ΤΑ ΤΙΜΙΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ (ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ) ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΑΣ

Είχαμε την ευλογία νά φιλοξενήσουμε επί μία εβδομάδα (16-21.9.2012) στα νησιά της Μητροπόλεώς μας τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Λουκά του Ιατρού (Επισκόπου Κριμαίας), τά οποία φυλάσσονται στην Ιερά Μονή Σαγματά.

Το τριήμερο 17,18 & 19 Σεπτεμβρίου, τα τίμια λείψανα και η αγία εικόνα του νεομάρτυρα Αγίου Λουκά, έγιναν παγκαλυμνιακό προσκύνημα, στον ι.ν. Παναγίας Χώρας και στο μητροπολιτικό ιερό ναό του Σωτήρος Χριστού, στην Πόθια.

Το μεσημέρι της Δευτέρας, 17.9.’12, αφίχθη στην Κάλυμνο αεροπορικώς η λάρνακα με τα τίμια λείψανα (την καρδιά) του Ρώσου νεομάρτυρα Λουκά, του ιατρού, που χρημάτισε αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας. Τα συνόδευε ο ηγούμενος της ιεράς μονής Σαγματά Θηβών αρχιμ. Νεκτάριος Αντωνόπουλος.

Η επίσημη υποδοχή του ιερού προσκυνήματος έγινε στο Σταθμό Χώρας με ύψιστες τιμές και με την παρουσία των τοπικών αρχών.

Στη συνέχεια, η πομπή κλήρου, λαού και τοπικών αρχών, με επικεφαλής το μητροπολίτη να κρατεί ανυψωμένη την ιερή λάρνακα, κατευθύνθηκε στον Ι.Ν. Παναγίας Κεχαριτωμένης. Στον ιστορικό ναό της Καλύμνου εκτέθηκαν σε λαϊκό προσκύνημα τα ιερά λείψανα του νεομάρτυρα της Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας, μέχρι το μεσημέρι της επόμενης ημέρας. Η προσέλευση των προσκυνητών ήταν κάτι που ξεπερνούσε κάθε πρόβλεψη.

Στην Παναγία, από βραδίς εψάλησαν παρακλητικός κανόνας, ακολούθως οι Χαιρετισμοί και τα Εγκώμια του αγίου, για να ακολουθήσει ο εσπερινός και όρθρος από φυλλάδα με την ακολουθία του αγίου. Ο ηγούμενος κ. Νεκτάριος μίλησε για τη ζωή, το έργο και τις διώξεις που υπέστη ο νεομάρτυρας της Ορθοδοξίας. Το πρωί τελέστηκε αρχιερατική θεία λειτουργία χοροστατούντος του μητροπολίτη κ. Παϊσίου και το λαϊκό προσκύνημα συνεχίστηκε.

Το μεσημέρι της 18.9.12, η ιερή λάρνακα και η αγία εικόνα μεταφέρθηκε στον ιερό μητροπολιτικό ναό του Σωτήρος Χριστού, όπου επαναλήφθηκε, σε εντονότερο ακόμη βαθμό, η συνεχής και μαζική προσέλευση του κόσμου. Καλύμνιοι από όλα τα σημεία του νησιού έσπευσαν να προσκυνήσουν τον Aγιο Λουκά, τον ιατρό, και να ζητήσουν τη βοήθειά του. Η ροή των πιστών μπροστά από τα τίμια λείψανα, μέχρι το βράδυ, ήταν κάτι το εκπληκτικό.

Στο κεφάλαιο των τελετουργιών έγινε επανάληψη του προγράμματος των ιερών ακολουθιών που τελέστηκαν στην Παναγία Κεχαριτωμένη, ενώ η ομιλία του ηγουμένου Νεκταρίου έγινε, μετά τον Εσπερινό, στην αυλή του ναού. Στη συνέχεια ο κόσμος ξαναμπήκε στην εκκλησία για την ακολουθία του όρθρου.

Το πρωί τελέστηκε αρχιερατική θ. λειτουργία και ο μητροπολίτης κ. Παίσιος μίλησε για την προσφορά της εκκλησίας σ’ αυτή την μεγάλη κρίση που διέρχεται ο λαός και το έθνος μας, εκφράζοντας την ευχή αυτή η οικονομική κρίση να μη μετεξελιχθεί σε πνευματική κρίση.

Το μεσημέρι η λάρνακα, συνοδευόμενη από το μητροπολίτη Παΐσιο, τον ηγούμενο Νεκτάριο και ακολουθία ιερέων, μεταφέρθηκε στη Λέρο με το καταμαράν, στο δρομολόγιο της γραμμής.

Στη Λέρο, αφίχθησαν την Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου και περί ώρα 12:30΄μ.μ. στον λιμένα της Αγίας Μαρίνης και κατέληξαν στον ομώνυμο Ιερό Ναό όπου παρέμειναν δι’ ολίγον προς προσκήνυσιν.

Στις 1 το μεσημέρι με την συνοδεία του περιπολικού της Αστυνομίας τα Ιερά Λείψανα αφίχθησαν στην πλατεία Π.Ρούσσου στο Λακκί, όπου άνδρες του πολεμικού μας ναυτικού και τμήμα στρατού απέδωσαν τιμές, ενώ οι Αρχές και πλήθος κόσμου περίμενε με ευλάβεια.

Μετά την υποδοχή και τις σχετικές ομιλίες υπό του Σεβασμωτάτου Μητροπολίτου μας, του Δημάρχου Λέρου κ.Μιχαήλ Κόλια και του ηγουμένου αρχιμ.Νεκταρίου, έγινε μεταφορά των Αγίων Λειψάνων εν πομπή στον ιστορικό Ι.Ναόν Αγίου Θεολόγου, με συνοδεία της μπάντας των Ναυτοπροσκόπων, και αντιπροσωπείας μαθητών από σχολεία.

Εκεί ετελέσθη δέησις, το απόγευμα Ευχέλαιο και εγένετο ομιλία από τον ηγούμενο της ιερά Μονής Σαγματά αρχιμ.Νεκτάριο, στο Ενοριακό Κέντρο «πρωτ.Γεώργιος Κωττάκης» του Ι.Ναού Αγίου Νικολάου Λακκίου.

Την επομένη, Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου, το πρωί ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ι.Ναόν Αγίου Θεολόγου, στίς 12:00΄μ.μ. έγινε μεταφορά των Τιμίων Λειψάνων στον Ι.Ναό Αγίου Φανουρίου Ξηροκάμπου, όπου επ[ετεέσλθη δέησις και το απόγευμα τα Τίμια Λείψανα μετεφέρθησαν στον ιστορικό Ι.Ναό Τιμίου Σταυρού Πλατάνου.Εκεί έγινε Εσπερινός και ομιλία υπό του ηγουμένου.

Την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου ετελέσθη Θεία Λειτουργία στον Ι.Ναό Τιμίου Σταυρού Πλατάνου και το απόγευμα τα Τίμια Λείψανα του Αγίου Λουκά, μετά της συνοδείας αυτών, ανεχώρησαν με ιπτάμενο δελφίνι δια την νήσον Πάτμον.

ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΙΞΗ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΣΤΗ ΛΕΡΟ:  http://youtu.be/chQVYPmidxM

Για τη ζωή και το έργο του Αγίου Λουκά παραθέτουμε κείμενο και βίντεο, αλιευμένα από το διαδίκτυο.

Ο Aγιος Λουκάς

Ο Aγιος Λουκάς Συμφερουπόλεως και Κριμαίας (κοσμικό όνομα Βαλεντίν Βόϊνο-Γιασενέτσκι) είναι άγιος της Ορθόδοξης Ουκρανικής Εκκλησίας. Ήταν Αρχιερέας και Καθηγητής - Χειρουργός.

Η ζωή του

Ο Aγιος Αρχιεπίσκοπος Λουκάς ο Ιατρός,κατά κόσμον Βαλεντίν του Φέλιξ Βοινο-Γιασενετσκι, γεννήθηκε το 1877 στο Κέρτς της χερσονήσου Κριμαίας. Το 1920 εξελέγη καθηγητής της ανατομίας και χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Τασκένδης. Παντρεύτηκε τη νοσοκόμα Aννα Βασιλίγιεβνα με την οποία απέκτησαν 4 παιδιά. Σε ηλικία 38 ετών έχασε τη σύζυγό του από φυματίωση. Δεν ξαναπαντρεύτηκε, και επισκεπτόταν τον τάφο της συχνά όταν το επέτρεπαν οι συνθήκες της ταραχώδους ζωής του.

Ο γιατρός ως Χριστιανός

Ο άγιος Λουκάς ήταν πάντοτε πιστός Χριστιανός. Δεν έχανε λειτουργία και παρακολουθούσε όρθιος όλες τις παννυχίδες και τους όρθρους, τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις ημέρες των ορθοδόξων γιορτών. Στο χειρουργείο είχε πάντα την εικόνα της Παναγίας μπροστά στην οποία προσευχόταν για λίγα λεπτά πριν από κάθε επέμβαση. Έπειτα, μ' ένα βαμβάκι ποτισμένο στο ιώδιο, έκανε το σημείο του σταυρού στο σώμα του ασθενούς, εκεί που θα γινόταν η τομή. Μόνο μετά από αυτά έλεγε με επισημότητα «το νυστέρι». Οι άθεοι συνάδελφοί του γρήγορα τον συνήθιζαν και δεν έδιναν σημασία, ενώ οι θρησκευόμενοι τα έβρισκαν αυτά πολύ φυσικά.

Όμως στις αρχές του 1920, μια από τις επιτροπές ελέγχου του νοσοκομείου όπου εργαζόταν τότε, έδωσε εντολή να ξεκρεμάσουν την εικόνα της Παναγίας, με αποτέλεσμα ο άγιος Λουκάς να αρνείται να μπει στο χειρουργείο. Παράλληλα η σύζυγος ενός από τα στελέχη του κόμματος εισήχθη στο νοσοκομείο ως έκτακτο περιστατικό, και ζητούσε να χειρουργηθεί μόνο από τον Βόινο-Γιασενέτσκι, κι έτσι ο σύζυγός της του υποσχέθηκε ότι αν η εγχείρηση γινόταν, την επόμενη μέρα η εικόνα θα ήταν στη θέση της. Η εγχείρηση έγινε κι ήταν επιτυχής, και ο σύζυγος της άρρωστης κράτησε την υπόσχεσή του.

Οι διώξεις εναντίον του

Το 1921 ο Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα (1923) Επίσκοπος Τασκένδης. Από τότε συνδύαζε ποιμαντικά και ιερατικά καθήκοντα. Παρέμεινε αρχίατρος του Γενικού Νοσοκομείου Τασκένδης, χειρουργούσε καθημερινά και παρέδιδε μαθήματα στην Ιατρική Σχολή, πάντα με το ράσο και το σταυρό του. Από το 1922 και μέχρι την τελευταία του πνοή γνώρισε συλλήψεις, βασανιστήρια, εξορίες και κακουχίες. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε συνολικά έντεκα χρόνια. Σε όλο αυτό το διάστημα εξασκούσε την ιατρική βοηθώντας όσους είχαν ανάγκη.

Οι λόγοι των διώξεών του ήταν, οι γενικοί διωγμοί κατά των Ορθοδόξων και η ιδιαίτερη άρνηση του επισκόπου Λουκά να υποστηρίξει τη «Ζωντανή Εκκλησία», ένα εκκλησιαστικό πραξικόπημα μέσω του οποίου το σοβιετικό καθεστώς προσπαθούσε να ελέγξει τους πιστούς. Σοβαρό λόγο έπαιξε και η αντιπάθεια ενός κομματικού στελέχους ονόματι Πέτερς, ο οποίος ήθελε να καταδικάσει σε θάνατο κάποιους γιατρούς που αντιμετώπιζαν κατηγορίες αδιαφορίας απέναντι σε ασθενείς, αλλά στην πολύκροτη δίκη που ακολούθησε δεν τα κατάφερε, εξαιτίας της κατάθεσης του επισκόπου Λουκά. Οι ταλαιπωρίες αυτές ουσιαστικά κατέστρεψαν την υγεία του αγίου Λουκά, ο οποίος τα τελευταία 9 έτη της ζωής του ήταν τυφλός από γλαύκωμα.

Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου διεύθυνε το στρατιωτικό νοσοκομείο του Κρασνογιάρσκ, ενώ ήταν και επίσκοπος της πόλης αυτής. Από το 1946 μέχρι το 1961 που πέθανε, ήταν μητροπολίτης της Συμφερούπολης. Παράλληλα το 1947 του απαγορεύθηκε να μιλά στους φοιτητές, σταμάτησαν να τον καλούν στα ιατρικά συμβούλια και τον απέλυσαν από ιατρικό σύμβουλο, επειδή «γνώριζαν ότι δεν είχε καθαρό παρελθόν: φυλακές, εξορίες, κηρύγματα» κι επειδή αρνιόταν να πηγαίνει χωρίς το ράσο και το σταυρό του στην εργασία του και σε αυτές τις εκδηλώσεις. Καθώς όμως εκείνος ενδιαφερόταν για τον ανθρώπινο πόνο έβγαλε ανακοίνωση ότι «δέχεται καθημερινά εκτός Κυριακών και εορτών, κάθε άνθρωπο που θέλει τη βοήθειά του» με αποτέλεσμα να καταφθάνουν στο διαμέρισμά του καθημερινά αμέτρητοι άνθρωποι απ' όλη την Κριμαία.

Σημεία αγιότητας

Ο αρχιεπίσκοπος Λουκάς φέρεται από τους πιστούς να εμφάνισε πολλά πνευματικά χαρίσματα όσο ακόμα ζούσε. Υπάρχουν καταγεγραμμένες μαρτυρίες ασθενών, ότι έκανε ορθή διάγνωση της ασθένειάς τους με το που τους έβλεπε, ενώ άλλοι γιατροί που τους είχαν εξετάσει τους έβρισκαν υγιείς. Πολλοί έχουν επίσης δηλώσει ότι διαπίστωσαν ότι είχε διορατικό χάρισμα, κι άλλοι ότι τους θεράπευσε με την προσευχή του, ιδίως κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του που δεν έβλεπε πλέον για να χειρουργεί. Διωχθηκε, συκοφαντηθηκε, φυλακιστηκε και εξοριστηκε. Τα βασανα, οι φυλακες της υπερ σιβηριας και το πολικο κρυο θα επρεπε να τον ειχαν σκοτωσει δεκαδες φορες. Η εξουσια με τις δολοπλοκιες της,θα επρεπε με την σειρα της να τον ειχε εκτελεσει. Η Θεικη παρουσια συνεχως παρεμβαινει και ενεργει στην ζωη του Αρχιεπισκοπου. Μισο αιωνα ο Αγγελος του Θεου περιβαλλει με αορατο πεπλο προστασιας εναν Ιατρο που χωρις καν να το γνωριζει εμελλε να σωσει χιλιαδες ζωες και να αγιασει σε εποχες σκοτους. Για 55 ολοκληρα χρονια προκαλουσε με την ζωη,την πιστη και τα λογια του,τις δυναμεις του κακου και τις νικουσε καθημερινα,αποδεικνυοντας το μεγαλειο της Θειας προστασιας.

Ο Αγιος Λουκας αποδεικνυει περιτρανα πως οποιον ο Θεος αποφασισε να διατηρησει,ουτε δεινα πολεμων,ουτε εξοριες σε πολικες θερμοκρασιες αλλα ουτε καν οι φυλακες της υπερ-σιβηριας μπορουν να λυγισουν. Ο Κυριος στο προσωπο του Αγιου Λουκα ευλογησε και ανυψωσε την επιστημη και την ερευνα των ανθρωπων,αρκει αυτη να μενει παντα συνδεδεμενη με την πιστη και την γνωση.

Η κοίμηση και η αγιοποίησή του

Εκοιμήθη στις 11 Ιουνίου τοῦ 1961. Οι αρχές απαγόρευσαν την εκφορά του νεκρού με τα πόδια από τους κεντρικούς δρόμους της πόλης, πράγμα που προκάλεσε τη λαϊκή αγανάκτηση ακόμα και των αλλόδοξων. Τελικά οι αρχές αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, η εκφορά έγινε στην κεντρική λεωφόρο της Συμφερούπολης και διήρκεσε τρεισήμισι ώρες. Τη νεκρική πομπή ακολούθησε πλήθος κόσμου, η κυκλοφορία σταμάτησε, ενώ τα μπαλκόνια, οι ταράτσες και τα δέντρα ακόμα, ήταν γεμάτα ανθρώπους. Παράλληλα φέρεται να σημειώθηκε ένα παράδοξο γεγονός, με ένα σμήνος περιστεριών που έκανε επί ώρες κύκλους πάνω από το λείψανο μέχρις ότου η πομπή έφτασε στο νεκροταφείο.

Τον Νοέμβριο του 1995 ανακηρύχτηκε άγιος με απόφαση της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στις 17 Μαρτίου 1996 έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του από τον αρχιεπίσκοπο Λάζαρο και μέλη της επιτροπής, μπροστά σε 40.000 περίπου παρευρισκόμενους. Λέγεται ότι βρέθηκαν η καρδιά του και τμήματα του εγκεφάλου του αδιάφθορα ενώ άρρητος ευωδία εξερχόταν από τα λείψανά του.

Στις 24-25 Μαΐου 1996 ήρθε και η επίσημη ανακήρυξή του από το Πατριαρχείο της Ρωσίας. Η μνήμη του τιμάται στις 29 Μαΐου και στις 11 Ιουνίου.