«ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΝ ΕΟΡΤΑΖΩΜΕΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑΝ» 

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Μεγάλη, υψηλή και μυστηριώδης και ανερμήνευτος κατά τον ανθρώπινο νούν, η υπόθεση της σημερινής εορτής της Πεντηκοστής, κατά την οποίαν την μεγίστη και λαμπρά Αγία αυτήν ημέρα κατήλθε το Πνεύμα το Άγιον «εν πυρήναις γλώσσαις, καθώς ο Θεηγόρος Λουκάς απεφθέξατο», και φώτισε τους Αγίους Αποστόλους και μαθητές του Κυρίου και δι’ αυτών ίδρυσε την Εκκλησία, την μόνη πηγής  σωτηρίας, η οποία και εορτάζει σήμερα την γενέθλιο ημέρα της.

Πολλές φορές μίλησε ο Κύριος δια το Άγιο Πνεύμα, «το προϊόν εκ του Πατρός» και ο λαός έμενε έκπληκτος με την νέα αυτή διδασκαλία, αλλά και οι ίδιοι μαθητές του Κυρίου απορούσαν όταν δια πρώτη φορά άκουσαν τόσο καθαρά και ξάστερα, ότι υπήρχε Άγιο Πνεύμα και ότι πλουσιοπάροχα θα κατήρχετο στους ανθρώπους.

Κατά την προαιώνιο του Θεού βουλή, την έλευση στον κόσμο του Αγίου Πνεύματος ανήγγειλε στους μαθητές του ο Μέγας Διδάσκαλος, πρό των αγίων αυτού παθών, που τους είπε «και εγώ ερωτήσω τον Πατέρα μου, και άλλον παράκλητον δώσει υμίν, ίνα μένη μεθ’ υμών εις τον αιώνα, ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, ο πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος υμάς διδάξει πάντα, ά είπον υμίν».

Κατά την σημερινή, αυτή και αγία ημέρα, Πεντηκοστή από της Ζωηφόρου Αναστάσεως του Θεανθρώπου Ιησού, δεκάτη από της θείας Αυτού στους ουρανούς Αναλήψεώς Του, «καθήσας εκ δεξιών του Πατρός ου ήν το πρότερον», πληρώθηκε η επαγγελία του Ιησού Χριστού, η κατάβαση του Αγίου Πνεύματος στην γή και η απαλλαγή του ανθρωπίνου γένους από τα δεσμά της αμαρτίας και του αιωνίου  θανάτου.

Και ω του θαύματος (!), «και συνηγμένων των μαθητών του Χριστού, εγένετο ήχος καθάπερ βιαίας πνοής και επλήρωσε τον οίκον ού ήσαν καθήμενοι, κατήλθε το Πνεύμα το Άγιον «εν πυρήναις γλώσσαις» και κάθησε επί τας κεφαλάς των μαθητών του Κυρίου και πάντες ήρξαντο φθέγγεσθαι, ξένοις ρήμασι, ξένοις δόγμασι, ξένοις διδάγμασι της Αγίας Τριάδος».

Το Πανάγιον Πνεύμα, «το προϊόν εκ του Πατρός, και δι’ Υιού ενδημήσαν» κατέστησε τους αγραμμάτους μαθητές του Κυρίου, πανσόφους και πλήρωσε το νούν και τις καρδίες τους, φωτισμού, ζήλου, και θείας δυνάμεως και θείων χαρισμάτων και έγιναν οι διαπρύσιοι κήρυκες του Θείου Λόγου ανά την οικουμένη, και έστησαν θυσιαστήρια τω Κυρίω, προς δόξα, αίνο και δοξολογία του Τριαδικού Θεού.

Έκτοτε, το Πανάγιο Πνεύμα μένει πλέον στην Εκκλησία, την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική  Εκκλησία, «συνέχει και συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας, η οποία κατά το Άγιο Κυπριανό, Επίσκοπο Λουγδόνων, είναι η μόνη πηγή σωτηρίας πού φωτίζει, αγιάζει και χειραγωγεί στη σωτηρία τους πιστούς, τον καθένα πιστό προσωπικώς και ιδιαιτέρως.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Αυτό το Άγιο Πνεύμα και τότε και σήμερα και πάντοτε μέχρι συντελείας των αιώνων προσφέρει στην κάθε διψασμένη ψυχή «το ύδωρ το ζών» τις μεγάλες αλήθειες της αμωμήτου ημών πίστεως και αναδεικνύει τον κάθε πιστό άξιο τέκνο του Θεού Πατρός των Φώτων και γνήσιο αδελφό του Μεγάλου Αδελφού μας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και ανεξάρτητα θέσεως  και μορφώσεως χορηγεί πηγή ύδατος ζώντος.

Τέλος, οδηγεί τον κατ’ εικόνα Θεού άνθρωπο στην καθ’ ομοίωση, στον δρόμο της ηθικής τελειώσεως, στην επιτυχία του προορισμού, ώστε ο άνθρωπος να φωτιστεί από το Θαβώριο Φώς και να γίνει κατά χάρη ένας μικρόθεος, ένας άγιος, καθώς και ο Πατήρ ημών ο ουράνιος Άγιος και τέλειος  εστίν.

«Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός,  ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ τας ψυχάς ημών». ΑΜΗΝ.

+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος