«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα.
Ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα.
Βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθείς, ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς και της βασιλείας έξω κλεισθείς.
Αλλά ανάνηψον κράζουσα· Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς».
Το εσπέρας της Κυριακής (17-4-2022) ετελέσθη η Ακολουθία του Νυμφίου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Παΐσιος χοροστάτησε στον ενοριακό Ιερό Ναό του Αγίου Στεφάνου Καλύμνου.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Στρατονικείας κ. Στέφανος χοροστάτησε στον ενοριακό Ιερό Ναό του Αγίου Φανουρίου Ξηροκάμπου Λέρου, συμπαραστατούμενος υπό του εφημερίου π. Σεργίου Γουρλά. Παρέστη ο Δήμαρχος κ.Μ.Κόλιας, ο Αντιδήμαρχος Ν.Μπίλλης και πολλοί πιστοί.
Κατανυκτική η Ακολουθία του Νυμφίου, ιδίως όταν έσβησαν τα φώτα των Ναών και άναβαν μόνο τα κεράκια των πιστών.
«Τον νυμφώνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον, και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, Φωτοδότα, και σώσον με».
Στο ιερό αναλόγιο έψαλλαν κατανυκτικά υπό τη διεύθυνση του κ. Ευάγγελου Χατζηλάρη, ο Γιώργος Γουρλάς και Φώτης Καζηλιέρης.
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΥΜΦΙΟΥ ΣΤΟΝ ΕΝΟΡΙΑΚΟ Ι.ΝΑΟ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ
Εφημέριος: π. Ηλίας Μουζουράκης
Φωτογραφίες: Κλεάνθης Μαρτίνος
Η σημασία των στίχων της Ακολουθίας του Νυμφίου:
Οι στίχοι παραπέμπουν σε δύο παραβολές, δηλαδή ιστορίες με κάποιο νόημα που είπε ο Χριστός.
Η πρώτη φράση προέρχεται από την παραβολή των δέκα παρθένων (κατά Ματθαίον, κεφ. 25, στίχοι 1-13). Λέει ότι δέκα κοπέλες είχαν βγει να προϋπαντήσουν το γαμπρό σε ένα γάμο. Όμως εκείνος άργησε και αποκοιμήθηκαν. Και καταμεσίς της νύχτας ακούστηκε φωνή: «Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται!». Οι κοπέλες ξύπνησαν, αλλά «οι λαμπάδες τους» έσβηναν.
Οι πέντε απ’ αυτές (οι «φρόνιμες» = συνετές), είχαν μαζί τους λάδι και ανανέωσαν τη φλόγα, αλλά οι άλλες πέντε (οι «μωρές» = επιπόλαιες) δεν είχαν.
Έτσι, μέχρι να βρουν να αγοράσουν, ο Γαμπρός μπήκε στο σπίτι του γάμου, έκλεισε η πόρτα και έμειναν απ’ έξω.
Όπως φαίνεται στα λόγια του Χριστού, ο γαμπρός της ιστορίας συμβολίζει το Χριστό, που όλοι περιμένουμε τη Δευτέρα Παρουσία Του, αλλά αυτή καθυστερεί.
Θα έρθει ξαφνικά («μέσα στη νύχτα») και τότε κάποιοι θα είναι έτοιμοι να εμφανιστούν μπροστά Του, γιατί θα είναι καλοί άνθρωποι, ενώ κάποιοι άλλοι θα είναι ανέτοιμοι (επειδή φέρθηκαν ανόητα και δε φρόντισαν να καθαρίσουν την καρδιά τους) και θα μείνουν έξω από «το γάμο», δηλαδή τη βασιλεία του Θεού (τον παράδεισο).
Η δεύτερη παραβολή (κατά Λουκάν, κεφ. 12, στίχοι 36-46) μιλάει για κάποιους δούλους, που περιμένουν τον κύριό τους να επιστρέψει από γάμο.
Καλότυχος, λέει ο Ιησούς, εκείνος ο δούλος, που ο κύριος θα τον βρει σε επιφυλακή να τον περιμένει, ενώ αλίμονο σ’ εκείνον που θα σκεφτεί «αργεί ο κύριος» και θ’ αρχίσει να μεθοκοπάει, να δέρνει και να καταπιέζει τους άλλους δούλους.
Και αυτή η παραβολή δηλώνει ότι ο Χριστός θα επιστρέψει «ως κλέπτης εν νυκτί», σε στιγμή που κανείς δε θα Τον περιμένει.
Εννοείται ότι η στιγμή, για την οποία ο καθένας πρέπει να είναι έτοιμος, είναι η στιγμή του θανάτου μας, που πιθανότατα θα προηγηθεί της Δ. Παρουσίας και είναι ουσιαστικά η στιγμή της κρίσης μας μπροστά στο Θεό.
Ας είμαστε έτοιμοι, έχοντας καθαρίσει την καρδιά μας από τα ελαττώματα που μας εμποδίζουν να αγαπήσουμε το Θεό και τον πλησίον μας.
Επιμέλεια-Φωτογραφίες: Γεώργιος Ι.Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως
Κείμενα: «Εκκλησία on-line»