Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ο Κύριος, που έκλινε ουρανούς, ήλθε στην γή εκουσίως δια να καταργήσει την τυραννική εξουσία του Διαβόλου, που ο πονηρός άρχοντας των δαιμονίων, ο μνησίκακος ασκούσε στις ψυχές και τα σώματα των ανθρώπων.
Ο Κύριος, των όλων Κύριος, ο Κύριος και Βασιλεύς πάντων των επι γης κτισμάτων στην παρουσία των δύο δαιμονιζόμενων της σημερινής περικοπής, δεικνύει την θεϊκή του δύναμη και με τον λόγο του εκδιώκει τα πονηρά και ακάθαρτα πνεύματα, τους κακοποιούς δαίμονες, που για πολλά χρόνια βασάνιζαν αυτές τις δύο ανθρώπινες υπάρξεις, σωματικώς και ψυχικώς.
Ο Κύριος βλέποντας την οικτρά κατάσταση των δύο αυτών ανθρώπων και ακούοντας από τα στόματα αυτών την φωνή του διαβόλου, «τι εμοί και σοί, υιέ του Θεού», δίδει την λύση στις πονεμένες σωματικά και ψυχικά ψυχές, κάνει το θαύμα Του.
Ω! Θαύμα υπερφυές, οι δύο δαιμονιζόμενοι, δια της θείας χάριτος, ελευθερώθηκαν από τα μιαρά και ακάθαρτα δαιμόνια που τους βασάνιζαν επί έτη πολλά.
Με το θαύμα πού έκαμε ο Κύριος η λεγεώνα των δαιμόνων, οι δαίμονες χάνουν την δύναμη τους, χάνουν την εξουσία τους και ικετεύουν τον Χριστό να μη τους βασανίσει. «Ήλθες ώδε πρό καιρού βασανίσαι ημάς», αλλά ζητούν την άδεια Του να εισέλθουν στους χοίρους πού έβοσκαν σε εκείνη την περιοχή.
Με κακότητα και πονηριά, τα ακάθαρτα πνεύματα σκέφθηκαν να βλάψουν τα συμφέροντα των κατοίκων εκείνης της περιοχής, αφού πλέον δεν είχαν καμία πλέον εξουσία στους ποτέ δαιμονιζόμενους. Ο Κύριος επέτρεψε να εισέλθουν οι δαίμονες στους χοίρους, όχι γιατί ηθέλησε να υποχωρήσει στο αίτημα των πονηρών δαιμονίων, αλλά δια να δώσει στους παράνομους, στους κατοίκους της πόλεως των Γεγερσηνών, ένα συγκλονιστικό μάθημα σεβασμού στο νόμο του Μωϋσέως.
Οι Γεγερσηνοί καταπατούσαν με θρασύτητα τον Μωσαϊκό νόμο, πού απαγόρευε να τρέφουν οι Ιουδαίοι χοίρους προς ίδιον όφελος. Οι δύο άνθρωποι ελευθερώθηκαν από την δαιμονική τυραννία, ανέπνευσαν τον αέρα της ελευθερίας και ευχαρίστησαν με όλη την καρδιά τους τον Κύριο, «και ιματισμένοι και σωφρονούντες εκάθησαν παρά τους πόδας του Ιησού».
Οι χοιροβοσκοί έντρομοι από όσα είδαν να γίνονται, έτρεξαν και είπαν τα γεγονότα στους συμπατριώτες τους, που πολλοί από τους κατοίκους επήγαν στην παραλία και είδαν με τα ίδια τους τα μάτια το θαύμα και τους συμπατριώτες τους ήσυχους, ήρεμους, ιματισμένους και σωφρονισμένους, τους δε χοίρους πνιγμένους να επιπλέουν στα νερά της λίμνης.
Η απληστία κυριεύει τους ανθρώπους της παρανομίας, έργο του διαβόλου, οι άπληστοι προτιμούν τα χρήματα της παρανομίας από τα δώρα της χάριτος, προτιμούν τον μαμωνά από τον Θεό! Και μάλιστα οικειοθελώς λησμονούν, το ότι αυτός ο κόσμος είναι πρόσκαιρος και μάταιος, και ότι όλα τα υλικά αγαθά μένουν εδώ.
Τα πρόσκαιρα και μάταια υλικά αγαθά, και μάλιστα αυτά που προέρχονται από την παρανομία, διαλύονται και χάνονται εν ριπή οφθαλμού, όπως χάθηκαν στην άβυσσο του κρημνού οι χοίροι της παρανομίας των κατοίκων των Γαδαρηνών.
Αδελφοί μου,
Ο Απόστολος των Εθνών, Απόστολος Παύλος, λέγει στην προς Εφεσίους επιστολή του: «είμαστε δημιούργημα του Θεού, ο οποίος δια του Ιησού Χριστού μας έκαμε καινούργιους ανθρώπους για να μπορούμε να κάνουμε καλά έργα που τα προετοίμασε ο Θεός, για να είναι με αυτά γεμάτη η ζωή μας».
Ας το εννοήσουμε όλοι, ότι το πραγματικό μας συμφέρον είναι η σωτηρία της ψυχής μας. Σʼ αυτό μας προτρέπει ο Κύριος λέγοντας «ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν». ΑΜΗΝ Ο Λ.Κ.Α.Π.