Αδελφοί , χαίρετε εν Κυρίω και ενδυναμούσθε εν τω κράτει της ισχύος Αυτού.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, δια της ωραίας και διδακτικής παραβολής του σπορέως, την οποία και ερμήνευσε στους μαθητές του ο των όλων Κύριος και Δεσπότης, διδάσκει με σαφήνεια και καθαρότητα ανά τους αιώνες, τα αίτια της ακαρπίας του θείου και σωτηριώδους λόγου του Κυρίου.
Ο λόγος του Θεού, χθες και σήμερα και ανά τους αιώνες ο αυτός είναι και ομοιάζει με τον σπόρο που ο γεωργός τον ρίπτει στη γή προς καρποφορία και ανάλογα με την καλλιέργεια της μάνας γης ο σπόρος ή καταστρέφεται ή καρποφορεί «και φέρει καρπόν εκατονταπλασίονα».
Ο λαός, που άκουσε την παραβολή, αναμφίβολα ευχαριστήθηκε από τα ωραία λόγια του Μεγάλου σπορέως, του Κυρίου ημών Ιησού, όμως δεν κατάλαβε τίποτε από το αλληγορικό νόημα της παραβολής. Αλλά και οι μαθητές ακόμη του Κυρίου δεν κατόρθωσαν να συλλάβουν το αλληγορικό νόημα της διδακτικής και ωραίας αυτής παραβολής.
Όμως οι μαθητές και ο εν σκότει και σκιά θανάτου λαός, είχαν την καλή και αγαθή την διάθεση να ακούσουν με προσοχή και να δεχθούν τις θείες αλήθειες με ευλάβεια, όπως τις εξήγησε και ανέπτυξε το νόημά τους ο Μέγας Διδάσκαλος.
Βεβαίως, οι θείες και σωτηριώδεις χριστιανικές αυτές αλήθειες εσπάρησαν πανταχού της γης και αναβλάστησαν τα ωραία και ευώδη αυτά άνθη των αρετών και ευπρέπισαν τον λειμώνα της Εκκλησίας, και χάριτι θεία, σαγηνεύθηκε ο αρχαίος κόσμος στην σαγήνη του Χριστιανικού πνεύματος και κατέπεσε η ειδωλομανία και τα τείχη του ψεύδους και των κακιών.
Ω! Πόση δύναμη έχει ο λόγος του Θεού. Ο των Εθνών απόστολος Παύλος λέγει προς Εβραίους δ. 12, «Ζών γάρ ο λόγος του Θεού και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον και διϊκνούμενος άχρι μερισμού ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών και κριτικός ενθυμήσεων και εννοιών καρδίας» - δηλαδή - ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και δραστικός, πιο κοφτερός και από κάθε δίκοπο σπαθί, εισχωρεί βαθιά, ως εκεί που χωρίζει η ψυχή από το πνεύμα, το κόκαλο από το μεδούλι και κρίνει τους διαλογισμούς και τις προθέσεις της καρδιάς.
Αυτός ο θείος λόγος, χθες και σήμερα, ο αυτός κλονίζει τα δάση των υλικών λογισμών, συντρίβει τις έλξεις της υπερηφάνειας και σπάζει τις καρδιές των αμαρτωλών και τις οδηγεί στο λουτρό των δακρύων, τουτέστι στην μετάνοια.
Αλλά σήμερα, παρά ποτέ άλλοτε, ο λόγος του Θεού δεν φέρει τους ωραίους και αγλαούς καρπούς των χριστιανικών αρετών που ευαγγελίζεται το Άγιο Ευαγγέλιο, ενώ στους αρχαίους καιρούς και χρόνους ο λόγος του Θεού σαγήνευε τα πλήθη των σοφών και αγραμμάτων και ανακαίνιζε τις ψυχές τους και έφερε σε αληθινή μετάνοια τους αμαρτωλούς.
Ο λόγος του Θεού είναι φως και ζωή στους αγαθούς και εναρέτους χριστιανούς. Αυτός αναμόρφωσε λαούς και έθνη. Αυτός αναγέννησε τις καρδιές των ανθρώπων. Αυτός δημιούργησε τους ήρωες της αρετής και τους ακραιφνείς μάρτυρες της αληθούς πίστεως. Εκείνα τα πάγχρυσα στόματα του θείου Λόγου, τους πολύφωτους αστέρες του νοητού στερεώματος, τους οποίους τιμά και γεραίρει σήμερα η επί της στρατευομένη του Χριστού Εκκλησία.
Ανάγκη κι εμείς να ακούσουμε τον θείο λόγο και να μελετούμε αυτόν με πίστη και ευλάβεια. «Ο ών εκ του Θεού τα ρήματα του Θεού ακούει» (Ιωαν. Η.47). Ο φιλόπονος γεωργός γην άγονο και ακανθώδη, χαλίκων πλήρη και πετρών μετατρέπει με την εργασία του και τον ιδρώτα του σε γή γόνιμο και καρποφόρο.
Αδελφοί μου,
Και εμείς ως χριστιανοί, αν θέλουμε να γίνουμε καλή γη και καρποφόρος, ας εργαστούμε πνευματικά ξεριζώνοντας με τη χάρη του Παναγίου και Ζωορχικού Πνεύματος, που χάριτι θεία συγκροτεί τον δεσμό της Εκκλησίας και την οδηγεί σε εύδιους λειμώνας της χάριτος, τα πάσης φύσεως αγκάθια και τριβόλους, τα πάθη και τις κακιές επιθυμίες.
Η αληθινή μετάνοια και η μελέτη του θείου λόγου, η προσευχή και η μετάληψη των αχράντων μυστηρίων, η πνευματική εργασία, θα μεταβάλει τον νούν και την καρδία εκάστου εξ ημών, θα αγιάσει κι έτσι καρποφορούντες - εν τη υπομονή - θα τύχουμε κι εμείς της αιωνίου ζωής και ουρανίου βασιλείας. ΑΜΗΝ.
+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος
