Αγαπητοί μου αδελφοί,

«Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος επιδημίαν», όπου σύμφωνα με την διήγηση των Πράξεων των Αποστόλων, δέκα ημέρες μετά την Ανάληψη του Κυρίου το σπίτι όπου ήσαν συναθροισμένοι οι μαθητές και Απόστολοι του Ιησού Χριστού γέμισε με πύρινες γλώσσες, που έμοιαζαν με φωτιά. Τότε επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και άρχισαν το κήρυγμα της σωτηρίας. Οι πύρινες γλώσσες αποτελούν σημείο, ότι οι μαθητές έπρεπε να πορευθούν σ’ όλο τον κόσμο και να κηρύξουν σ’ όλες τις γλώσσες το Ευαγγέλιο. Το μήνυμα της σωτηρίας δεν απευθύνεται πλέον σε ένα λαό, τον Ισραήλ, αλλά σε ολόκληρη την Οικουμένη.

Η Αγία μας Εκκλησία λοιπόν πανηγυρίζει σήμερα το «μέγα και σεβάσμιον» μυστήριον, της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος στους Αγίους Αποστόλους του Χριστού. Το γεγονός αυτό αποτελεί το επιστέγασμα όλου του έργου της σωτηρίας του ανθρώπου. Όλο το σωτήριο έργο του Χριστού, η γέννηση, η διδασκαλία, το Πάθος, η Ανάσταση, η Ανάληψη απέβλεπαν σ’ αυτό· στην έλευση του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο, ως προείπεν στους μαθητές Του «όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, οδηγήσει υμάς εις πάσαν την αλήθειαν». Και ήλθε αυτή η ευλογημένη ώρα να δημιουργηθεί η Μία, Αγία και Καθολική Εκκλησία, η νέα κιβωτός σωτηρίας.

Η Εκκλησία μας επομένως σήμερα εορτάζει την γενέθλιο ημέρα της, αλλά και αυτό το μυστήριο της ίδιας της ζωής της. Γιατί η Εκκλησία του Χριστού δεν έζησε το μυστήριο της Πεντηκοστής μόνο σε μία στιγμή χρόνου, αλλά το ζει καθημερινώς, διαρκώς,  μέχρι της συντελείας του αιώνος. Γιατί το Πνεύμα το Άγιον ήλθε τότε και έκτοτε μένει και θα μένει εις τον αιώνα στον κόσμο για να συγκροτεί τον θεσμό της Εκκλησίας. Έκτοτε από Αυτό πηγάζουν διαχρονικώς τα χαρίσματα, οι θεσμοί, η πίστη και η θεολογία της Εκκλησίας.

Βιώνοντας ως Χριστιανοί τον λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας, καταλαβαίνουμε πως οι άγιες εορτές, δεν είναι απλά μια ανάμνηση ιστορικών γεγονότων. Για την Εκκλησία, κάθε μέρα είναι Ευαγγελισμός, Ανάσταση, Ανάληψη. Κάθε σύναξις και κάθε μυστήριο της Εκκλησίας είναι συνέχεια της Πεντηκοστής, διότι τελούνται με την επίκληση και παρουσία του Αγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος. Γι’  αυτό όλες σχεδόν οι πράξεις, οι προσευχές και τα ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας αρχίζουν με την προσευχή: «Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας... ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν...». Ζητάμε να έλθει ο Παράκλητος, το Πνεύμα της Αληθείας και έρχεται! Όπου συνάγεται η Μία, Αγία και Καθολική Εκκλησία, η αληθινή Εκκλησία του Χριστού, εκεί επιφοιτά και η χάρις του Αγίου Πνεύματος. Αλλά και κάθε Άγιος της Εκκλησίας μας είναι ένας άνθρωπος πνευματοφόρος, γεμάτος από τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, άνθρωπος της Πεντηκοστής.

Αγαπητοί μου,

Στην ιστορική κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, αλλά και στη διαρκή κοινωνία της Εκκλησίας με το Άγιο Πνεύμα, μάς μεταφέρει η σημερινή μεγάλη εορτή καλώντας μας όλους να προσκυνήσουμε την αήττητο δύναμη του Παναγίου Πνεύματος και να δοξολογήσουμε την Αγία Τριάδα, που φωτίζει και αγιάζει τις ψυχές μας. Έτσι, όπως φαίνεται στην παραδοσιακή ορθόδοξη εικόνα της στην Φιλοξενία του Αβραάμ, η Αγία Τριάδα εικονίζεται με την μορφή τριών ομοούσιων και ισότιμων Αγγέλων, ως κοινωνία εν αγάπη προσώπων, μια κοινωνία αγάπης που καλούμαστε και εμείς να μιμηθούμε κατά τα ανθρώπινα.

Μάς καλεί τέλος να υποδεχθούμε την χάρη του Παρακλήτου και φωτιζόμενοι να ανανεώσουμε τη φλόγα του Αγίου Πνεύματος και να συνειδητοποιήσουμε τη θέση μας και την υπόσταση μας ως τίμια μέλη της Εκκλησίας, ως ναοί του Αγίου Πνεύματος. Καλούμαστε να καταστούμε  σκεύη καθαρά, δοχεία του Παναγίου Πνεύματος, όπου κάθε σκέψη θα υπαγορεύεται από την χάρη και το έλεος του Θεού. Όθεν αγωνιζόμενοι και εμείς τον δρόμο της αληθείας  να παρακαλούμε τον Άγιο Θεό να στείλει  το Πανάγιο Πνεύμα Του και να «σκηνώσει» στις καρδιές μας ώστε να ζούμε μια διαρκή Πεντηκοστή σ’ αυτήν αλλά και στην αιώνια βασιλεία Του. ΑΜΗΝ.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως, +Μ. Μ.