Κυριακή Τετάρτη των Νηστειών, και ο Ευαγγελιστής Μάρκος στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, μας καταγράφει τον πόνο και την δυστυχία ενός πατέρα, που έβλεπε το παιδί του να βασανίζεται από τις ενέργειες του διαβόλου.
Στον δυστυχή πατέρα μια ελπίδα απομένει, να πλησιάσει τους μαθητές του Μεγάλου Ιατρού της ψυχής και του σώματος· και το αποφασίζει, πλησιάζει δειλά-δειλά και τους παρακαλεί, τους ικετεύει, να βοηθήσουν το παιδί του, μα ούτε και αυτοί δεν μπόρεσαν να του δώσουν την χαρά και την ευτυχία.
Και ο πονεμένος πατέρας, με πληγωμένη καρδιά πλησιάζει τον Κύριο της Δόξης, Μέγα Ιατρό της ψυχής και του σώματος, γονυπετής, κλαίων και του λέγει: «Διδάσκαλε ήνεγκα τον υιόν μου πρός σε έχοντα πνεύμα άλαλον». Διδάσκαλε, σου έφερα το παιδί μου να το γιατρέψεις με την αγία σου δύναμη. Πάσχει από σεληνιασμό! Είναι δαιμονισμένο του οποίου ο σατανάς κραττεί δεμένη την γλώσσα του. Προσφεύγει με μια κραυγή απόγνωσης στον Κύριο και του λέγει: Κύριε σου έφερα το παιδί μου, «ει τι δύνασαι, βοήθησον ημίν, σπλαγχνισθείς εφ ημάς», δηλαδή, «εάν μπορείς να κάμεις κάτι , λυπήσου μας και βοήθησέ μας».
Και ο Παντογνώστης Κύριος, ο οποίος ήλθε εξ ουρανού δια να καταργήσει το κράτος του διαβόλου και των αγγέλων αυτού, λέγει στον πονεμένο πατέρα: «ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι». Και αμέσως ο πονεμένος και ταλαίπωρος πατέρας γονυπετεί και φωνάζει με δάκρυα στα μάτια: «πιστεύω Κύριε ότι, έχεις την δύναμη να με βοηθήσεις να απαλλαγώ από την απιστία μου», «πιστεύω Κύριε βοήθει μοι τη απιστία».
Και ω! του θαύματος, τω λόγω Κυρίου το ακάθαρτο, το πονηρό, το μιαρό και εμφωλεύον πνεύμα στην ψυχή του παιδιού εξέρχεται απ’ αυτό και ευθύς έπεσε κάτω ο νέος σαν νεκρός και ο κραταιός και δυνατός - εν έργοις και λόγοις Κύριος,- αφού έπιασε το παιδί από το χέρι, το σήκωσε και εκείνο στάθηκε όρθιο.
Αυτό το θαύμα είναι υπόδειγμα και δια πάντα ορθόδοξο Χριστιανό της κάθε εποχής, και όλως ιδιαιτέρως αυτής της αλλοπρόσαλλης εποχής της αμφισβήτησης των πάντων. Και σήμερα, δυστυχώς, σε αυτήν την δήθεν πολιτισμένη εποχή η σημερινή ευαγγελική εικόνα, όπως μας την καταγράφει ο ευαγγελιστής Μάρκος, επαναλαμβάνεται· και τούτο διότι πολλοί γονείς αμελούν το ύψιστο καθήκον της ανατροφής των παιδιών τους, και να τα μορφώσουν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».
Πολλοί γονείς, και σήμερα, μακριά από την εκκλησία, την μόνη πηγή σωτηρίας, εργάζονται μόνο προς απόκτηση πρόσκαιρων και μάταιων αγαθών, και τυρβάζουν περί πολλών και προσπαθούν και τα παιδιά να μιμηθούν τους γονείς και να σκέπτονται και τα παιδιά κατά τον ίδιον τρόπο, ως σκέπτονται οι γονείς, αδιαφορούντες δια το αύριο, δια μία χρηστή ζωή.
Ο Ιερός Χρυσόστομος γράφει ότι «καμία ωφέλεια δεν μεταδίδεται δια της διδασκαλίας, όταν τα έργα δεν συνοδεύουν τους λόγους», και ότι «δεν υπάρχει τίποτε ψυχρότερο και περισσότερο ανούσιο από εκείνον τον κληρικό ή τον λαϊκό που με τα λόγια επιχειρεί να διδάξει την πίστη και την αρετή στους άλλους, ενώ ο ίδιος ούτε πιστεύει, ούτε εφαρμόζει», αυτά που λέγει και αυτά που διδάσκει.
Σήμερα, δυστυχώς, με τις τόσες προκλήσεις προς τους νέους, το απάνθρωπο περιβάλλον, οι διάφορες θεωρίες, η αχαλίνωτη τηλεόραση, το ίντερνετ, τα βίντεο με κάθε είδους εικόνες επιδρούν στην εγκύκλιο αγωγή των νέων και καθιστούν δύσκολη την ηθική, πνευματική και παιδαγωγική ανατροφή τους. Υπ’ αυτές τις συνθήκες δεν δημιουργούνται νέοι άνθρωποι, κατά Χριστό, και εμφορούμενοι από ελληνοχριστιανικά ιδεώδη που να οραματίζονται μια καλύτερη ζωή απαλλαγμένη από την δυστυχία, τον πόνο, την κακουχία και την στέρηση.
Αγαπητοί μου γονείς,
Δεν πρέπει δια τους λόγους αυτούς να υπάρχει εφησυχασμός, δεν πρέπει να υπάρχει αδράνεια, αλλά χρειάζεται επαγρύπνηση εκ μέρους της οικογένειας, της ευνομούμενης Πολιτείας, του Σχολείου και της Εκκλησίας, προκειμένου η νεολαία μας σήμερα να ξεπεράσει τους σκοπέλους που την συνθλίβουν και την οδηγούν σε δρόμους ξένους προς τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη. Επαγρυπνείτε, προσεύχεστε, προσέχετε και εμπνεύσετε τα βλαστάρια σας, τα αγαπητά παιδιά σας, και παιδιά μας πνευματικά με τα υψηλά ιδεώδη και χρηστά ενδιαφέροντα, με τον φόβο του Θεού, την αγάπη προς το αγαθό, το ωραίο, το ευγενές και το δίκαιο. Η καλή ανατροφή των τέκνων είναι η ωραιότερη και ωφελιμότερη πράξη, είναι η υψηλοτέρα και εθνικοτέρα εργασία.
Ας ακούσουμε τους λόγους του Αποστόλου των Εθνών Παύλου που λέγει προς τους Εφέσους: «Γονείς, εκτρέφεται τα τέκνα υμών εν παιδία και νουθεσία Κυρίου». ΑΜΗΝ.
+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος