Και ο Κύριος των κυριευόντων και Βασιλεύς των βασιλευόντων λέγει, κατά την επί γής παρουσία του «πορευθέντες μάθετε τι εστίν έλεον θέλω και ου θυσίαν», διότι η ελεημοσύνη είναι καρπός της αγάπης, η δε αγάπη είναι το πλήρωμα όλου του νόμου και των θυσιών και των αρετών. «Μακάριοι οι ελεήμονες ότι,  αυτοί ελεηθήσονται».

Αδελφοί μου,

Ας έχουμε ως παράδειγμα προς μίμηση, και εμείς, στον κόσμο αυτόν που ζούμε, τους αδελφούς του Κυρίου, δηλαδή εκείνους που - εν λόγοις και έργοις - πράττουν τις εντολές Αυτού, και ας προσφέρουμε και εμείς αγάπη στους πτωχούς και στους πονεμένους αδελφούς μας  διότι, «ο ελεών πτωχόν δανείζει Θεώ».

Αυτή την εικόνα της Δευτέρας του Κυρίου παρουσίας πρέπει να έχουμε χαραγμένη στη συνείδησή μας   και να υπηρετούμε με έργα και λόγια και με ταπείνωση την μεγάλη αρετή των αρετών, την ελεημοσύνη,  ώστε να αξιωθούμε κατά την ημέρα εκείνη την μεγάλη και φωταυγή, όταν θα έλθει επί της  γης μετά  δόξης, ο Μέγας Κριτής να ακούσουμε το, «Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου». ΑΜΗΝ.

+Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος