«Αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε».
Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε, αγαπητοί μου αδελφοί, ο Κύριός μας διδάσκει την πρώτη και μεγάλη εντολή, την εντολή της αγάπης, και σ’ αυτούς ακόμη τους εχθρούς μας.
«Αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε».
Η πρώτη και μεγάλη αυτή εντολή, άγνωστη στον τότε αρχαίο κόσμο, γίνεται πλέον γνωστή με την παρουσία του Θεανθρώπου Ιησού επί της γής.
Ο Θεός Πατέρας τόσο πολύ αγάπησε τον άνθρωπο, που έστειλε, όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, στον κόσμο τον Μονογενή Υιό Αυτού, δια να σώσει τον κόσμο από την αμαρτία και να τον οδηγήσει ξανά στους κόλπους του Θεού Πατρός, στην αιώνιο ζωή και βασιλεία.
Ο Κύριος γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού δίδαξε ήλθε στον κόσμο και ανέπτυξε στο έπακρο την μεγάλη αυτή εντολή, και μάλιστα την εφήρμοσε, όταν επάνω στο Σταυρό της αγάπης και του μαρτυρίου του έλεγε: «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τί ποιούσιν».
Η αγάπη του Θεανθρώπου Ιησού αποτελεί το κορύφωμα των χριστιανικών αρετών και το διακριτικό γνώρισμα των χριστιανών της κάθε εποχής.
Αυτή την προς Κύριο αγάπη, την πάντα νούν περέχουσα, κατά τον Θείον Παύλο, οι άγιοι Απόστολοι, οι Προφήτες και Μάρτυρες, οι Όσιοι, οι Ιεράρχες και οι Δίκαιοι τον δρόμο τελέσαντες και την πίστη τηρήσαντες, κήρυξαν ανά τον κόσμο και έλαβαν παρά του αθλοθέτη Κυρίου, Ιησού Χριστού το αμαράντινο της δόξης στεφάνι.
Αυτή την εικόνα είχαν κατά νούν τους οι πρώτοι χριστιανοί, και αφού έλαβαν πλούσια την χάρη του Παναγίου και Ζωοποιού Πνεύματος, ανεδείχθηκαν δένδρα καλλίκαρπα της επί γής στρατευομένης του Χριστού Εκκλησίας.
Με την χάρη και την ευλογία του Ιησού Χριστού, οι πρώτοι χριστιανοί νίκησαν την αμαρτία και έδωκαν πλούσια αγάπη και ευεργεσία, ακόμη και στους εχθρούς τους.
Η αγάπη προς τους εχθρούς μας, όπως την καταγράφει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, είναι η νέα εντολή του Κυρίου και οφείλουμε, εμείς οι χριστιανοί, να πράττουμε την τελεία υπακοή στα ρήματα του Θεανθρώπου Ιησού. «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε». Η εντολή αυτή του Κυρίου δεν εξαγγέλλεται ως συμβουλή, αλλ’ ως ηθική επιταγή με πανανθρώπινες διαστάσεις και αξίες: «γίνεσθε ούν μιμηταί του Θεού και ως τέκνα αγαπητά περιπατείτε εν αγάπη».
Η αγάπη των εχθρών μας και αγαθοποιΐα είναι μεν υψηλή και θεία εντολή, αλλ’ είναι και αιτία ψυχικής γαλήνης και κοινωνικής ευημερίας και προόδου. Εκείνος πού μισεί τον αδελφό του για κάποιες αιτίες πραγματικές ή φαινομενικές, αισθάνεται στην ψυχή του έχθρα και ταραχή και τρικυμία παθών και ουδέποτε ησυχάζει εάν δεν τον εκδικηθεί. Η εκδίκηση, ναι μεν φέρει προσωρινή ανακούφιση και ηδονή, αλλ’ αυτή όμως η ανακούφιση και η ηδονή είναι στιγμιαία.
Ω! πόσο θα ευημερούσαν οι άνθρωποι και οι κοινωνίες, εάν σ’ όλο τον κόσμο βασίλευε η εντολή της αγάπης προς τους εχθρούς. Η ευλογία του Θεού Πατρός, πλουσιοπάροχα θα επισκίαζε τότε τα πάντα της έχθρας αποκυήματα, έριδες, μάχες, εκδικήσεις, φόνοι, αδικίες, ανομίες, και όλα τα φαύλα κακά, και τα οποία μαστίζουν, δυστυχώς τον σημερινό άνθρωπο και τις σημερινές κοινωνίες.
Η έλλειψη της αγάπης και της μακροθυμίας είναι η αιτία των φοβερών ηθικών και υλικών δεινών που ως παφλάζοντα κύματα ξεσηκώθηκαν και απειλούν στην πνευματική εξόντωση ολοκλήρου της ανθρωπότητας.
Χριστιανός όμως της κάθε εποχής πρέπει να έχει κατά νούν τους λόγους του Υψιπέτη αετού της αγάπης, του Ευαγγελιστή Ιωάννη, ο οποίος λέγει «Ο Θεός αγάπη εστίν και ο μένων εν τη αγάπη, εν τω Θεώ μένει και εν αυτώ ο Θεός». Επομένως εάν πάντες τηρούμε την εντολή του Κυρίου μας που μας λέγει: «να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν», τότε δεν θα υπάρχουν μεταξύ των ανθρώπων μίση, έριδες, εκδικήσεις, φόνοι, δικαστικές διαμάχες, αδικίες, παρανομίες και όλα εκείνα τα κακά που φθείρουν τον άνθρωπο και τον απομακρύνουν από τον Θεό της αγάπης, του ελέους, των οικτιρμών και της φιλανθρωπίας.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ας έχουμε «αγάπη ανυπόκριτο, αποστυγούντες το πονηρό, κολλώμενοι τω αγαθώ…τω πνεύματι ζέοντες, τω Κυρίω δουλεύοντες».
Η αγάπη προς τους εχθρούς μας πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι το στεφάνωμα των αρετών και η αληθινή υπακοή στο άγιο θέλημα του Αγίου Θεού.
Ας μην προφασιζόμαστε, λοιπόν, «προφάσεις εν αμαρτίαις», διότι ο Κύριος θα είναι «ανέλεως τω μη ποιήσαντι έλεος».
Καθήκον και υποχρέωσή μας υψίστη είναι, ως παιδιά κατά χάριν του Θεού Πατρός και αδέλφια του Ιησού Χριστού, να προσευχόμαστε στον Θεό της αγάπης και της ειρήνης υπέρ των εχθρών μας και μάλιστα να προσφέρουμε σε αυτούς αγάπη από την αγάπη μας, και τότε και επί γης θα ζούμε εν ειρήνη, και στους ουρανούς θα τύχουμε των αιωνίων και αφθάρτων αγαθών, τα οποία ο Κύριος ετοίμασε στους αγαπώντας Αυτόν. ΑΜΗΝ. Ο.Λ.Κ.Α.Π.
