Αγαπητοί μου αδελφοί,

Χριστός Ανέστη!

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα είδαμε τον από Αριμαθαίας Ιωσήφ, αξιοσέβαστο μέλος του ιουδαϊκού συνεδρίου και κρυφό μαθητή του Κυρίου, να έρχεται στον Πιλάτο και με τόλμη να ζητά την άδεια του για να ενταφιάσει το νεκρό Σώμα του Χριστού. Την ώρα που όλοι οι στενοί μαθητές του Κυρίου κρύφθηκαν «διά τον φόβον των Ιουδαίων», η καρδιά του Ιωσήφ φλεγόταν από την προσδοκία της Βασιλείας του Θεού και γι’ αυτό ήθελε να περιποιηθεί τον Διδάσκαλό Του, στο πρόσωπο του οποίου πίστευε για την πραγμάτωσή της.

Επίσης ακούσαμε και για τις Μυροφόρες γυναίκες να φτάνουν ξημερώματα της Κυριακής στον τάφο του Ιησού με σκοπό να αρωματίσουν με πολύτιμα μύρα το ενταφιασμένο Σώμα Του. Και η μεγάλη αγάπη τους για τον Χριστό που έφτασε στο σημείο να αψηφήσει τον μεγάλο λίθο που κάλυπτε τον τάφο, αλλά και την κουστωδία που τον φύλαγε τούς αξίωσε να ακούσουν πρώτες το μήνυμα της Αναστάσεως και να αντικρύσουν κενό το μνημείο. Έτσι γίνονται οι πρώτοι κήρυκες του μηνύματος της Λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου.

Χαρακτηριστικοί  είναι οι χαιρετισμοί που απηύθυνε ο αναστάς Κύριος προς τις Μυροφόρες γυναίκες και τους Αποστόλους του. Στις Μυροφόρες είπε «χαίρετε», ενώ στους Αποστόλους «ειρήνη υμίν». Το πρώτο που χρειαζόταν στις μυροφόρες, που έζησαν βαθιά τον πόνο της σταυρώσεως ήταν η χαρά. Και το πρώτο που χρειάζονταν οι ταραγμένοι από τον φόβο των Ιουδαίων Απόστολοι ήταν η ειρήνη.

Η ειρήνη συνδέεται άμεσα με την χαρά. Και η χαρά προϋποθέτει την ειρήνη. Άλλωστε η χαρά και η ειρήνη μαζί με όλες τις άλλες χριστιανικές αρετές αποτελούν ενιαίο και αδιαίρετο καρπό του Αγίου Πνεύματος. Εκείνο που βασανίζει και οδηγεί τον άνθρωπο σε ταραχή και ανησυχία είναι ο θάνατος. Γι’ αυτό, όποιος δεν έχει νικήσει τον φόβο του θανάτου, δεν μπορεί να έχει ειρήνη. Η πραγματική ειρήνη είναι δυνατή μόνο με την απαλλαγή από τον φόβο του θανάτου. Και η πραγματική χαρά προϋποθέτει την απαλλαγή από τον φόβο αυτόν. Η Ανάσταση του Χριστού ήταν αυτή που έδωσε την πραγματική ειρήνη στις Μυροφόρες και την πραγματική χαρά στους μαθητές Του.

Αγαπητοί μου,

Από την αγάπη του Ιωσήφ  του εξ Αριμαθαίας και την αγάπη των Μυροφόρων προς τον Χριστό καταλαβαίνουμε πως ο δρόμος για την Ανάσταση είναι η αγάπη. Η αγάπη δίνει κίνητρο, ξεπερνάει εμπόδια, αποτελεί έμπνευση, μετατρέπεται σε δύναμη, καρποφορεί την Ανάσταση. Η Ανάσταση είναι επικίνδυνη για όσους εγκλωβίζονται στο εδώ και τώρα και θεωρούν σημαντικά τα περί αυτού του κόσμου καθώς εκείνη τα μετατρέπει σε ασήμαντα γιατί μόνο ό,τι αντέχει μετά τον θάνατο είναι σπουδαίο. Το μόνο που αντέχει μετά την Ανάσταση είναι η Αγάπη. Η Αγάπη είναι ο δρόμος προς την Ανάσταση και η ζωή μετά την Ανάσταση.

Ας ελπίσουμε κι εμείς μέσω της αγάπης μας προς τον αναστημένο Χριστό να συναντηθούμε μαζί Του και να ζήσουμε αιώνια κοντά Του ΑΜΗΝ.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως +Μ.Μ.