Η Εκκλησία μας την 1η Αυγούστου εορτάζει την Πρόοδο του Τιμίου Σταυρού.
Στην Κωνσταντινούπολη, μετά την προσκύνηση του Τιμίου Ξύλου, γινόταν η λεγόμενη Πρόοδος, δηλαδή η περιφορά Του μέσα στην πόλη.
Στον Ιερό Ναό της Oσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Λέρου, την Κυριακή 1η Αυγούστου 2021, ετελέσθη Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Παϊσίου, συμπαραστατουμένου υπό του εφημερίου π. Γεωργίου Γαμπιέρη και του εκ Λέρου καταγομένου ιεροδιακόνου Ιακώβου Βαρκάδου, εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Ντένβερ Αμερικής. Κατά το τυπικό της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, ετελέσθη η Πρόοδος του Τιμίου Σταυρού.
Στον Ιερό Ναό Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στον Πλάτανο, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Στρατονικείας κ. Στέφανος τέλεσε Θεία Λειτουργία, συμπαραστατούμενος υπό του εφημερίου π. Νικολάου Ταχλιαμπούρη και του παρεπιδημούντος ιερέως π. Χαρίτωνος Μιχαήλ εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας.
Κατά το τυπικό της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, ετελέσθη η Πρόοδος του Τιμίου Σταυρού.
Την Θεία Λειτουργία παρακολούθησε ο Δήμαρχος Λέρου Μ.Κόλιας και αρκετοί πιστοί.
Επιμέλεια: Γεώργιος Ι. Χρυσούλης, γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως
Ο Ευστρατιάδης αναφέρει τα έξης: «Κατά την ημέραν ταύτην εξήγετο εκ του σκευοφυλακίου της μεγάλης εκκλησίας ο Τίμιος Σταυρός, περιήγετο ανά την πόλιν και εξετίθετο εις διαφόρους ναούς προς προσκύνησιν και αγιασμόν των πιστών και πάλιν απετίθετο εις το σκευοφυλάκιον».
Ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος στο έργο «Έκθεσις Βασιλείου τάξεως» περιγράφει τον τρόπο που γινόταν, τόσο η προσκύνηση, όσο και η περιφορά. Το Τίμιο Ξύλο, λοιπόν, προσφερόταν για προσκύνηση από τους πιστούς από τις 23 Ιουλίου και για επτά ημέρες.
Στη συνέχεια, για δύο εβδομάδες γινόταν η Πρόοδος του Τιμίου Ξύλου προς αγιασμό, η οποία κάλυπτε όλη σχεδόν την Πόλη και τα περίχωρά της. Στις 14 Αυγούστου περιέφερναν το Τίμιο Ξύλο στα ανάκτορα και το εναπόθεταν στο εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων, που βρισκόταν εντός του παλατίου.
Η εορτή της Προόδου του Τιμίου Σταυρού καθιερώθηκε να τελείται στις εκκλησίες, λόγω της σωτηρίας των Βυζαντινών από την επιδρομή των Σαρακηνών, με τη δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, επί αυτοκρατορίας του Μανουήλ Κομνηνού (1143-1180 μ.Χ.)
