«Τα μύρα τοις θνητοίς υπάρχει αρμόδια. Χριστός δε διαφθοράς εδείχθη αλλότριος»

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ αγαπητοί μου, αδελφοί.

Μόνον δια τους θνητούς ανθρώπους, αρμόζουν τα μύρα. Όχι όμως και δια τον Χριστό, ο  οποίος ετάφη δια να αναστηθεί. Ετάφη και δεν έπαθε καμία φθορά το Πανάχραντο Σώμα Του!

Δεν  είναι, με άλλα λόγια ο Χριστός κοινός άνθρωπος, κοινός θνητός που πηγαίνετε εσείς οι Μυροφόρες γυναίκες να του αλείψουν, κατά το έθος το εβραϊκό, το Πανάγιο Σώμα Του. Είναι Θεός και για τον Θεό δεν αρμόζουν τέτοια πράγματα «Τα μύρα τοις θνητοίς υπάρχει αρμόδια».

Και εάν μύρα τα οποία αγόρασαν από βραδύς το τελευταίο  Σάββατο της εβδομάδας για να έρθουν λίαν πρωΐα της μιας των Σαββάτων – όρθρου βαθέως στο μνήμα δια να αλείψουν το σώμα του Ιησού, δεν είναι δι’ αυτό αρμόδια, είναι όμως πέρα για πέρα μία λίαν τιμητική η θεάρεστος αυτή πράξις.

Αυτή καθ’ εαυτή πράξις των Μυροφόρων γυναικών δηλοί, την μεγίστη λατρεία και τον μεγάλο  σεβασμό σ’ Εκείνον που εθελουσίως σταυρώθηκε ο απαθείς την θεότητα, δια την του κόσμου σωτηρία, ο Γλυκύτατος Ιησούς, ο Υιός της Παρθένου επί του Γολγοθά!

Ω, των σοφών Σου κριμάτων Χριστέ! Από τον Χριστό, τον Μέγα Διδάσκαλό τους έλαβαν το θάρρος, την πίστη, την αγάπη και την ελπίδα και ξεκίνησαν και ήλθαν «λίαν πρωΐαν της μιάς των Σαββάτων όρθρου βαθέως» στο μνήμα. Αφού έβγαλαν από την καρδιά τους τον πόνο και το φόβο και έβαλαν εντός αυτής τον πόθο και το σεβασμό.

Πηγαίνουν εκεί, αφού δεν γνωρίζουν ότι «τα μύρα τοις θνητοίς υπάρχουν αρμόδια». Πηγαίνουν εκεί, να γονατίσουν δια τελευταία φορά, προ του σεπτού σώματος του θείου Διδασκάλου. Να χύσουν ένα  ακόμα δάκρυ πόνου ενωμένο με τα μύρα που κρατούσαν.

Πήγαν σε ένα απλούν μνημείο, μονάχο μέσα σε ένα κήπο. Και ο τόπος εκείνος ήταν ξένος. Δεν ήταν του Χριστού, του Βασιλέα του ουρανού και της γης. Ο τόπος αυτός ήταν του ευσχήμονος εξ’ Αριμαθείας βουλευτού, Ιωσήφ, που ανήκε στην τάξη εκείνων που πίστευαν την βασιλεία του Θεού.

Προχώρησαν οι Μυροφόρες γυναίκες «διαγενομένου του Σαββάτου Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η του Ιακώβου και Σαλώμη και λίαν πρωί έρχονται επί το μνημείον ανατείλαντος του ηλίου, και όταν πήραν το μήνυμα υπό του αγγέλου ότι ανέστη ο Κύριος «ίδε ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν».

Αλλά πηγαίνετε να πείτε στους μαθητές του και ιδιαιτέρως στον Πέτρο που έχει ανάγκη παρηγοριάς και διαβεβαίωση ότι, συνεχωρήθηκε δια την άρνησή του, και  «ότι προάγει υμάς εις την Γαλιλαίαν» ότι πηγαίνει πρωτύτερα από εσάς στην Γαλιλαία, και εκεί θα τον ιδείτε, καθώς σας είπε προτού να  σταυρωθεί. Ο φόβος και ο τρόμος των αγίων γυναικών μεταβάλλεται σε άφατο χαρά και αγαλλίαση και αμέσως τρέχουν να αναγγείλουν την χαροποιό αγγελία, της Αναστάσεως του Θεανθρώπου Ιησού στους μαθητές Του.

Αδελφοί μου,

Οι μυροφόρες γυναίκες πρώτες έφεραν τον μέγα και σωτήριο μήνυμα της θείας αναστάσεως του Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκαλύψεως του Ιησού Χριστού και από αυτές πρώτα μεταδόθηκε το μέγα  γεγονός της Αναστάσεως στους ένδεκα μαθητές και «πάσιν τοις λοιποίς».

Με τον σταυρικό θάνατο και την ζωοφόρο Ανάσταση του Θείου Λυτρωτού σώθηκε το ανθρώπινο γένος από τα δεινά της θεοστηγούς αμαρτίας και του αιωνίου θανάτου, που είναι ο χωρισμός του ανθρώπου από τον Θεό Πατέρα, κι έτσι ο άνθρωπος ξαναβρίσκει την αιώνιο ζωή.

Δια του Τιμίου Σταυρού και της Ζωηφόρου θείας Αναστάσεως του Μονογενούς Υιού και Λόγου του Θεού και Υιού της Παρθένου, άνοιξαν και πάλι οι ουρανοί δια να δεχθούν τον κατ’ εικόνα Θεού  άνθρωπο, ο οποίος με την παρακοή αμαύρωσε, αλλοίωσε, εξαχρείωσε και σκότωσε την εικόνα του Θεού, του πλάστη και Δημιουργού.

Αδελφοί μου,

Η θρησκεία του Ναζωραίου Χριστού, η μόνη αληθινή θρησκεία έδωσε στη γυναίκα την δύναμη εκείνη, ώστε από πράγμα που εθεωρείτο το πρώτο παρά αρχαίοις, να λάβει την θέση της μέσα στην κοινωνία. Χάρισε στη γυναίκα την δύναμη εκείνη, ώστε δια της πίστεως, της αγάπης, της τόλμης, της παρρησίας και του θάρρους να αξιωθεί να γίνει και σ’ αυτούς τους φοβισμένους, δια τον φόβο των Ιουδαίων, μαθητές του Κυρίου η ευαγγελίστρια της Αυτού Αναστάσεως.

Και ερωτώ, αγαπητές μου γυναίκες και θυγατέρες της νέας Ιερουσαλήμ, της Χριστιανικής Εκκλησίας, «ποία είναι τα πολύτιμα μύρα που εσείς θα αγοράσετε σήμερα για να τα προσφέρετε, ως μύρα ευωδίας, στον Κύριο της Δόξης, στον εκουσίως παθόντα και ταφέντα και Αναστάντα, Υιό της Παρθένου;».

Τα αγαθά έργα σας, ο εσωτερικός στολισμός της καρδιάς σας, η σωφροσύνη, η εγκράτεια, η αλήθεια, η πίστη, η ταπείνωση, η χριστιανική αγωγή των παιδιών σας, αυτά τα πολύτιμα μύρα δέχεται ο Χριστός από εσάς και τότε θα ευλογεί τα έργα σας πάσας τας ημέρας της ζωής σας.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

+Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας ΠΑΪΣΙΟΣ