Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας. Σχεδόν ολόκληρη η μέρα, αφιερώνεται στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου.

Από τα ξημερώματα, άνδρες και γυναίκες, με τα θυμιατά και με λουλούδια μυρωδάτα ανεβαίνουν σιωπηλά το δρόμο των κοιμητηρίων. Εκεί οι Ιερείς με μαύρο πετραχήλι από τάφο σε τάφο ψάλλουν τρισάγια και μακαρίζουν τους κεκοιμημένους αδελφούς μας και οι συγγενείς συνέχεια μοιρολογούν και κλαίνε λέγοντες «Θεός συχωρέσει σας».

Την Μεγάλη Παρασκευή το πρωί οι καμπάνες των Ναών κτυπούν πένθιμα, με τον ξεχωριστό ήχο της καμπάνας αναγγέλλουν τον θάνατο του Θείου Λυτρωτού και καλούν τους πιστούς για την Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών και του Μεγάλου Εσπερινού της Αποκαθήλωσης.

Συγκινητική είναι η προσέλευση των πιστών στις Ενορίες τους για να παρακολουθήσουν το Μέγα Δράμα και να προσκυνήσουν τον Θεάνθρωπο Ιησού εντός του Τάφου, ψάλλοντες τον συγκλονιστικό ύμνο «Δος μοι τούτον τον Ξένον, ον η Μήτηρ ορώσα νεκρωθέντα εβόα… Ω Υιέ και Θεέ μου, ει και τα σπλάχαν τιτρώσκομαι και καρδίαν σπαράττομαι, νεκρόν Σε καθορώσα, αλλά τη ση αναστάσει θαρρούσα μεγαλύνω».

Ο λαός ζει με κατάνυξη το θείο δράμα. Η έντονη του επιθυμία να συμμετάσχει στο πάθος του Κυρίου, διαφαίνεται και από κάποιες απλές, ωστόσο χαρακτηριστικές του πράξεις, τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Είναι έθιμο να πίνουν ξύδι για να δείξουν την αγάπη τους στο Χριστό, που τον πότισαν ξύδι.

Το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής, γίνεται η Αποκαθήλωση και εκτίθεται σε προσκύνημα η χρυσοΰφαντη παράσταση του νεκρού Ιησού.