«Ακολουθείτω μοι»

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Υψώνεται σήμερα στο μέσω των Ναών ο τετραμερής Σταυρός του Κυρίου μας σε προσκύνηση πάντων των ευσεβών και Ορθοδόξων Χριστιανών.

Υψώνεται το Ζωοφόρο Ξύλο, ο Πανσεβάσμιος Σταυρός επάνω στον οποίο έπαθε ο απαθής την θεότητα  εκουσίως, τον φρικτό και επώδυνο θάνατο, «ο υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας», ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός.

Ο Σταυρός, ενώ ήταν παρά  Εβραίοις ατιμίας και καταδίκης όργανο, έγινε, με τον εκούσιο θάνατο του  Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκαλύψεως, του Κυρίου Ιησού Χριστού, αιτία δόξης, τιμής και ευλογίας δια τους πιστούς. Αιτία και δύναμης και ηθικής ζωής δια τον παραπεσόντα άνθρωπο της κάθε εποχής.

Ω, ποία των πραγμάτων μεταβολή! Ο Σταυρός του Κυρίου μετέβαλε την όψη της ανθρωπότητας,  κατέλυσε την πολύθεη πλάνη του αρχαίου κόσμου και ανύψωσε την αληθινή και ουράνιο θρησκεία της αγάπης. Κατάργησε τις υλικές και πομπώδεις θυσίες και ανύψωσε την αληθινή και πνευματική λατρεία. Κατάργησε την κατάρα του νόμου και τον θάνατο και χάρισε την ζωή την αιώνια στο κατ’ εικόνα Θεού πλασθέντα άνθρωπο.

Χωρίς την χάρη και την δύναμη του Σταυρού ο άνθρωπος είναι ασθενής και αδύναμος και δεν μπορεί να εκτελέσει τις ηθικές εντολές και να σωθεί. Ο επί του ξύλου της ατίμωσης θάνατος του Κυρίου είναι η ζωή εκείνων των Χριστιανών, οι οποίοι με την χάρη και ευλογία του Τιμίου Σταυρού έγιναν «ισχυροί  εν πολέμω» και ήρωες της αρετής και της αυταπάρνησης.

Ο πιστός χωρίς την χάρη του Σταυρού απομακρύνεται από τον υψηλό προορισμό του, που είναι η θέωση  και τιμωρείται από τα πάθη του. H φιλόστοργος Μητέρα Εκκλησία, από περάτων έως περάτων της οικουμένης, σοφώς καθιέρωσε, την Τρίτη Κυριακή των Νηστειών, να υψώνει στο μέσον των Ναών τον Τίμιο Σταυρό και να ψάλλει «τον Σταυρόν σου προσκυνούμε, Δέσποτα και την Αγίαν σου Ανάστασιν δοξάζωμεν».

Τούτο, όλον γέγονε  πατροπαραδότος, να υψώνεται ο Τίμιος Σταυρός στο μέσο των Ναών, δια να ενισχύονται οι πιστοί στον αγώνα της  αρετής και της αυταπάρνησης, ώστε με χαρά και πνευματική αγαλλίαση να διαπλεύσουν  το πολυκύμαντο θαλάσσης πέλαγος, τον υπόλοιπο  χρόνο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και να φθάσουν αισίως να εορτάσουν πανευφροσύνως την Αγίαν του Κυρίου Ανάσταση.

Δυστυχώς τις ημέρες μας οι πλείστοι των χριστιανών δεν έχουμε την αρετή της αυταπάρνησης και δεν αγωνιζόμαστε προς σωτηρία της ψυχής  μας, της οποίας κανένα μα κανένα πολυτιμότερο αγαθό δεν υπάρχει, «τι γάρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον  όλον κερδίση, την ψυχήν δε  αυτού ζημιωθεί, ή τι δώσει αντάλλαγμα της ψυχής αυτού».

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο Θεάνθρωπος Ιησούς μας καλεί να τον ακολουθήσουμε. Μεγάλη και τιμητική πρόσκλησις δια κάθε πιστό. Τι σημαίνει όμως να τον ακολουθήσουμε και τι σημαίνει για τον καθένα μας η προσωπική αυτή πρόσκλησις.

Ως άνθρωποι έχουμε ανάγκη της αρετής της αυταπαρνήσεως. Είναι γεγονός ότι, ο άνθρωπος φυσικώς κλίνει προς το κακό και τις ηδονές,  του κόσμου τούτου. Η φύση είναι κοινή στους ανθρώπους. Κακές επιθυμίες από παντού αναπτύσσονται και είναι ανάγκη να αγωνιζόμαστε συνεχώς και αδιαλείπτως κατά των τοιούτων πράξεων και επιθυμιών, τα οποία πάντα ταύτα πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα και ούτω  αμαυρώνουν, αλλοιώνουν, εξαχρειώνουν και σκοτώνουν τον ψυχικό μας κόσμο.

Αυτές οι επιθυμίες, που μας περικυκλώνουν καθημερινά είναι όλως αδύνατο να τις νεκρώσουμε  με  δικές  μας δυνάμεις. Αυτό όμως επιτυγχάνεται με την χάρη και το έλεος Εκείνου, ο Οποίος μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού, άπλωσε τα πανάχραντα χέρια Του επάνω στον Αιματοβαμμένο Σταυρό Του και με την θυσία του απάλλαξε τον κατ’ εικόνα Θεού άνθρωπο από την αμαρτία.

Να λοιπόν τι σημαίνει να τον ακολουθήσουμε πιστά μέχρι θανάτου. Να νεκρώσουμε τις αμαρτίες, τα πάθη και τις κακίες και προπάντων τον εγωισμό μας.

Αδελφοί μου,

Ο Ιησούς Χριστός, ο εκ Παρθένου Μαρίας τεχθείς, η άκρα Ταπείνωσης, ο χθές, ο σήμερον, ο αυτός και  εις τους αιώνας, ο Οποίος υπέρ πάντων ημών έπαθε εκουσίως επάνω στον Τετραμερή Σταυρό Του δια  την σωτηρία μας, μας προσκαλεί να τον ακολουθήσουμε! «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι», και «ἐὰν ἐμοὶ διακονῇ τις, ἐμοὶ ἀκολουθείτω, καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγώ, ἐκεῖ καὶ ὁ διάκονος ὁ ἐμὸς ἔσται» και  «τιμήσει αυτόν ο Πατήρ».

Εάν, αδελφοί μου, αγωνιστούμε στο στάδιο των αρετών και ακολουθήσουμε τον Χριστό εν έργοις  και λόγοις στην παρούσα ζωή, είναι βέβαιο ότι θα τον ακολουθήσουμε και στην μέλλουσα εν τοις ουρανοίς.

Η ζωή του ανθρώπου εδώ στην γή είναι πάλη και αγώνας κατά της αμαρτίας. Όμως η νίκη κατά των παθών και της αμαρτίας είναι μεγίστη νίκη, είναι πρόοδος και ανύψωση, είναι αληθής και πνευματική ζωή, εν τω Θεώ.

«Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι» (Εφ.5,15).

ΑΜΗΝ

+Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος