Αδελφοί μου, χαίρετε εν Κυρίω.
Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία μας όρισε την Δευτέρα Κυριακή του Τριωδίου, να αναγιγνώσκεται η ευαγγελική περικοπή, η παραβολή του Ασώτου Υιού (Λουκ. κεφ.15-στιχ. 11-32).
«Είπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην - Άνθρωπός της είχε δύο υιούς και ο νεώτερος υιός επαναστατεί κατά του πατρός του και λέγει: «πατέρα δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου αναλογεί».
Και ο καλός πατέρας μοιράζει την περιουσία εξ’ ίσου και στα δύο του παιδιά του.
Και ύστερα από μερικές μέρες τα μάζεψε, εκείνος ο νέος και φεύγει σε χώρα μακρινή.
Εκεί, αποκομμένος και απομακρυσμένος από την πατρική εστία και δοσμένος, ψυχή και σώματι, στους πονηρούς λογισμούς, στα πάθη της ασωτίας και στον εξευτελισμό της ανθρώπινης προσωπικότητας, ζει και κινείται εκτός εαυτού, όπου σκορπίζει «το επιβάλλον μέρος της ουσίας» κάνοντας άσωτη ζωή.
Ο Προφητάναξ Δαβίδ, λέγει: «άνθρωπος εν τιμή ών ου συνήκε, αλλά παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ομοιώθη αυτοίς».
Φοβερό το κατάντημά του, η αποστασία και η απομάκρυνσή του από τις ρίζες του, από την μητρική θαλπωρή, από την αγάπη την πατρική. Νόμισε ότι μπορούσε μόνος του να ζήσει ελεύθερος χωρίς περιορισμούς, μακριά από κάθε έλεγχο και κηδεμονία.
Κουρασμένος όμως, σώματι και ψυχή, έρχεται «εις εαυτόν», αναλογίζεται το τι ήταν, και πώς έγινε! Πως ξεκίνησε, και πού κατάντησε!
Και παίρνει την απόφαση να επιστρέψει στην κατ’ οίκον Εκκλησία του, στο σπίτι του Πατέρα του, έστω και ως δούλος, να ζεί πλέον κάτω από την πατρική στέγη.
Και έρχεται πίσω στην πατρική αγκαλιά με καρδία συντετριμμένη και τεταπεινομένη και λέγει: «Πάτερ ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν Σου».
Αγαπητοί μου νέοι και νεανίδες,
Τα πάθη είναι πολλά και ποικίλα. Φθείρουν και καταστρέφουν την ηθική υπόσταση του νέου και τον οδηγούν στην αυτοκαταστροφή, και τελικά στον σωματικό και πνευματικό θάνατο.
Σύντροφος και συνέπεια αυτών των καταστάσεων, είναι η ηθική κατάπτωση, η εξαθλίωση μέχρι σημείου που να χάνεται ακόμα και αυτή η ελευθερία του νέου και να καταρρακώνεται η ανθρώπινη προσωπικότητα.
Η καλή όμως ανατροφή και η θρησκευτική μόρφωση των νέων συντελούν τα μέγιστα στην ηθική διάπλαση. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει: «Αν από μικρή ηλικία θέσουμε στους νέους καλούς νόμους, δεν θα κουραστούμε πολύ. Στο εξής η ιερή συνήθεια θα είναι νόμος γι’ αυτούς».
Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Κρήτης, 18-27 Ιουνίου 2016, στο μήνυμά της προς τον Ορθόδοξο λαό και κάθε άνθρωπο, στην παράγραφο 11 αναφέρει: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία απευθύνεται στους νέους, οι οποίοι αναζητούν πληρότητα ζωής γεμάτη ελευθερία, δικαιοσύνη, δημιουργία, αλλά και αγάπη. Τους καλεί να συνδεθούν συνειδητά με την Εκκλησία Εκείνου που είναι η αλήθεια και η ζωή. Να προσέλθουν προσφέροντες στο Εκκλησιαστικό σώμα τη ζωτικότητα, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς τους και τις προσδοκίες τους. Οι νέοι δεν αποτελούν απλώς το μέλλον της Εκκλησίας, αλλά το δυναμικό και δημιουργικό παρόν επί τοπικού και οικουμενικού επιπέδου».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας κ.κ. Βαρθολομαίος αφιέρωσε το σωτήριο έτος 2020 στην νεότητα.
Φερέλπιδες Νέοι και Νεανίδες,
Ιδού, λοιπόν, καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός περισυλλογής, προσέλθετε και εσείς ως ο άσωτος υιός εν μετανοία σ’ Εκείνον που είναι το Φως, η Αλήθεια και η Ζωή και όπως ο άσωτος είπε ας ψελλίσετε και εσείς «Αναστάς πορεύομαι προς τον Πατέρα μου, και ερώ αυτώ - ποιησόμεν ως ένα των μισθίων σου». ΑΜΗΝ. Ο Λ.Κ.Α.Π.