«Θάρσει, τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου»
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ο Κύριός μας ήλθεν στον κόσμο από άπειρο αγάπη προς τον άνθρωπο και έπαθε επάνω στον Σταυρό Του, κυρίως δια να σώσει τον άνθρωπο από τα ψυχικά τραύματα, όμως – ο πλήρης αγάπης ελέους και οικτιρμών – δεν ήταν αδιάφορος και δια τα σωματικά τραύματα του ανθρώπου.
Η αγάπη και το άπειρο έλεος του Κυρίου καταγράφεται από τον ευαγγελιστή Ματθαίο στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, όταν συγγενείς και φίλοι οδηγούν τον παράλυτο της Καπερναούμ στο Μέγα Ιατρό της Ψυχής και του σώματος.
Και εκείνος, ο των όλων Κύριος, βλέποντας την υπομονή και επιμονή, και μάλιστα όλως ιδιαιτέρως την πίστη των τραυματιοφορέων της αγάπης λέγει στον πονεμένο και συνάμα δυστυχισμένο άνθρωπο: «έχε θάρρος, παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου» και συγχρόνως, αφού είδε την μνησικακία των Γραμματέων του Νόμου, λέγει και πάλιν στον παράλυτο: «σήκω επάνω και περιπάτει».
Και, ω του θαύματος! Ο παραλυτικός εκείνος άνθρωπος σηκώθηκε από το κρεβάτι του πόνου και από το στρώμα των κακώσεων, και υγιής πλέον έρχεται στο σπίτι του, ενώ με τα χείλη του δοξολογεί τον Κύριο, που του χάρισε την διπλή υγεία και στην ψυχή και στο σώμα.
Ο Παντογνώστης Κύριος είδε την καθαρότητα της ψυχής και την ψυχική κατάσταση του παραλυτικού, και δια τούτο ασφαλώς προτού αρχίσει την θεραπεία θέλησε να του αναπτερώσει το φρόνημα και να του δώσει θάρρος, «θάρσει τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου».
Δυστυχώς, πόσοι και πόσοι και σήμερα άνθρωποι, σʼ αυτή την εποχή που ζούμε, δεν φέρουν σωματικά και ψυχικά τραύματα, τα οποία δυστυχώς δημιουργούν ποικίλα προβλήματα και πολλάκις δισεπίλυτα. Το γεγονός τούτο καταγράφεται και στις ημέρες μας, και τούτο διότι οι άνθρωποι ζουν μακριά από την πηγή της σωτηρίας τους, ζουν μακριά και αποκομμένοι από τον Μέγα Ιατρό της ψυχής και του σώματος.
Ο λεγόμενος νεώτερος πολιτισμός, ο πολιτισμός της άρνησης, της απιστίας, της απομάκρυνσης από την αγάπη του Θεού Πατρός, δημιουργεί πλείστα όσα σωματικά και ψυχικά τραύματα. Φθόνοι, κακίες, μίση, καταχρήσεις, πολυφαγία, πολυποσία, αλλά και ασέλγεια, όλα αυτά δηλητηριάζουν το σώμα του ανθρώπου, με αποτέλεσμα να πονά και να οδύρεται και πολλάκις να δαπανά και μεγάλα χρηματικά ποσά νομίζοντας ότι θα βρεί την υγεία του.
Όμως, εάν πραγματικά ο άνθρωπος αγαπά και θέλει να είναι σωματικά και ψυχικά υγιής, οφείλει να ακολουθήσει, θα λέγαμε σήμερα, τις συνταγές της υγιούς πνευματικής διατροφής, να ακολουθήσει με άλλα λόγια τις διδασκαλίες της αμωμήτου πίστης μας, να ακολουθήσει εκείνες τις συνταγές που καταγράφουν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, αυτοί οι τραυματιοφορείς της αγάπης.
Ο άνθρωπος οφείλει να φροντίζει για την υγεία της ψυχής του, η οποία υπερέχει της σωματικής υγείας και δεν πρέπει να γίνεται μάλιστα πολλάκις σύγκρισις αυτής καθʼ εαυτής της μεγάλης διαφοράς, γιατί η νόσος της ψυχής είναι η αμαρτία, «κακό αρρωστία ψυχής» λέγει ο Μέγας Βασίλειος, τα δε «οψώνια της αμαρτίας θάνατος εστί». Η αμαρτία οδηγεί τον άνθρωπο στον πνευματικό θάνατο, τον χωρισμό του ανθρώπου από τον Θεό.
Ο αμαρτωλός άνθρωπος παραλύει όχι μόνο σωματικά αλλά και ηθικά. Οι σωματικές και ηθικές του δυνάμεις αδυνατούν και ομοιάζει ο άνθρωπος αυτός με τον παράλυτο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, τον «επί κλίνης βεβλημένον».
Ο Κύριός μας θεράπευσε τον παράλυτο της Καπερναούμ σωματικά και ψυχικά, διότι είδε την πηγαία και αυθόρμητη πίστη, την υπομονή, την καρτερία, τόσο του παράλυτου όσο και εκείνων των ανθρώπων της αγάπης που αψήφησαν κόπους και θυσίες προκειμένου να οδηγήσουν αυτόν κοντά στο Χριστό.
Ο Ιησούς Χριστός και σήμερα θεραπεύει τις σωματικές και ψυχικές μας ασθένειες, αρκεί να τον πιστέψουμε και να τον πλησιάσουμε με μετάνοια ειλικρινή και τότε ας ζητήσουμε ταπεινά το έλεός Του, την ευσπλαχνία Του, την χάρη και την ευλογία Του.
Και Εκείνος ο Οποίος ήλθε να σώσει τον άνθρωπο από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, θα μας ελευθερώσει από τα σωματικά τραύματα, αλλά πολύ περισσότερο από τα τραύματα της ψυχής μας και καθαρούς θα μας εισαγάγει στην ουράνιο βασιλεία του Πατρός Του και δικού μας Πατέρα.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ας ζητήσουμε, λοιπόν, ταπεινώς και εμείς την βοήθεια του Σωτήρος Χριστού εργαζόμενοι υπέρ της σωτηρίας της ψυχής μας, τώρα που ακόμα υπάρχει χρόνος μετανοίας.
Τραυματιοφορείς της αγάπης υπάρχουν και για μας σήμερα, αυτοί δεν είναι άλλοι από τους πνευματικούς της Εκκλησίας μας. Ας τους πλησιάσουμε δια να ακούσουμε και εμείς όπως άκουσε ο παράλυτος του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος το: «θάρσει τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου», και, «εγερθείς άρον σου την κλίνην και ύπαγε εις τον οίκον σου». ΑΜΗΝ. Ο.Λ.Κ.Α.Π.