«Θάρσει, τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου» 

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η αγάπη και το άπειρο έλεος του Κυρίου καταγράφεται από τον ευαγγελιστή Ματθαίο στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, όταν συγγενείς και φίλοι οδηγούν τον παράλυτο της Καπερναούμ στο Μέγα Ιατρό της Ψυχής και του σώματος.

Και εκείνος, ο των όλων Κύριος, βλέποντας την υπομονή και επιμονή, και μάλιστα όλως ιδιαιτέρως την πίστη των τραυματιοφορέων της αγάπης λέγει στον πονεμένο και συνάμα δυστυχισμένο άνθρωπο: «έχε θάρρος, παιδί μου, συγχωρούνται οι αμαρτίες σου» και  συγχρόνως, αφού είδε την μνησικακία των Γραμματέων του Νόμου, λέγει και πάλιν στον παράλυτο: «σήκω επάνω και περιπάτει».

Και, ω του θαύματος! Ο παραλυτικός σηκώθηκε από το κρεβάτι του πόνου και από το στρώμα των κακώσεων, και υγιής πλέον έρχεται στο σπίτι του, ενώ με τα χείλη του δοξολογεί τον Κύριο, που του χάρισε την διπλή υγεία, και στην ψυχή και στο σώμα.

Ο Παντογνώστης Κύριος είδε καθαρώτατα την ψυχική κατάσταση του παραλυτικού, πού και δια τούτο ασφαλώς, προτού αρχίσει την θεραπεία, θέλησε να του αναπτερώσει το φρόνημα και να του δώσει θάρρος.

Ο λαός θαυμάζει δια την θαυματουργική δύναμη του Ιησού Χριστού, και δοξάζει τον Κύριο δια τις ευεργεσίες αυτού προς το ανθρώπινο γένος και ευλογεί το υπερύμνητο και δεδοξασμένο  όνομα του Θεού, του Πατρός των φώτων.

Οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι όμως διαβάλλουν τον Ευεργέτη και Σωτήρα, και μάλιστα λέγουν μεταξύ τους: «Τι ούτος λαλεί βλασφημίες τις δύναται αφιέναι αμαρτίας, ει μη είς ο Θεός». Παράδοξος αντίθεσις! Οι μεν όχλοι δοξάζουν τον Θεό δια την θαυματουργική δύναμη του Χριστού, οι δε γραμματείς και φαρισαίοι βλασφημούν τον Κύριο «το ότι αφιέναι αμαρτίας».

Ο Χριστός δια να δείξει ότι είναι και Θεός και γιγνώσκει τους διαλογισμούς των ανθρώπων, φέρει στο φώς τους κρυπτούς διαλογισμούς των γραμματέων και τους στηλιτεύει και τους λέγει: «Ίνα τι υμείς ενθυμείσθε πονηρά εν ταις καρδίαις υμών» - γιατί δέχεσθε στις καρδιές σας λογισμούς του πονηρού πνεύματος και με κατακρίνετε ως βλάσφημο. Τι γάρ εστίν ευκολώτερον ειπείν. Αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι, ή ειπείν έγειραι και περιπάτει». Οι Γραμματείς απέναντι αυτής της αλήθειας έμειναν αναπολόγητοι.

Ο Παραλυτικός του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος εικονίζει την κατάσταση του ανθρωπίνου γένους απέναντι της θείας δικαιοσύνης, διότι ο άνθρωπος μακριά από τον Θεό με την παρανομία και την αμαρτία έχει εξουθενωθεί ηθικώς και είναι ανίκανος δια σκεφθεί και να πράξει το αγαθό και ευάρεστο στο Θεό.

Δυστυχώς, πόσοι και πόσοι και σήμερα άνθρωποι, σ’ αυτή την εποχή που ζούμε, δεν φέρουν σωματικά και ψυχικά τραύματα, τα οποία δυστυχώς δημιουργούν ποικίλα προβλήματα και πολλάκις δισεπίλυτα. Ο λεγόμενος νεώτερος πολιτισμός, ο πολιτισμός της άρνησης, της απιστίας, της απομάκρυνσης από την αγάπη του Θεού Πατρός δημιουργεί πλείστα όσα σωματικά και ψυχικά τραύματα.

Φθόνοι, κακίες, μίση, καταχρήσεις, πολυφαγία, πολυποσία, αλλά και ασέλγεια, όλα αυτά δηλητηριάζουν το σώμα του ανθρώπου με αποτέλεσμα να πονά και να οδύρεται και πολλάκις να δαπανά και μεγάλα χρηματικά ποσά νομίζοντας ότι θα βρεί την υγεία του.

Ο αμαρτωλός άνθρωπος παραλύει όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά και ο άνθρωπος ομοιάζει με τον παράλυτο της σημερινής ευαγγελικής  περικοπής, τον «επί κλίνης βεβλημένον».

Όμως καμία, μα καμία ασθένεια ψυχική όσον και αν είναι βαριά παραμένει αθεράπευτος, διότι ο ιατρός της ψυχής είναι αυτός ο Ιησούς, ο Μόνος αληθινός Θεός. Όπως το φώς του ηλίου ζωογονεί και επικρατεί παντού, έτσι και η ψυχή του χριστιανού φωτιζόμενη από το αληθινό φώς αγιάζεται, τελειοποιείται και διαχέεται από την θεία αίγλη και την χάρη του Αγίου Πνεύματος και τότε ο χριστιανός άνθρωπος φωτίζεται από το Θαβώριο Φως.

Αγαπητοί μου  αδελφοί,

Ο Κύριός μας θεράπευσε τον παράλυτο της Καπερναούμ σωματικά και ψυχικά, διότι είδε την πηγαία και αυθόρμητη πίστη, την υπομονή, την καρτερία, τόσο του παραλύτου, όσο και εκείνων των ανθρώπων της  αγάπης που αψήφησαν κόπους και θυσίες προκειμένου να οδηγήσουν αυτόν κοντά στο Χριστό.

Ο Ιησούς Χριστός και σήμερα θεραπεύει τις σωματικές και ψυχικές μας ασθένειες, αρκεί να τον πιστέψουμε και να τον πλησιάσουμε με μετάνοια ειλικρινή και τότε ας ζητήσουμε ταπεινά το έλεός Του, την ευσπλαχνία Του, την χάρη και την ευλογία Του. Εκείνος ο Οποίος ήλθε να σώσει τον άνθρωπο από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, θα μας ελευθερώσει από τα σωματικά και ψυχικά τραύματα.

Ας ζητήσουμε, λοιπόν, ταπεινώς και εμείς την βοήθεια του Σωτήρος Χριστού εργαζόμενοι υπέρ της σωτηρίας της ψυχής μας, τώρα που ακόμα υπάρχει χρόνος μετανοίας, δια να ακούσουμε και εμείς όπως άκουσε ο παράλυτος του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος το: «θάρσει τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου», και, «εγερθείς άρον σου την κλίνην και ύπαγε εις τον οίκον σου». ΑΜΗΝ.

+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος