Στο ιερό παρεκκλήσιο του «Ισιδωρείου» Εκκλησιαστικού Γηροκομείου Λέρου, το οποίο είναι αφιερωμένο επ’ ονόματι της Αγίας Αναστασίας Φαρμακολυτρίας, το απόγευμα της Παρασκευής 20/12/2024, ετελέσθη μέγας πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, μετ’ αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Στρατονικείας κ. Στεφάνου, συμπροσευχομένου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παϊσίου, συμπαραστατουμένου υπό των αιδεσιμωτάτων ιερέων π. Γεωργίου Γαμπιέρη, π. Σεβαστιανού Καζηλιέρη και π. Παϊσίου Αγγελάκη.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης και απευθυνόμενος στους πιστούς αναφέρθη στο συναξάριο της Αγίας Αναστασίας και τόνισε ιδιαίτερα το μαρτύριό της, το οποίο έμελλε να την καταξιώσει και να την κατατάξει στον επουράνιο θείο νυμφώνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Γι αυτό κι εμείς σήμερα τιμούμε την Αγία Αναστασία η οποία παραμένει ζωντανή αγιασμένη προσωπικότητα.

Στο ιερό αναλόγιο έψαλλαν ο π. Δαμασκηνός Παλαπουγιούκ, και οι ιεροψάλτες Ισίδωρος Λιβανός, Εμμ. Πλόχωρος και Πέτρος Κουτούζος.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στο εκκλησίασμα καλά Χριστούγεννα και το Φως που πηγάζει από το σπήλαιο της Βηθλεέμ, να φωτίσει κάθε ψυχή και κάθε σπίτι.

Την πρωΐαν του Σαββάτου 21/12, ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

Τόσο κατά τον Εσπερινό, όσο και κατά την Θ. Λειτουργία παρέστησαν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, οι τρόφιμοι του Ιδρύματος, το υπαλληλικό προσωπικό και πολλοί πιστοί.

ΒΙΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑΣ

Η αγία μεγαλομάρτυς Αναστασία η φαρμακολύτρια, ζούσε στη Ρώμη επί Διοκλητιανού και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Ξεχώριζε για την ψυχική και σωματική ομορφιά της. Ο πατέρας της ήταν ειδωλολάτρης. Τη χριστιανική πίστη διδάχτηκε από τη μητέρα της και το θεόπνευστο διδάσκαλό της, τον άγιο Μάρτυρα Χρυσογόνο (+ 22 Δεκεμβρίου).

Παρά τη θέλησή της παντρεύτηκε τον Πούπλιο, άντρα άσωτο και ασεβή. Μετά το θάνατο του συζύγου της περιερχόταν κρυφά τα σπίτια των φτωχών και παρείχε οικονομική ενίσχυση. Σύχναζε στις φυλακές, όπου κρατούνταν χριστιανοί και τους πρόσφερε τα απαραίτητα εφόδια. Φρόντιζε τις πληγές τους, τους ελευθέρωνε από τα δεσμά τους. «Εντεύθεν, κρυφίως περιερχομένη τας οικίας των πτωχών και τας φυλακάς των του Χριστού μαρτύρων και προσφέρουσα αυτοίς τα επιτήδια, σπογγίζουσα αυτών τας πληγάς, λύουσα αυτούς των δεσμών και τας οδύνας αυτών θεραπεύουσα, επωμάσθη εκ τούτου φαρμακολύτρια».

Ιδιαίτερη φροντίδα έδειχνε η Αναστασία στην ενίσχυση του φρονήματος των υποψηφίων μαρτύρων της πίστεως και στην περισυλλογή και ταφή των λειψάνων τους. Αξιώθηκε από το Θεό να εμψυχώσει και ετοιμάσει για το μαρτύριο τις αδελφές Αγάπη, Χιονία και Ειρήνη (ι. μνήμη τους 16 Απριλίου) και τα λείψανά τους τα ενταφίασε με την πρέπουσα ευλάβεια ενώ ευχήθηκε να τις ακολουθήσει στο μαρτύριο.
Το μαρτύριό της πέρασε από πολλά στάδια: ανάκριση, υποσχέσεις, απειλές, αλλά η αγία τα αντιμετώπισε με παρρησία και καρτερία. Ο ιερέας των ειδώλων, που προσπάθησε να την αποσπάσει από την πίστη της, χτυπήθηκε από θεόσταλτη πληγή χάνοντας το φως του. Ύστερα από πολλές ταλαιπωρίες και πολλά βασανιστήρια η Αναστασία τελικά ερρίφθη στη φωτιά.

Στα χρόνια του βυζαντινού αυτοκράτορα Λέοντος Α΄ τα λείψανά της μετακομίστηκαν στην Κων/πολη, ενώ στη Ρώμη αφιερώθηκε στη μνήμη της ήδη από τον 4ο μ.Χ. αιώνα παλαιά βασιλική (ναός).

Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της στις 22 Δεκεμβρίου.-

Απολυτίκιον. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.

«Των Μαρτύρων ταις χρείαις διακονήσασα,

μαρτυρικώς εμιμήσω τας αριστείας αυτών,

δι' αθλήσεως εχθρόν καταπαλαίσασα·

όθεν βλυστάνεις δαψιλώς, χάριν άφθονον αεί.

Αναστασία Θεόφρον, τοις προσιούσιν εκ πόθου,

τη αρωγή της προστασίας σου».

Επιμέλεια-Φωτογραφίες:  Γεώργιος Ι. Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως

Συνεργάτες φωτογράφοι:  Νίκη Καζηλιέρη, Πέτρος Κουτούζος.