«Τη αυτή ημέρα του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Σάββα του εν Καλύμνω μνήμη ποιούμεθα» 

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Κυριακή Πέμπτη των Νηστειών και ο Ευαγγελιστής Μάρκος, με την σημερινή ευαγγελική περικοπή, μας προετοιμάζει δια την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα των Αγίων Παθών και της Ζωηφόρου Αναστάσεως του Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκαλύψεως.

Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός, θέλησε να προπαρασκευάσει τους μαθητές Του για εκείνα τα παράδοξα που θα συμβούν έτσι να μην κλονιστεί η πίστη τους, όταν θα τον έβλεπαν κρεμασμένο επί του Σταυρού.

Ο Θεάνθρωπος Ιησούς με καθαρότητα ψυχής και μάλιστα με λεπτομέρεια γνωρίζει όσα θα συμβούν μετά από λίγες μέρες στο πρόσωπό Του, την σύλληψή Του, τους εμπαιγμούς, τους εξευτελισμούς, τις μαστιγώσεις, την σταύρωση, τον θάνατο και την τριήμερο ταφή και την ανάστασή Του.

Ιδού, «ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται τοις Αρχιερεύσι και τοις Γραμματεύσι, και κατακρίνουσι αυτόν θανάτω και παραδώσουσιν αυτόν τοις έθνεσιν και εμπαίξουσιν αυτώ και αποκτενούσιν αυτόν και τη Τρίτη ημέρα αναστήσεται».

Ο των όλων Κύριος ομιλεί για τρίτη φορά περί του θανάτου Του στους μαθητές Του και αυτοί δεν κατανοούν τα θεία λόγια Του. Δεν αντιλαμβάνονται το υψηλό και σωτήριο έργο Του. Δεν κατανόησαν πλήρως την παρουσία Του στον κόσμο τούτο και ιδιαιτέρως την θεία αποστολή Του.

Ο Πράος και Ταπεινός όμως Διδάσκαλος τους λέγει: «ος εάν θέλη γενέσθαι μέγας εν υμίν, έσται υμών διάκονος. Αυτό το διαχρονικό μάθημα του Κυρίου δεν απευθύνεται μόνο στους δύο, Ιάκωβο και Ιωάννη, αλλά προς τους δώδεκα μαθητές Του, και είναι το μήνυμα του ευαγγελίου, τότε και σήμερα το ίδιο και που φέρει σε τελεία αντίθεση την Εκκλησία προς το πνεύμα του κόσμου τούτου.

Έτσι ακριβώς το ίδιο μήνυμα με εκείνο που είπε ο Κύριος σε άλλη περίσταση «ουκ οίδατε ποίου πνεύματος εστέ υμείς», δεν ξέρετε ποιο είναι το πνεύμα το δικό σας ποιες πρέπει να είναι οι αντιλήψεις και οι φιλοδοξίες οι δικές σας.

Ο ταπεινός και πράος στην καρδιά άνθρωπος, όταν παραδοθεί ανεπιφύλακτα στο Θεό και αφήσει τις επιθυμίες του και αφοσιωθεί ολοκληρωτικά, ψυχή τε και σώματι, στο θέλημα του Θεού, τότε θα πλημμυρίσει την καρδία του η ειρήνη, η χαρά, η ευλογία και η ένωσή του με τον Πανάγαθο Θεό, παρά του Οποίου πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον.

Αυτή την ταπείνωση, αυτή την πραότητα, αυτήν την αυταπάρνηση στα του κόσμου τούτου πράγματα, αυτή την αφοσίωση επέδειξε στην επι γής ζωή του και ο Όσιος και Θεοφόρος Πατήρ ημών Σάββας, ο της Νήσου Καλύμνου θείος φρουρός και Δωδεκανήσου απροσμάχητος βοηθός.

Δεν ζήτησε θέσεις και πρωτοκαθεδρίες, αξιώματα και υστεροφημίες, αλλά αφού εγκατέλειψε άπαντα τα του βίου τερπνά και πρόσκαιρα, στους ισχνούς ώμους του σήκωσε τον δικό του σταυρό, ζήτησε να βρεί, «ως η διψώσα έλαφος παρά τας διεξόδους των υδάτων», τον φραγγελωμένο, σταυρωμένο και αναστημένο Χριστό.

Αυτήν την Αγία Μορφή, τον ταπεινό και πράο εργάτη του αμπελώνα του Κυρίου, φιλέορτοι Πατέρες και αδελφοί, τιμά σήμερα ο Καλυμνιακός ευσεβής λαός, αλλά και μετ’ αυτού οι όπου γης Ορθόδοξοι Χριστιανοί και μετά του ψαλμωδού ψελλίζουν κάτω από την εικόνα του Οσίου Πατρός, υπό το απαλό και τρεμουλιαστό φως του κανδυλιού της κατ’ οίκον Εκκλησίας μας την Ιερά Παράκληση του Θεοφόρου Πατρός ημών Σάββα του Θαυματουργού.

«Πάντας τους προστρέχοντας πιστώς, Πάτερ τω σεπτώ σου λειψάνω, σκέπε και φύλαττε, πάσης περιστάσεως, και πειρασμών χαλεπών, τοις εν βίω δε κάμνουσι, και πάσχουσι μάκαρ, δίδου ως συμπαθέστατος και την ταχείαν εκλύτρωσιν εκ του φοβερού και ιοβόλου ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ, Θεοφόρε Σάββα τη πρεσβεία σου, τω Παντάνακτι Θεώ».  ΑΜΗΝ.

Ο Λ.Κ.Α. Παΐσιος.