ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Με την προσήκουσα λαμπρότητα και επισημότητα ο στρατός μας εόρτασε τον Προστάτη του Μεγαλομάρτυρα Aγιο Γεώργιο.

 

Στον σημαιοστολισμένο ομώνυμο Ιερό Ναό του 588ΤΕ στη Λέρο, ετελέσθη Δοξολογία κατά την οποία παρέστη ο διοικητής, αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και οπλίτες της μονάδος,  πολιτικές αρχές του νησιού, εκπρόσωποι του πολεμικού ναυτικού και των σωμάτων ασφαλείας και αρκετοί πολίτες.

Μετά το πέρας της δοξολογίας, ανεγνώσθη από αξιωματικό η ημερήσια διαταγή του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, η οποία ανεφέρθη διεξοδικώς στη ζωή του Αγίου Γεωργίου, στα κατορθώματά του ως αξιωματικός της ρωμαϊκής αυτοκρατορικής φρουράς, αλλά και στα φρικτά βασανιστήρια τα οποία υπέστη για την χριστιανική του πίστη.

 

Τα στελέχη της μονάδος στη συνέχεια, πραγματοποίησαν την καθιερωμένη επίδειξη οπλικών συστημάτων και ο διοικητής παρέθεσε μπουφέ στους προσκεκλημένους.

 

Ο Βίος του Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρου.

Ο άγιος Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ των ετών 280-285 μ.Χ., πιθανότατα στην περιοχή της Αρμενίας, από τον Έλληνα Συγκλητικό, στρατηλάτη στο αξίωμα, κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, Γερόντιο. Εκεί, σε ένα μοναστήρι της περιοχής, ο Aγιος δέχθηκε το Μυστήριο του Βαπτίσματος και έγινε μέλος της Εκκλησίας. Ο πατέρας του Αγίου, Γερόντιος, καταγόταν από πλούσια και επίσημη γενιά της Καππαδοκίας.

Σε νεαρή ηλικία ο Γεώργιος κατατάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό. Διακρίθηκε για την τόλμη και τον ηρωϊσμό του και έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Λίγο αργότερα ο Διοκλητιανός τον έκανε Δούκα (διοικητή) με τον τίτλο του Κόμητος στο τάγμα τον Ανικιώρων της αυτοκρατορικής φρουράς «πολλάκις πρότερον μεγαλοπρεπώς διαπρέψας του των σχολων μετά ταυτα πρώτου τάγματος κόμης κατ’ εκλογήν προεβλήθη». Στις αρχές του 303 μ.Χ. ο Aγιος συλλαμβάνεται και ακολουθεί το μαρτύριο.

 

Η πίστη του Αγίου γίνεται αφορμή να βαπτισθούν οι στρατιωτικοί Ανατόλιος και Πρωτολέων, Βίκτωρ και Ακίνδυνος, Ζωτικός και Ζήνωνας, Χριστοφόρος και Σεβιριανός, Θεωνάς, Καισάριος και Αντώνιος, των οποίων την μνήμη εορτάζει η Εκκλησία στις 20 Απριλίου, και η βασίλισσα Αλεξάνδρα, σύζυγος του Διοκλητιανού, μαζί με τους δούλους της Απολλώ, Ισαάκιο και Κοδράτο, των οποίων η μνήμη τιμάται στις 21 Απριλίου.

Ο Διοκλητιανός δεν το περίμενε και έφριξε με την στάση του Γεωργίου. Τότε άρχισε για τον Aγιο μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων, αλλά και θαυμάτων, που έφεραν πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική πίστη. Αφού τον λόγχισαν, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Από όλα αυτά ο Θεός τον κράτησε ζωντανό και έγινε αιτία να εξευτελιστούν τα είδωλα και οι εκφραστές τους.

Ο Aγιος μαρτύρησε προσευχόμενος, «απετμήθη την κεφαλήν», την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ.

Κατά την Εκκλησία μας, ο ένδοξος αυτός μεγαλομάρτυρας είναι ο μαργαρίτης ο πολύτιμος, ο αριστεύς ο θείος, ο λέων ο ένδοξος, ο αστήρ ο πολύφωτος, του Χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ο συνόμιλος.

Απολυτίκιο

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθετούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

 

Επιμέλεια-Φωτογραφίες:  Γεώργιος Ι. Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως