«Τάς εντολάς οίδας» 

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ο Θεάνθρωπος Ιησούς ήλθε στον κόσμο από άπειρο αγάπη προς τον άνθρωπο, έκλινε ουρανούς και ήλθε στην γη, πτώχευσε δια να πλουτίσει τον «κατ’ εικόνα Θεού» άνθρωπο από αγάπη, έλεος και φιλανθρωπία.

Η χριστιανική θρησκεία, η θρησκεία του Σταυρού και της Ανάστασης, είναι θρησκεία αληθινή και απόλυτος, είναι θρησκεία κυρίως αγάπης και αγαθοεργίας, εκδηλωμένη στους πτωχούς και τους πάσχοντας αδελφούς μας και δεν είναι θρησκεία των τύπων και της εξωτερικής λατρείας.

Ο Μέγας Διδάσκαλος, ο Θεός της αγάπης, του ελέους και των οικτιρμών, στην σημερινή ευαγγελική περικοπή – την οποίαν ακούσαμε και η οποία αποτελεί τον κανόνα της εισόδου του ανθρώπου στην αιώνιο βασιλεία – στην ερώτηση του πλούσιου νέου, που σκοπό είχε να πειράξει τον Κύριο, ερωτά και λέγει: «διδάσκαλε αγαθέ, τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;». Ο Θεάνθρωπος Ιησούς πού θέλει την σωτηρία παντός ανθρώπου του λέγει, ότι την αιώνιο ζωή την παρέχει η τήρηση του θείου νόμου, η τήρηση των εντολών του Θεού, πού έδωκε ο Θεός στον Μωϋσή, στο όρος Σινά, και τις εντολές τις γνωρίζεις.

«Τας εντολάς οίδας». Μη μοιχεύσεις, μη φονεύσεις, μη κλέψεις, μη ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, κι εκείνος ο νέος, σφόδρα πλούσιος, λέγει στον Κύριο: «όλα αυτά τα διεφύλαξα από τα μικρά μου χρόνια. Ούτε μοίχευσα, ούτε φόνευσα, ούτε έκλεψα, ούτε ψευδομαρτύρησα, κανένα κακό δεν έπραξα, και τους γονείς μου τίμησα, και τότε του λέγει: «ο ετάζων καρδίας και νεφρούς και τα βάθη των ανθρώπων γιγνώσκων Κύριος:  «ε, λοιπόν, ένα πράγμα σου λείπει ακόμα να κάμεις, να  πουλήσεις πάντα όσα έχεις και να τα μοιράσεις στους πτωχούς, και τότε θα έχεις θησαυρό στον ουρανό και έλα να με ακολουθήσεις ως μαθητής μου, συμμορφούμενος πάντοτε προς όσα, ωραία, ευγενή, δίκαια και ευάρεστα ανήκουν στον Θεό, πού το παράδειγμά μου και η διδασκαλία μου θα σε διδάξουν».

Αυτά εντέλλεται ο θείος νόμος και αυτά χαρίζουν την αιώνιο ζωή και βασιλεία και αυτά υποδεικνύει ο Κύριος στον πλούσιο, ο οποίος ρώτησε τον Διδάσκαλο «τι να πράξω ώστε να κληρονομήσω την αιώνιο ζωή και αιώνιο βασιλεία, την βασιλεία των ουρανών;».

Ο πλούσιος αυτός άνθρωπος του ευαγγελίου όταν άκουσε αυτά τα λόγια από τον Κύριο, λυπήθηκε πάρα πολύ, γιατί αγαπούσε τα πλούτη. Ήταν προσκολημένος στα πλούτη του κόσμου τούτου, τα πρόσκαιρα και μάταια, και δεν ήθελε να αποχωριστεί απ’ αυτά, «περίλυπος εγένετο ήν γάρ πλούσιος σφόδρα».

Και τότε ο Πλούσιος «εν ελέοι και οικτιρμοίς Κύριος» λέγει στον πλούσιο εκείνο άνθρωπο πού λυπήθηκε και δεν θέλησε να δώσει κάτι από τα πλούτη του στους πτωχούς ότι, δύσκολα οι άνθρωποι, αυτοί πού αγαπούν τα χρήματα, θα εισέλθουν στην βασιλεία του Θεού.

Ο πλούτος βεβαίως δεν είναι η αιτία του κακού ή του καλού, αλλά η ελευθέρα θέληση του ανθρώπου. Όταν ο πλούσιος άνθρωπος καλώς μεταχειρίζεται τα πλούτη του δύναται να πράξει πολλά στην κοινωνία, να βοηθήσει πτωχούς, να συμπαρασταθεί σε ασθενείς, να έλθει αρωγός σε κοινωνικές, φιλανθρωπικές, και άλλες εκδηλώσεις αγάπης, προσφοράς και αλληλεγγύης. Ο πλούσιος είναι οικονόμος των αγαθών του Θεού και οφείλει κατά το θείο Παύλο «το υμών περίσσευμα εις το εκείνων υστέρημα, ίνα γίνεται ισότης», δηλαδή - το δικό σας περίσσευμα, θα προστεθεί στο υστέρημα εκείνων και θα υπάρξει τότε  ισότητα.- Αυτή είναι η κατά Χριστό αγάπη, και τότε ο πλούσιος κερδίζει θησαυρούς εν ουρανοίς.

Οι πλούσιοι πού πράττουν το καλό, το αγαθό, το δίκαιο, το φιλάνθρωπο και πάντων τούτων την αγάπη,  κερδίζουν την αιώνια ζωή και βασιλεία των ουρανών. Οι πλούσιοι όμως είναι και δυνατό εύκολα να πέσουν και στο κακό και τότε πράττουν φοβερά ανομήματα, γίνονται άδικοι υπερήφανοι, άρπαγες, πλεονέκτες, φιλάργυροι, άσπλαχνοι και ανελεήμονες, αφιλάδελφοι, και τότε για τα έργα και τις πράξεις τους αποκλείονται από την βασιλεία των ουρανών.

Αδελφοί μου,

Ο Κύριος είπε στον σφόδρα περίλυπο πλούσιο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής πού ακούσαμε ότι πολύ δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία των ουρανών αυτοί πού έχουν τα χρήματα – ευκολότερο είναι να περάσει σχοινί μέσα από βελόνα, παρά να μπει πλούσιος στην βασιλεία του Θεού.

Εμείς οφείλουμε να πράξουμε κατά τον νόμο και το θέλημα του Θεού στον Οποίο πρέπει να  εναποθέσουμε τις ελπίδες μας, αφού πιστέψουμε ότι, μόνο με την δύναμη, το έλεος και την χάρη του Πανάγαθου Θεού θα σωθούμε και θα κληρονομήσουμε την αιώνιο ζωή εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών, ου η χάρις και το άπειρον έλεος ας είναι μετά πάντων ημών αδελφοί. ΑΜΗΝ.  Ο Λ.Κ.Α.Π.