Αγαπητοί μου αδελφοί,
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, που ακούσαμε, ο ευαγγελιστής Λουκάς μας καταγράφει την μεγάλη μεταβολή εκείνου του δυστυχισμένου ανθρώπου της πόλεως των Γαδαρηνών, του ενοχλουμένου υπό ακαθάρτου πνεύματος.
Ο θεραπευθείς, μετά το θαύμα υπό του Κυρίου Ιησού, μεταβάλλεται ευθύς αμέσως, σκέπτεται όλως διαφορετικά, αλλάζει ο εσωτερικός του κόσμος, γίνεται πλέον άνθρωπος ήρεμος και ζητά το σπουδαιότερο· να πλησιάσει Εκείνον που τον ελευθέρωσε από την καταδυναστεία του Διαβόλου.
Ο άλλοτε επικίνδυνος δαιμονιζόμενος, το φόβητρο των συμπατριωτών του, τώρα πλέον ντυμένος με καθαρά ρούχα και σωφρονισμένος, κάθεται πλησίον του μεγάλου Ιατρού της ψυχής και του σώματος, και μάλιστα παρακαλεί τον των όλων Κύριο να μείνει μαζί του.
Και ο Κύριος, «ο ετάζων καρδίας και νεφρούς και τα βάθη των ανθρώπων γινώσκων», του λέγει: «γύρισε στο σπίτι σου και να διηγείσαι όσα σου έκαμε ο Θεός».
Μεγάλη εσωτερική μεταβολή έγινε στον άλλοτε δούλο των δαιμονίων. Εκείνος ο άνθρωπος, που ήταν ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής, έγινε, χάριτι θεία, ο κήρυκας του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού, έγινε ο πιστός και φρόνιμος οπαδός Εκείνου που έκλεινε ουρανούς και ήλθε στην γη δια να ελευθερώσει τον άνθρωπο από την τυραννία του Διαβόλου, «και απήλθεν καθ’ όλην την πόλιν κηρύσσων όσα εποίησεν αυτώ ο Ιησούς».
Ο αμαρτωλός άνθρωπος υπό το βάρος της αμαρτίας περιέρχεται τις ερήμους της κακίας της ζωής αυτής και καθοδηγούμενος υπό του Διαβόλου πράττει έργα διαβολικά. Η κατάσταση του αμαρτωλού ανθρώπου είναι ακόμα φοβερώτερη γιατί, δια της αμαρτίας έρχεται, ως κλέπτης, ο πνευματικός θάνατος, που είναι ο χωρισμός του ανθρώπου από τον Θεό, τον Πλάστη και Δημιουργό.
Ενώ είναι τόσο αξιοζήλευτες οι αρετές και οι υψηλές κορυφές, δεν είναι εύκολη πάντοτε η ανόρθωσή τους και η ανάβαση της θεοδρόμου κλίμακας, ως την καταγράφει ο Άγιος Ιωάννης της κλίμακος, στο περίφημο έργο του «η κλίμακα». Δυστυχώς αντιστέκεται η διεφθαρμένη φύση του ανθρώπου, η οποία είναι υποδουλωμένη στην αμαρτία και υπακούει στα αισχρά πάθη της αμαρτίας. Ο Διάβολος, κινούμενος από φθόνο και κακία, κινείται δολίως με τις πανούργες μεθοδείες του και εμποδίζει τον άνθρωπο να ομοιάσει με τον Κύριο της Δόξης.
Ο ευσεβής και ενάρετος χριστιανός, ο οποίος μένει κοντά στον Χριστό και ζει δια τον Χριστό, ομοιάζει με εκείνο το αειθαλές και υψίκορμο δένδρο, που είναι φυτεμένο εκεί που χύνονται νερά καθαρά και το οποίο καρποφορεί καρπούς ευχύμους και γλυκείς, καρπούς αξίους της μετανοίας.
Ο Χριστιανός που ζει και κινείται εν Χριστώ Ιησού, αυτός ο χριστιανός ποτέ δεν θέλει να αποχωριστεί τον Χριστό, όπως ακριβώς ο θεραπευθείς από τον Κύριο στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο οποίος «εδέετο Αυτού, είναι συν αυτώ».
Μόνο κοντά στον Χριστό, ο ευσεβής και ενάρετος χριστιανός βρίσκει την ηρεμία του, βρίσκει την ευτυχία του, βρίσκει την πραγματική ζωή, και όταν ακόμη βρεθεί αντιμέτωπος με δυσκολίες, θλίψεις, στενοχώριες, ταλαιπωρίες, επ’ ουδενί θέλει να αποχωριστεί τον Χριστό, αλλά προσπίπτει ταπεινώς και δέχεται όλα αυτά με υπομονή και καρτερία, ως ο πολυπαθής Ιώβ.
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, λέγει, ότι όλα τα ενάρετα έργα και ιδίως η αρετή, «έργα του Θεού εισί, και ούκ ηρηγμένα χρονικώς», θεωρούνται θεία στολίδια της ψυχής. Όσοι τα αποκτήσουν, θα αξιωθούν τιμής και επαίνου από τον μόνο Άγιο και εν αγίοις επαναπαυόμενο Θεό.
Η Εκκλησία μας σήμερα, από περάτων έως περάτων της οικουμένης, εορτάζει την μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Χριστοδούλου του Θαυματουργού, ιδρυτού, ασκητού και προστάτου της κατά Πάτμω, Βασιλικής, Σταυροπηγιακής και Πατριαρχικής Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, και ψάλλει: «την των αρετών κλίμακα, τον Θεοφόρον πατέρα ημών Χριστόδουλον, εγκωμίοις αξίως στεφανώσωμεν».
Ο Όσιος πατήρ ημών Χριστόδουλος, το καύχημα της Ορθοδοξίας, ετέλεσε ασκητικώς τον της ζωής αυτού δρόμο, κατά τον ευαγγελικόν λόγον «όλα μου έχουν παραδοθεί από τον Πατέρα μου. Κανένας δε γνωρίζει πραγματικά τον Υιό, παρά μόνο ο Πατέρας, ούτε τον Πατέρα τον γνωρίζει κανείς πραγματικά, παρά μόνον ο Υιός, καθώς κι εκείνος στον οποίο θέλει ο Υιός να τον φανερώσει. «Ελάτε σε εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας ξεκουράσω. Σηκώσετε πάνω σας τον ζυγό μου και κατανοήστε το δικό μου παράδειγμα, γιατί είμαι πράος και ταπεινός στο φρόνημα, και οι ψυχές σας θα βρουν ξεκούραση. Γιατί ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου ελαφρό» (Ματθ.11 στ.27-30).
Ας καθαρίσουμε, λοιπόν, κι εμείς, αδελφοί μου, την ψυχή μας από τις βλαβερές επιθυμίες του κόσμου τούτου, που δυστυχώς μας προσφέρει τόσο εύκολα αυτή η πρόσκαιρη και μάταιη ζωή, και με ειλικρινή μετάνοια και εξομολόγηση ας ζητήσουμε από τον Κύριο, ως και ο Όσιος Πατήρ ημών Χριστόδουλος, να ακολουθήσουμε την θεοδρόμο οδό και να σηκώσουμε στους κουρασμένους, από την αμαρτία, ώμους μας το ελαφρό φορτίο, τον Χριστό, και να γίνουμε κι εμείς χριστοφόροι και θεοφόροι.
Αδελφοί μου,
Ο Κύριος ζήτησε να είμαστε ενωμένοι με ένα Τριαδικό τρόπο. Να ζούμε συνοδικώς και να ζητούμε να γίνει το θέλημά Του, κι έτσι γευόμαστε την χαρά του Παραδείσου. Αυτό μόνο του μιλά στην σημερινή εποχή που ζούμε. Αυτό μόνο του αφώνως πρέπει να πείθει τους ανθρώπους για την αξία της πραγματικής εν Χριστώ ζωής.
Η παρούσα ζωή είναι οδός και προπαρασκευή δια την μέλλουσα ζωή. Δυστυχώς, όμως, πολλοί από εμάς ζούμε εδώ στην γη καθημερινώς συνθλιβόμμενοι υπό των μεριμνών του βίου τούτου και αδιαφορούμε δια την πέραν του τάφου ζωή, δια την μέλλουσα ζωή και κρίση.
Όσο έχουμε ακόμη καιρό, ας μην αναβάλουμε, αλλά ας πλησιάσουμε τον γιατρό της ψυχής μας, τον πνευματικό μας, δια να λάβουμε άφεση των αμαρτιών κι έτσι, καθαροί στην ψυχή και στην καρδιά από παντός μολισμού σαρκός και πνεύματος, να τύχουμε της θείας αγάπης, στην Πατρική αγκαλιά του Πατρός των φώτων, του ελέους και των οικτιρμών.
«Υπόστρεφε εις τον οίκον σου και διηγού όσα εποίησέ σοι ο Θεός». ΑΜΗΝ. Ο Λ.Κ.Α.Π.