«Υμείς εστέ το φως του κόσμου» 

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ο των όλων Κύριος, ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, δεν ήλθε να καταλύσει τον Παλαιό Νόμο, τον Νόμο πού έδωκε ο Θεός Πατέρας στον Μωϋσή επάνω στο Θεοβάδιστο όρος του Σινά, αλλά ήλθε με την δική του συγκατάβαση να τον «πληρώσει», να τον τελειοποιήσει: «Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον Νόμον ή τους Προφήτας ούκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι».

Μ’ αυτά τα αδιάψευστα Θεία Λόγια προς τους μαθητές του ο Κύριος διατρανώνει τον σκοπό της εν τω κόσμω παρουσίας του και συνάμα αποκαλύπτει το μέγα και σωτήριο έργο του, το οποίο καταγράφεται στο Άγιο Ευαγγέλιο.

Το Ευαγγέλιο, ο λόγος του Ιησού Χριστού, χθές και σήμερα το αυτό και στους αιώνες, δεν επιδέχεται καμία μα καμία προσθαφαίρεση, «ιώτα έν ή μία κεραία ου μή παρέλθη από του νόμου έως αν πάντα γένηται».

Ο Νόμος της Χάριτος, ο Νόμος του Ιησού Χριστού, πού είναι φώς, ζωή και αλήθεια, δεν δέχεται ουδεμία τροπή, ουδεμία αλλοίωση, διότι η χάρις και η αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο.

Αυτή η θεία χάρις, αυτή η αλήθεια, αυτό το φώς, μεταλαμπαδεύτηκε εν Αγίω Πνεύματι την ημέρα της Πεντηκοστής στους Αγίους και Θεοκήρυκες Αποστόλους, και δι’ αυτών στους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας, και καλείται ο άνθρωπος της κάθε εποχής να γίνει μέτοχος αυτής της θείας χάριτος.

Μιμητές των Αγίων Αποστόλων, οι Πατέρες της Εκκλησίας, προσέφεραν και προσφέρουν στο διηνεκές τον φωτισμό, με την χάρη του Αγίου Πνεύματος, στην Εκκλησία του Χριστού, ανεκτίμητες υπηρεσίες στις γενεές των ανθρώπων.

Δυστυχώς, όμως, κατά καιρούς πολλοί άνθρωποι νόμισαν ότι είναι σοφοί και επιχείρησαν να αντιτάξουν διηγήσεις ξένες προς την Ευαγγελική αλήθεια, ξένες προς τα όσα ωραία, όσα αληθή, όσα σεμνά παρέδωκαν οι Άγιοι Πατέρες εν αγίω Πνεύματι.

Αυτές τις κακόδοξες διδασκαλίες, έρχεται η Αγία του Χριστού Εκκλησία, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική, με τους Αγίους Πατέρες της Τετάρτης Οικουμενικής Συνόδου, εν Αγίω Πνεύματι, να αναιρέσει και να καθορίσει μια για πάντα, την καθαρή και Ουράνιο διδασκαλία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Οι μεγαλώνυμοι της Εκκλησίας Πατέρες, ως ποταμοί καλλίρροοι, πότισαν το αγλαόκαρπο δένδρο, την Εκκλησία του Χριστού, με την σοφία και την διδασκαλία τους και απέδειξαν θεοπνεύστως ότι, ο Κύριος είναι ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, Ομοούσιος τω Πατρί, σαρκωθείς εν Πνεύματι Αγίω και γεννηθείς υπό της αειπαρθένου και  Θεοτόκου Μαρίας επ’ εσχάτων των χρόνων.

Η Αγία Εκκλησία, σήμερα, από περάτων έως περάτων της Οικουμένης, τιμά και γεραίρει την μνήμη των Αγίων Πατέρων της Τετάρτης Οικουμενικής  Συνόδου με ύμνους και ωδές πνευματικές και συγχρόνως καλεί τα πιστά τέκνα αυτής να μιμηθούν τους αγώνες των Αγίων Πατέρων, υπέρ της Χριστού πίστεως.

Κάθε χριστιανός οφείλει, λοιπόν, να αγωνίζεται υπέρ της αληθείας και να λάμπει ως φώς κατά την αρετή: «υμείς εστέ το φώς του κόσμου». «Σείς», λέγει ο Κύριος στους μαθητές του, «είστε το φώς του κόσμου», «το φώς των εν σκότει και σκιά καθημένων».

Το πνευματικό φώς πού σκόρπισαν ανά τον κόσμο οι μαθητές του Κυρίου και δι’ αυτών οι Άγιοι Πατέρες της  Εκκλησίας μας, έχει ανάλογες και ασυγκρίτως πολυτιμότερες πνευματικές ιδιότητες.

Διαλύει το ηθικό σκότος, τουτέστι την αμαρτία, γιατί τι είναι η αμαρτία, είναι σκοτάδι καταστρεπτικό, δηλητήριο φοβερό, σκοτισμός του πνεύματος, σήψη και δυσωδία ψυχής και σώματος, και εν τελική αναλύσει, η αμαρτία είναι θάνατος πνευματικός, και φέρει την απομάκρυνση του ανθρώπου από την αγκαλιά του Θεού Πατέρα.

Ο Χριστιανός φωτιζόμενος με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος, γίνεται δοχείο της Χάριτος Αυτού και περιχαρακωμένος με την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, δυναμώνει στην πίστη και την κατά Χριστό ζωή και τελειοποιείται σε άνδρα τέλειο εντός της Εκκλησίας, της μοναδικής πηγής σωτηρίας.

Ο αληθινός Χριστιανός οφείλει να είναι το «φως του κόσμου – το άλας της γής», και, όπως ο λύχνος φωτίζει και το αλάτι συντηρεί τις υλικές τροφές, έτσι και ο Χριστιανός πρέπει να φωτίζει με την αγία του ζωή και να συντηρείται πνευματικά με τον Ουράνιο Άρτο, την τροφή του παντός κόσμου, τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, ο οποίος εκουσίως έγινε Θύμα και Θύτης από αγάπη προς το άνθρωπο, τον άνθρωπο της κάθε εποχής.

Αδελφοί μου,

Τέτοιο σωτήριο φως δια την ανθρωπότητα υπήρξαν και υπάρχουν και θα υπάρχουν οι Απόστολοι και οι μιμητές αυτών, οι άξιοι του ονόματός τους Πατέρες της Εκκλησίας μας.

Τέτοιο πνευματικό φώς πρέπει να γίνουμε και εμείς όλοι μας, ο καθένας στον κύκλο του. Ο οικογενειάρχης στο σπίτι του, ο προϊστάμενος στην υπηρεσία του, ο εκπαιδευτικός στο σχολείο του, ο αξιωματικός στο στρατό, ο ιερεύς στην ενορία του, έκαστος όπου τάχθηκε να υπηρετεί.

Έτσι θα φωτιστεί και θα εξυγιανθεί η κοινωνία μας. Και προς όλους εμάς λέγει ο Κύριος  «υμείς εστέ το φώς του κόσμου». ΑΜΗΝ.

Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος