ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Αγαπητοί μου αδελφοί.

Μεγάλα και ανεξερεύνητα τα κρίματα του Θεού και ανεξιχνίαστοι οι οδοί αυτού. Πολυτρόπως ευεργετεί ο Θεός και διδάσκει τον άνθρωπο τις ουράνιες αλήθειες, που σκοπό έχουν να σώσουν τον κατ’ εικόνα Θεού άνθρωπο και να τον οδηγήσουν στην βασιλεία των ουρανών.

Όμως είναι γνωστό, ότι άλλοι μεν των ανθρώπων ωφελούνται από τις αλήθειες του ευαγγελίου και σώζονται εκ των θείων αυτών δωρεών και γίνονται κληρονόμοι της ουρανίου βασιλείας, άλλοι δε αφού δεν πιστεύουν και δεν δέχονται  τις αλήθειες και προτροπές του ευαγγελίου απολούνται. «Ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου του Θεού και οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν».

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα σαφώς διδάσκει στον άνθρωπο της κάθε εποχής ότι, ο Μέγας  Διδάσκαλος, ο Σωτήρας του κόσμου, ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός και εκ Παρθένου Μαρίας τεχθείς, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, παρέχει το φως το αισθητό στον εκ γενετής τυφλό.

Οι εχθροί δε του φωτός Φαρισαίοι κάτω από τον φθόνο παραλογίζονται και αγανακτούν και τον μεν  φωτοδότη Ήλιο της Δικαιοσύνης, κατακρίνουν και τον συκοφαντούν ως παράνομο, διότι θαυματουργεί, λέγουν, εν τη ημέρα του Σαββάτου, τον δε άλλοτε εκ γενετής τυφλό τον ανακρίνουν και τον κατακρίνουν, διότι μετά πολλής παρρησίας ελέγχει τους παραλογισμούς των δήθεν τηρητών του Μωσαϊκού Νόμου.

Στον καλόπιστο άνθρωπο της κάθε εποχής φαίνεται, αληθώς παράδοξο θαύμα ότι, η αγαθότητα του Θεού Πατρός άνοιξε τους οφθαλμούς του τυφλού, ο φθόνος όμως έκλεισε τα μάτια των επικριτών Φαρισαίων, κι ενώ ο Θεός φωτίζει και ευεργετεί τον τυφλό αδελφό, αυτοί μένουν στο γράμμα του νόμου και δυστυχώς πλημμυρίζουν τις σκληρές καρδιές τους τα πάθη και ο φθόνος.

Ο τυφλός του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος, όπως μας το καταγράφει ο Ευαγγελιστής και Θεολόγος Ιωάννης, γεννήθηκε τυφλός, όχι από αμαρτίες, αλλά για να φανερωθούν τα έργα του Θεού σ’ αυτό τον άνθρωπο. «Ούτε ούτος ήμαρτεν, ούτε οι γονείς αυτού, αλλ’ ίνα φανερωθή τα έργα του Θεού εν αυτώ», λέγει ο Μέγας Ιατρός της  ψυχής και του σώματος, ο Μέγας Διδάσκαλος στους μαθητές του που τον ερωτούν.

Και ω (!) του θαύματος, διπλή ωφέλεια δέχεται σήμερα ο ποτέ  τυφλός, σωματική και πνευματική. Βλέπει με τα μάτια του σώματός του τον αισθητό ήλιο, το φως της ημέρας, και την σελήνη, και τους  αστέρας, το φως της νυκτός, ως και πάντα τα δημιουργήματα του Θεού Πατρός, αλλ’ όμως φωτίζεται και από τον Νοητό Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Κύριο και Σωτήρα του κόσμου, τον Ιησού Χριστό.

«Τα κρίματα Κυρίου άβυσσος, πολλή και ανεξιχνίαστος αι οδοί αυτού».

Ο Χριστός πράττει και ποιεί την μεγίστη ευεργεσία στον τυφλό καθώς και σε όλους τους ανθρώπους που πάσχουν πνευματικά και σωματικά. Και καλεί τους καλούς και αγαθούς, τους ενάρετους και πιστούς να πράττουν το αυτό.

Δυστυχώς όμως πάντοτε υπάρχουν και οι φθονεροί άνθρωποι - ως οι Φαρισαίοι – που διαβάλουν, συκοφαντούν και εμποδίζουν το καλό και το αγαθό, όταν πράττουν αυτό οι άλλοι. Οι σκληρόκαρδοι αυτοί άνθρωποι κατηγορούν και ψέγουν τους ευεργέτες, τους καλούς και χρηστούς και ωφέλιμους στην κοινωνία ανθρώπους. «Βασκανία γαρ φαυλότητος αμαυροί τα καλά».

Η αμαρτία γεννά την απιστία, το μίσος, το πάθος, την κακία, την πλεονεξία και ακόμα αμαυρώνει και αυτό το λόγο της αληθείας, την φωνή του Ευαγγελίου. Η θεία δικαιοσύνη όμως, πολυειδώς και πολυτρόπως, τιμωρεί και ευεργετεί τον άνθρωπο. Άλλοι μεν παιδεύονται δια τις αμαρτίες τους, άλλοι δε παιδεύονται προς δοκιμασία και άσκηση δια την πνευματική τους ανύψωση προς την αρετή, και άλλοι δι’ άλλες βουλές της θείας προνοίας, ανεξιχνίαστες δια τον άνθρωπο.

Το μόνο φάρμακο κατά του κακού είναι η αγάπη και ο έπαινος του καλού και η ευεργεσία. Όταν λοιπόν αγαπάς τον πλησίον σου, τον αδελφό σου κατά την θεία εντολή και όταν επαινείς το καλό όπου και αν το βλέπεις αυτό, και όταν χαίρεσαι δια την ευδαιμονία και ευτυχία του αδελφού σου, τότε εξαλείφεται ο φθόνος από την καρδιά σου, τότε χαίρει η ψυχή σου και ειρηνεύει. Όμως δια να επιτύχει ο άνθρωπος να χαίρεται η ψυχή του και να ειρηνεύει, απαιτείται αγώνας και εργασία πνευματική και χάρις και βοήθεια παρά του Θεού.

Αδελφοί μου,

Ο των εθνών Απόστολος Παύλος, λέγει, «αδελφοί μου, βλέπετε πώς ακριβώς περιπατείτε, μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν ότι αι ημέραι πονηραί εισί, δια τούτο μη γίνεσθε άφρονες, αλλά συνιέντες τι το θέλημα του Κυρίου».

Την εργασία αυτή της σωτηρίας μας παραγγέλλει ο Κύριος να μη ολιγωρήσουμε, αλλά να σπεύσουμε τάχιστα, έως ημέρα εστί, διότι έρχεται ώρα ότε ουδείς δύναται εργάζεσθε. Ας εργαστούμε λοιπόν μετά προθυμίας την αρετή, εφ’ όσον ζούμε, όσο θέλει ο Θεός στον κόσμο αυτό, τον πρόσκαιρο και μάταιο, δια να χαιρόμαστε αιώνια στην βασιλεία των ουρανών. ΑΜΗΝ.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.

+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος