Αγαπητοί μου αδελφοί,

Χριστός Ανέστη.

Μέσα στο κλίμα της αναστάσιμης περιόδου που διανύουμε, το Άγιο Ευαγγέλιο μάς μιλά για μια άλλη «ανάσταση», αυτή του παραλυτικού από το κρεβάτι του πόνου που τον είχε καθηλωμένο επί τριάντα οκτώ συναπτά έτη. Ο παραλυτικός ενώ βρισκόταν κοντά στην κολυμβήθρα της Βηθεσδά, που χάριζε την υγεία σε όποιον έμπαινε μέσα μετά την ταραχή του ύδατος υπό Αγγέλου, δεν είχε κάποιον να τον βοηθήσει να μπει μέσα  και να ιαθεί από την μακροχρόνια παράλυση του σώματός του. Τόσα χρόνια δεν μπόρεσε κανείς να βοηθήσει τον παραλυτικό. Μόνο ο  Ζωοδότης Χριστός, ο οποίος ανέστησε και τον ίδιο Του τον εαυτό και κατ’ επέκταση όλη την ανθρωπότητα, μπορεί να χαρίσει την υγεία του σώματος, αλλά και της ψυχής και στον παραλυτικό, αλλά και σ’ όλους εμάς που η αμαρτία μάς έχει παραλύσει ψυχοσωματικά.

Μέσα από το μεγάλο αυτό θαύμα ο Κύριος θέλει να μας διδάξει τη στενή σχέση αμαρτίας και ασθένειας. Οι ασθένειες και γενικά η φθορά του σώματος, η οποία οδηγεί εν τέλει στο θάνατο, είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας. Η αμαρτία είναι η αιτία και η ασθένεια το αποτέλεσμα. Το βεβαιώνει και ο απόστολος Παύλος «τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος» (Ρωμ.6,23). Αλλά και η ίδια η πείρα της ζωής μάς βεβαιώνει πως η ικανοποίηση των παθών μας και γενικά η άσωτη και αμαρτωλή ζωή γεννά αρρώστιες και φθείρει το σώμα. Περισσότερο όμως φθείρει την ψυχή, η οποία χρειάζεται και αυτή τη θεραπεία της, που είναι η μετάνοια και η ένωση με το Ζωοδότη Χριστό.

Αγαπητοί μου,

Όλοι μοιάζουμε με τον παραλυτικό του σημερινού Ευαγγελίου. Καθένας από εμάς χρήζει της ψυχοσωματικής υγείας που προσφέρει η Εκκλησία μας, η νοητή κολυμβήθρα της Βηθεσδά, φτάνει εμείς να στραφούμε προς τον Κύριο και να του πούμε αυτό που απάντησε και ο παραλυτικός στην ερώτηση του Κυρίου:  «θέλω να γίνω υγιής». Κι εμείς δεν είμαστε μόνοι μας όπως ο παραλυτικός. Έχουμε «άνθρωπον» που μπορεί να μάς βοηθήσει και να μάς βάλει μέσα στην νοητή κολυμβήθρα, την Εκκλησία. Είναι  ο πνευματικός πατέρας ο οποίος θα μάς καθοδηγήσει με την πνευματική του διάκριση στον ιατρό των ψυχών και των σωμάτων, ώστε να απαλλαγούμε από τα δεσμά της αμαρτίας και να αναστηθούμε από την νεκρική παραλυσία που μάς έχει επιφέρει, αρκεί εμείς να έχουμε ταπεινό φρόνημα και να αποδεχθούμε την ψυχική μας παραλυσία χωρίς να την αρνιόμαστε εγωιστικά εθελοτυφλούντες, βλέποντάς τα όλα τέλεια χωρίς να έχουμε ανάγκη θεραπείας.

Ας προστρέξουμε κι εμείς στον αναστημένο Κύριο ζητώντας του με όλη την δύναμη της καρδιάς μας να έλθει και να την κάνει κατοικητήριό Του, ώστε να αναστηθούμε από τη νεκρική παραλυσία μας. ΑΜΗΝ.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως +Μ.Μ.