Αδελφοί εν Χριστώ Αναστάντι -ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ-

Ο Ιωσήφ «τολμήσας εισήλθε προς Πιλάτον και ητήσατο το σώμα του Ιησού», ο δε Νικόδημος έσπευσε και αγόρασε πολυτίμητο μύρο σμύρνας και αλόης, εκατό λίτρα, τριάκοντα και πλέον κιλά, με το οποίο άλειψαν το πανάχραντο Σώμα του Κυρίου και ύστερα το απέθεσαν με ευλάβεια σε νέο και αχρησιμοποίητο μνημείο που υπήρχε εκεί κοντά στον κήπο του Ιωσήφ.

«Και λίαν πρωΐ της μιάς των Σαββάτων», «τη επιφωσκούση εις μίαν Σαββάτων», όταν δηλαδή γλυκοχάραζε η πρώτη ημέρα της εβδομάδας, αυτή που όλος ο χριστιανικός κόσμος ονομάζει Κυριακή, οι Μυροφόρες γυναίκες ξεκίνησαν για το μνημείο. Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η του Ιακώβου και Σαλώμη δια να αλείψουν με αρώματα το σώμα του Ιησού. Δεν τις εμπόδιζε το πυκνό σκοτάδι, ούτε τις αποθάρρυνε ο βαρύς λίθος που είχε τεθεί από τον Ιωσήφ μπροστά στο τάφο, τον οποίο λίθο δεν θα μπορούσαν να μετακινήσουν. Δεν ήταν όμως λιγότερο αξιόλογο και το θάρρος που επέδειξαν οι Μυροφόρες γυναίκες, αν και δειλές από χαρακτήρα, έδειξαν τόλμη γενναία, τόλμη που δεν την είχαν δείξει οι καταπτοημένοι και οι κρυμμένοι δια το φόβο των Ιουδαίων μαθητές του Κυρίου.

Σπουδαίο και διδακτικότατο παράδειγμα ανδρείας και τόλμης είναι ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος και οι Μυροφόρες  γυναίκες. Το θάρρος, η τόλμη και η ανδρεία δια την επιτέλεση του ιερού αυτού και θαυμαστού έργου της πίστης και της αγάπης τους προς τον αίροντα τις αμαρτίες του ανθρωπίνου  γένους, παθόντα ως άνθρωπος, ο απαθείς την θεότητα, εκουσίως επάνω στον Σταυρό του Μαρτυρίου Του, άπαξ δια παντός δια μέσου των αιώνων, εμπνέουν και ενθαρρύνουν τα αναρίθμητα πλήθη υπέρ της Ορθοδόξου ημών πίστεως στην κατά Χριστό ζωή και μαρτυρία.

Ο Χριστός, ο αρχηγός και τελειωτής της ανθρωπίνης ανάπλασης του ανθρωπίνου γένους απέθανε και ανέστη και εκάθησε στα δεξιά του Θεού Πατρός των Φώτων κι έτσι κι εμείς θνητοί μεν ήδη και αποθνήσκοντες θα εξεγερθούμε εκ του ύπνου της φθοράς και θα εισέλθουμε στην δόξα του Θεού, δυνάμει της πίστεώς μας.

Η Ζωηφόρος Ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού εκ του κενού μνημείου είναι το ύψιστο μυστήριο, της πίστης πάντων των Χριστιανών και εορτάζεται επί της γής επί δύο και πλέον χιλιάδες χρόνια από τους χριστιανούς και ευφραίνει, ζωοποιεί, φωτίζει και αγιάζει τις ψυχές πάντων των ευσεβών Χριστιανών τους πιστεύοντας στον εκ τάφου Αναστάντα τριήμερο Ιησού  Χριστό.

Αγαπητοί αδελφοί, εν Χριστώ Αναστάντι,

Ο των Εθνών Απόστολος Παύλος λέγει, «ει γάρ πιστεύομεν ότι Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας δια του Ιησού άξει συν αυτώ». Ναι αδελφοί μου, πάντες θα αναστηθούμε την ημέρα εκείνη της γενικής κρίσης, ίνα έκαστος εξ ημών κομίσει τα έργα αυτού ενώπιος ενωπίω του αδεκάστου Κριτού, είτε την χαρά και την ευδαιμονία, είτε την θλίψη και την αιώνιο οδύνη, «όταν μέλει πάλιν έρχεσθαι ίνα κρίνει ζώντας και νεκρούς».

Είναι γεγονός ότι, δια τους απίστους και αμαρτωλούς, δια τους ασεβείς και αμετανόητους, η Ανάσταση είναι καταδίκη, είναι αιώνιος τιμωρία. «Οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως». Απεναντίας δια τον ενάρετο Ιωσήφ και Νικόδημο, δια τις μυροφόρες γυναίκες, δια τους Αποστόλους, Δώδεκα και Εβδομήκοντα τους μάρτυρας, τους δικαίους και γενικώς δια πάντας τους πιστούς, τους ευσεβείς και ενάρετους χριστιανούς, η Ανάσταση του Κυρίου Ιησού είναι το Μέγα χαρμόσυνο γεγονός, είναι ζωή, είναι αιώνιος ανάπαυση εν τοις κόλποις του Θεού Πατρός των Φώτων πάσης ψυχής Χριστιανών. Ώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. ΑΜΗΝ.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος