Κυριακή Τετάρτη των Νηστειών, και ο Ευαγγελιστής Μάρκος, στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, μας καταγράφει τον πόνο και την δυστυχία ενός πατέρα, που έβλεπε το παιδί του να βασανίζεται από τις ενέργειες του διαβόλου. Η καρδιά του πονούσε, όταν έβλεπε το παιδί του για πολλά χρόνια να βγάζει αφρούς από το στόμα, να τρίζει τα δόντια του, να κτυπιέται στο έδαφος και να μένει αναίσθητο για πολλή ώρα υπό τις δυνάμεις του αρχεκάκου.

Η καρδιά του δυστυχή πατέρα πονούσε και μία ελπίδα του απομένει· να πλησιάσει τους μαθητές του Μεγάλου Ιατρού της ψυχής και του σώματος· και το αποφασίζει, πλησιάζει δειλά-δειλά και τους παρακαλεί, τους ικετεύει να βοηθήσουν το παιδί του, μα ούτε και αυτοί δεν μπόρεσαν να του δώσουν την χαρά και την ευτυχία.

Τότε ο πονεμένος πατέρας προσφεύγει με μια κραυγή απόγνωσης στον Κύριο και του λέγει: «Κύριε σου έφερα το παιδί μου, ει τι δύνασαι, βοήθησον ημίν, σπλαγχνισθείς εφ ημάς», δηλαδή, «εάν μπορείς να κάμεις κάτι, λυπήσου μας και βοήθησέ μας». Και ο Παντογνώστης Κύριος, ο οποίος ήλθε εξ ουρανού δια να καταργήσει το κράτος του διαβόλου και των αγγέλων αυτού,  λέγει στον πονεμένο πατέρα: «ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι».

Και αμέσως ο πονεμένος και ταλαίπωρος πατέρας γονυπετεί και φωνάζει με δάκρυα στα μάτια: «πιστεύω Κύριε βοήθει μοι τη απιστί», δηλαδή, «πιστεύω Κύριε ότι, έχεις την δύναμη να με βοηθήσεις να απαλλαγώ από την απιστία μου». Και ω! του θαύματος, τω λόγω Κυρίου, το πονηρό, το μιαρό και ακάθαρτο πνεύμα, που κατοικούσε στην ψυχή του παιδιού εξέρχεται, και ευθύς έπεσε κάτω ο νέος ως νεκρός και ο κραταιός και δυνατός - εν έργοις και λόγοις Κύριος - αφού έπιασε το παιδί από το χέρι, το σήκωσε και εκείνο στάθηκε όρθιο.

Η από παιδική ηλικία ταλαιπωρία και θλιβερή κατάσταση του παιδιού να κυριαρχείται από το δαιμόνιο, να αφρίζει, να τρίζει τα δόντια του και να ξηραίνεται, ήταν επακόλουθο της απιστίας και της αδιαφορίας του πατέρα, δια την ηθική, την πνευματική ζωή και την αρίστη ανατροφή του παιδιού του.

Και σήμερα, δυστυχώς, σε αυτή την δήθεν πολιτισμένη εποχή, η σημερινή ευαγγελική εικόνα, όπως μας την καταγράφει ο ευαγγελιστής Μάρκος, επαναλαμβάνεται· και τούτο διότι πολλοί γονείς αμελούν το ύψιστο καθήκον της ανατροφής των παιδιών τους, να τα μορφώσουν δηλαδή «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».

Πολλοί νέοι στην σημερινή εποχή περιφέρονται τήδε κακείσε υπό την επήρεια, την επίδραση και την εξάρτηση των δαιμονικών παθών και όλως ιδιαιτέρως υπό των συγχρόνων εξαρτήσεων, και τούτο διότι οι γονείς τους τα εγκαταλείπουν στην τύχη τους, θα έλεγε κανείς, και ουδόλως ενδιαφέρονται δια την ηθική και πνευματική τελείωσή τους, δια την Ελληνοχριστιανική μόρφωση και διαπαιδαγώγησή τους.

Πολλοί γονείς, και σήμερα, μακριά από την εκκλησία, την μόνη πηγή σωτηρίας, εργάζονται μόνο προς απόκτηση πρόσκαιρων και μάταιων αγαθών, και τυρβάζουν περί πολλών και προσπαθούν και τα παιδιά να μιμηθούν τούς γονείς και να σκέπτονται και τα παιδιά κατά τον ίδιο τρόπο, αδιαφορούντες δια το αύριο, δια μία χρηστή ζωή.

Υπό αυτές τις συνθήκες δεν δημιουργούνται νέοι άνθρωποι κατά Χριστό, και εμφορούμενοι από ελληνοχριστιανικά ιδεώδη και να οραματίζονται μια καλύτερη ζωή απαλλαγμένη από την δυστυχία, τον πόνο, την κακουχία και την στέρηση.

Σήμερα, δυστυχώς, με τις τόσες προκλήσεις προς τους νέους, το απάνθρωπο περιβάλλον, οι διάφορες θεωρίες, η αχαλίνωτη τηλεόραση, το ίντερνετ, τα βίντεο με κάθε είδους εικόνες, επιδρούν στην εγκύκλιο αγωγή των νέων και καθιστούν δύσκολη την ηθική, πνευματική και παιδαγωγική ανατροφή τους.

Ο Ιερός Χρυσόστομος γράφει, ότι «καμία ωφέλεια δεν μεταδίδεται δια της διδασκαλίας, όταν τα έργα δεν συνοδεύουν τους λόγους… και ότι δεν υπάρχει τίποτε ψυχρότερο και περισσότερο ανούσιο από εκείνο τον κληρικό ή τον λαϊκό, που με τα λόγια επιχειρεί να διδάξει την πίστη και την αρετή στους άλλους, ενώ ο ίδιος ούτε πιστεύει, ούτε εφαρμόζει αυτά πού λέγει και αυτά που διδάσκει».

Αγαπητοί μου γονείς,

Δεν πρέπει δια τους λόγους αυτούς να υπάρχει εφησυχασμός, δεν πρέπει να υπάρχει αδράνεια, αλλά χρειάζεται επαγρύπνηση εκ μέρους της οικογένειας, της ευνομούμενης Πολιτείας, του Σχολείου και της Εκκλησίας, προκειμένου η νεολαία μας σήμερα να ξεπεράσει τους σκοπέλους πού την συνθλίβουν και την οδηγούν σε δρόμους ξένους προς τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη.

Επαγρυπνείτε, προσεύχεστε, προσέχετε και εμπνεύσετε τα βλαστάρια σας, τα αγαπητά παιδιά σας, και παιδιά μας πνευματικά με τα υψηλά ιδεώδη και χρηστά ενδιαφέροντα, με τον φόβο του Θεού, την αγάπη προς το αγαθό, το ωραίο, το ευγενές και το δίκαιο.

Η καλή ανατροφή των τέκνων είναι η ωραιότερη και ωφελιμότερη πράξη, είναι η υψηλοτέρα και εθνικοτέρα εργασία.

Ας ακούσουμε τους λόγους του Αποστόλου των Εθνών Παύλου που λέγει προς τους Εφεσίους: «Γονείς, εκτρέφετε τα τέκνα υμών εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». ΑΜΗΝ.

+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος