«Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου» 

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Καιρός μετανοίας και εξομολογήσεως. Μεγάλη η δύναμη της μετανοίας, η οποία σώζει τον άνθρωπο και τον οδηγεί από τον πνευματικό θάνατο στη ζωή την αθάνατο, αλλά και άπειρος και ανεξιχνίαστος η βουλή του Θεού, η οποία σηκώνει τον μετανοούντα και τον αναδεικνύει υιό του Θεού και κληρονόμο της βασιλείας των ουρανών.

Αυτές τις αλήθειες διδάσκει η σημερινή ευαγγελική περικοπή του Ασώτου υιού που ακούσαμε και η οποία έχει μεγάλη σημασία και σπουδαιότητα, διότι αφορά και προσβλέπει την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.

Πόσο μεγάλο δίδαγμα παρέχει στον κάθε άνθρωπο η εικόνα του ασώτου υιού. Ενώ ήταν παιδί πλουσίου πατρός, έγινε χοιροβοσκός ένεκεν της παραφροσύνης του, που παρά το  μικρόν της ηλικίας του νόμισε ότι, μπορούσε να ζήσει μεγάλη ζωή μακριά από την πατρική στέγη, μακριά από την αγκαλιά του πατέρα του.

Δυστυχώς η αφροσύνη του τον οδήγησε στην εσχάτη δουλεία της ψυχής και του σώματος και σε κίνδυνο να χαθεί μέσα στα κύματα της ματαιότητας του κόσμου τούτου, πράγμα που γεύθηκε στην ξένη χώρα, πείνα, εξευτελισμό, ατιμία.

Τα παφλάζοντα αυτά κύματα της ζωής, μακριά από την πατρική στέγη, φέρουν στην μνήμη του το «πόσοι μίσθιοι του πατρός μου περισσεύουσιν άρτων, εγὼ δε λιμώ απόλλυμαι!».

Τα παθήματα γίνονται σ’ αυτό μαθήματα και παίρνει την απόφαση της επιστροφής και έρχεται ταπεινωμένος και μετανοιωμένος στον οίκο του πατρός του.

Και ο καλός πατέρας δέχεται στην αγκαλιά του το χαμένο παιδί του μετά τυμπάνων και χορών και όχι μόνον τούτων, αλλά και τον μόσχο τον σιτευτό διατάζει να θυσιάσουν δια την χαρά και την ευφροσύνη δια την επιστροφή και την εύρεση του απολωλότος υιού.

Αυτή είναι η ιστορία και η έννοια της θαυμασίας αυτής παραβολής, δια της οποίας διδάσκει ο Κύριος στον άνθρωπο της κάθε  εποχής την δύναμη της μετανοίας και το μεγάλο ύψος της θείας ευσπλαχνίας.

Η γνώση αυτής της παραβολής είναι πολύτιμος και αναγκαία, όσο πολύτιμος και αναγκαία είναι η ύπαρξη και η σωτηρία του κατ’ εικόνα Θεού ανθρώπου, και τούτο διότι χωρίς μετάνοια και χωρίς την θεία ευσπλαχνία κανένας δεν είναι δυνατό να σωθεί και να εύρη το φώς το αληθινό, που φωτίζει και αγιάζει πάντα άνθρωπο.

Ο Προφητάναξ Δαβίδ, λέγει «πάντες οι μακρύνοντες εαυτούς από σου, Κύριε, απολούνται, οι δε εκζητούντές Σε ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού».

Αγαπητοί μου  αδελφοί,

Ας μη καταφρονούμε λοιπόν την Θεία Ευσπλαχνία δια να μη μας καταφρονήσει ο Κύριος.

Ο Φιλόστοργος και Πολυεύσπλαχνος Κύριος και Θεός μας όταν μας ιδεί να μετανοούμε και να εξομολογούμε τις αμαρτίες μας, μετά πολλής αγάπης θα μας υποδεχθεί και θα μας παράσχει άφεση των αμαρτιών μας. Θα μας ενδύσει την στολή της υιοθεσίας, και θα παραθέσει το μόσχο τον σιτευτό, το  Σώμα και το Αίμα του Χριστού προς χαρά και ευφροσύνη και ζωή  αιώνιο.

Η παρούσα ζωή είναι χρόνος προπαρασκευής και προετοιμασίας δια τον μέλλοντα αιώνα, είναι προθεσμία μετάνοιας και διόρθωση.

Ο των Εθνών Απόστολος Παύλος λέγει «Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν καιρός σωτηρίας». ΑΜΗΝ.

+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος