Αγαπητοί μου αδελφοί,

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα είδαμε τον Κύριό μας να θεραπεύει δύο ανθρώπους οι οποίοι ήταν υπό την κυρίευση του μισόκαλου δαίμονα. Τα δαιμόνια μπροστά στη θέα του Ιησού Χριστού έντρομα ζήτησαν την άδεια Του αφού απελευθερώσουν τους δύο ταλαίπωρους ανθρώπους να εισέλθουν στους χοίρους που παράνομα έβοσκαν εκεί δίπλα κάποιοι βοσκοί στην πόλη των Γαδαρηνών.

Ο άνθρωπος αν απομακρυνθεί από την σκέπη του Θεού τότε κυριεύεται από τα πάθη του, σκοτίζεται ο νους και η καρδιά του και δίνει έτσι χώρο να εισέλθει σ’ αυτόν ο μισάνθρωπος διάβολος. Όταν ο άνθρωπος βγάλει από την καρδιά και τη ζωή του τον Χριστό τότε τον κενό αυτό χώρο της καρδιάς καταλαμβάνει ο διάβολος τον κυριεύει και τον κάνει υποχείριό του. Και βασανίζεται αυτή η ψυχή καθώς ο διάβολος μπορεί να παρουσιάζει την ζωή χωρίς τον Χριστό εύκολη και γεμάτη απολαύσεις και ηδονές όμως το φαρμάκι της αμαρτίας που εισέρχεται σιγά σιγά στην ψυχή την φθείρει και την οδηγεί στον πνευματικό θάνατο που είναι χειρότερος από τον σωματικό κατά τον αψευδή λόγο του Κυρίου.

Αλλά ο άνθρωπος που είναι βουτηγμένος στην αμαρτία και δεν θέλει να συνειδητοποιήσει και να αντικρύσει την ψυχοφθόρο κατάσταση στην οποία τον έφερε η απομάκρυνσή του από τον Θεό είναι κάποιες φορές χειρότερος και από τα δαιμόνια! Τα δαιμόνια στην ευαγγελική περικοπή είδαμε πως αναγνώρισαν τον Χριστό ως τον Θεό και Δημιουργό γι’ αυτό και μπροστά Του φάνηκαν  αδύναμοι και τον παρακαλούσαν να μην τους στείλει πίσω στο σκοτάδι. Ενώ πολλές φορές η αμετανοησία των πορωμένων τη καρδία ανθρώπων τυφλώνει τη διάνοια και την κρίση τους σε τέτοιο βαθμό που αν ακόμα ακούσουν για τον φιλάνθρωπο Χριστό δεν συγκινούνται και τον απορρίπτουν συνεχώς από την ζωή και την καρδιά τους.

Και φτάνει σε τέτοιο σημείο ο άνθρωπος  ώστε να λέει στον Χριστό αυτό που Του είπαν οι κάτοικοι των Γαδαρηνών: «άπελθε εκ των ορίων ημών». Με τα άνομα έργα μας και την τύφλωση του νου λόγω της εφάμαρτης ζωής μας λέμε κι εμείς στον Χριστό να απέλθει εκ των ορίων της καρδιάς μας γιατί δεν έχουμε χώρο για Εκείνον.

Αγαπητοί μου,

Ο άνθρωπος και η κοινωνία μας σήμερα ταλανίζονται από διάφορα προβλήματα γιατί απουσιάζει ο Χριστός από τη ζωή μας, ή ακόμα χειρότερα τον διώχνουμε απ’ αυτήν. Εκείνος θέλει να είναι κοντά μας κι εμείς πάντα απομακρυνόμαστε. Η Εκκλησία δια του Ευαγγελίου έρχεται να μάς θυμίσει τον σκοπό του ανθρώπου στη γη, πώς να εισέλθει στη Βασιλεία του Θεού, πώς να γίνει μέτοχος της αιώνιας ζωής, πώς να γίνει μόνιμος κάτοικος του Παραδείσου, πώς να αποφεύγει την αιώνια κόλαση, πώς να αποφύγει τον αιώνιο πόνο, και την αιώνια δυστυχία, πώς να καταφέρει ο άνθρωπος να ζει για πάντα κοντά στο Θεό με τα αγαπημένα του πρόσωπα.

Η επιλογή είναι δική μας απ’ αυτήν εδώ την ζωή. ΑΜΗΝ.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως +Μ.Μ.