Αγαπητοί μου Αδελφοί,

Μεγάλη αληθώς η αγαθότητα και μεγίστη δια τον άνθρωπον η φιλανθρωπία του Θεανθρώπου Σωτήρος ημών Ιησούν Χριστού και άπειρο το έλεος και η ευσπλαχνία αυτού.

Οι αψευδείς λόγοι Του, η διδασκαλία Του, ένα σκοπό είχαν την σωτηρία της ταλαιπωρημένης ψυχής του ανθρώπου, της εικόνος του Θεού, από τα διάφορα ψυχικά και σωματικά νοσήματα, εκείνου του ανθρώπου που ειλικρινά μετανοεί.

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα σαφέστατα βλέπει ο κάθε άνθρωπος της κάθε εποχής με καλή την πίστη τούτο το ευεργετικό και σωτήριο έργο του Ιησού Χριστού.

Ο Κύριος των κυριευόντων και Βασιλεύς των βασιλευόντων, διδάσκει στη συναγωγή των Ιουδαίων, τις θείες αλήθειες, και θεραπεύει μία γυναίκα, πού για 18 ολόκληρα χρόνια, δεινώς έπασχε, ήταν συγκύπτουσα και δεν ήταν σε θέση να ιδεί  και να θαυμάσει τα μεγαλεία του Θεού Πατρός των Φώτων,  τα οποία λίαν καλώς έδωκε στον άνθρωπο.

Η πονεμένη αυτή γυναίκα είχε μεν το σώμα κυρτό, αλλά είχε την ψυχή της ανορθωμένη με την ακλόνητο πίστη της προς τον Θεό τον πλάστη και Δημιουργό του παντός. Παρά το ασθενές του σώματός της, δεν έλειπε από την συναγωγή, και μετά προθυμίας άκουε τον θείο λόγο παρά του Μεγάλου Διδασκάλου, του Ιησού Χριστού.

Ω, του θαύματος! Η συμφορά της γυναίκας αυτής, ως λαμπάδα άναψε στην αγία ψυχή του Κυρίου όλη την συμπάθεια Του, και εξεδήλωσε τους οικτιρμούς Του, και απευθυνόμενος προς το πλάσμα του Θεού, προς την περίλυπο και ταλαιπωρημένη εκείνη γυναίκα της λέγει, «γύναι απολέλυσαι της ασθενείας σου», και παραχρήμα ανορθώθει, και εδόξαζε τον Θεόν.

Στον υποκριτή όμως και σκληρό αρχισυνάγωγο δεν συνέβη το ίδιο πράγμα. Ο αρχισυνάγωγος εκείνος  είχε μεν το σώμα του υγιές, αλλά η ψυχή του ήταν παγωμένη από φθόνο και κακία, και δεν ωφελήθηκε σε τίποτε από την διδασκαλία και τα θαύματα, τα οποία έκαμνε ο Ιησούς στο λαό του Ισραήλ δια την σωτηρία αυτού.

Ο Ιερός Χρυσόστομος γράφει παραστατικότατα ότι, ο υποκριτής φαίνεται «ως ευλαβής, θέλει να καλείται άγιος και να προσκυνείται από όλους τους ανθρώπους. Βλέπεις το εξωτερικό σχήμα του προσώπου του και νομίζεις ότι, κατά Θεόν πράττει τα πάντα. Η καρδία του όμως είναι γεμάτη από δολιότητα, υποκρισία και από κάθε είδους κακία».

Η κύρτωση της ψυχής κάθε ανθρώπου οδηγεί στον αιώνιο θάνατο, πού είναι ο χωρισμός του ανθρώπου από τον Θεό, τον Πλάστη και Δημιουργό. Δια τούτο ήλθεν ο Χριστός στον κόσμο, δια να σώσει τους αμαρτωλούς από τον αιώνιο θάνατο και προς τούτο ο Δωροδότης Κύριος παρέδωκε τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, της μόνης πηγής σωτηρίας δια τον άνθρωπο της κάθε εποχής.

Δια των μυστηρίων της η Εκκλησία, και δή και μάλιστα δια του μεγάλου Μυστηρίου των Μυστηρίων της Θείας Ευχαριστίας, ήτοι της Θείας Κοινωνίας του Σώματος και του Αίματος του Σωτήρος Χριστού, ο άνθρωπος θεραπεύεται και απαλλάσσεται, όχι μόνο από τα ψυχικά νοσήματα, αλλά και από τα σωματικά. «Ο τρώγων την σάρκα και πείνων μου το αίμα μένει εις ζωήν αιώνιον», λέγει Κύριος ο Παντωκράτωρ.

Ας ποιήσουμε, αδελφοί μου, κατά το Άγιο θέλημα του Θεού πατρός των Φώτων, ως εποίησε και ο σήμερα υπό της Εκκλησίας μας τιμώμενος Όσιος και  Θεοφόρος πατήρ ημών Σάββας, «ο Θαυμαστός εν Οσίοις», του οποίου τις πρεσβείες προς τον Κύριο κατά τους δύσκολους αυτούς καιρούς  και χρόνους επικαλούμεθα.   ΑΜΗΝ.

+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος