«άνθρωπός τις εποίησεν δείπνον μέγα και εκάλεσε πολλούς»

Αγαπητοί  μου  αδελφοί,

Κλήση μεγάλη και αγία από τον Θεό Πατέρα, τον Πλάστη και Δημιουργό του παντός, ο Οποίος έστειλε τον Μονογενή Υιό Του στον κόσμο, να καλέσει στο μέγα και σωτήριο Αυτού Δείπνο πάντα άνθρωπο που επιζητεί και θέλει να γίνει σύσσωμος και σύναιμος Χριστού.

Ο άνθρωπος όμως, άνθρωπος μωρός και κουφός και πολλάκις αδιάφορος δια την σωτηρία της ψυχής του, προτιμά τα επίγεια και φθαρτά αγαθά, τις φαύλες και πρόσκαιρες ηδονές και τέρψεις της μάταιης αυτής ζωής, και όχι μόνο, αλλά παρακούει και την μεγάλη και ωφέλιμη πρόσκληση που του γίνεται να προσέλθει στο μέγα και σωτήριο δείπνο.

Ο άνθρωπος αυτός, ζαλισμένος από τις βιοτικές μέριμνες, λέγει με ελαφρά την συνείδηση «ερωτώ σε έχε με  παρητημένον».

Ω! Άνθρωπε. Ο Θεός της αγάπης, του ελέους και των οικτιρμών σε καλεί και σε προσκαλεί κι εσύ δεν ανταποκρίνεσαι, και το σπουδαιότερο αρνιέσαι τη μεγάλη αυτή τιμητική πρόσκληση.

Ο Θεός, άνθρωπε, σε καλεί και σε προσκαλεί να καθίσεις στο στολισμένο, στο γιορτινό και πλούσιο σε εδέσματα τραπέζι Του.

Σε  καλεί να γίνεις συνδαιτυμόνας Του.

Σε καλεί  να συνδειπνήσεις μαζί Του και εσύ με ελαφρά την συνείδηση σου αποποιείσαι τέτοια  αξιοζήλευτη πρόσκληση και δεν παίρνεις μέρος σε τέτοια συμμετοχή, σε τέτοιο κάλεσμα  «προφασιζόμενος προφάσεις εν αμαρτίαις».

Ο Θεός, άνθρωπε, από άπειρο Πατρική αγάπη προς το πρόσωπό σου παρέχει δια του Μονογενούς Υιού Του την σωτηρία της ψυχής σου κι εσύ μένεις αδιάφορος στο μέγα τούτο κάλεσμα.

Ο Θεός, άνθρωπε, ο Οποίος σε έπλασε «βραχύ τι παρά αγγέλους δόξη και τιμή εστεφανωμένον» σε καλεί σήμερα δια του Μονογενούς Υιού Του να λάβεις μέρος στο μέγα  δείπνο, στο οποίο μέγα αυτό δείπνο, θύμα και θύτης είναι αυτός ο εκ Παρθένου Σαρκωθείς Θεάνθρωπος Ιησούς.

Να ξέρεις άνθρωπε ότι, η σημερινή ευαγγελική περικοπή, η μεγάλη και αιώνιος αυτή κλήση, δεν αναφέρεται μόνο δια τους τότε Ιουδαίους, αλλά αναφέρεται και καλεί εσέ και εμέ και όλους τους επί γης αδελφούς μας, χριστιανούς να προσέλθουν και να συμμετέχουν στο μέγα και αιώνιο δείπνο, μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης.

Η πρόσκληση και η κλήση είναι γενική, απευθύνεται στον κάθε πιστό που επιθυμεί διακαώς να συμμετέχει στην πνευματική αυτή τράπεζα του Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκάλυψης και να λάβει το Σώμα και το Αίμα του Σωτήρος Χριστού εις ζωή αιώνιο.

Ο Θεός πλήρης αγάπης και αγαθότητας ετοίμασε για όλο το ανθρώπινο γένος τραπέζι καθαρό, τροφή πνευματική, τροφή υγιή, τροφή ουράνιο, τροφή αγία, τροφή θεία κι εσύ άνθρωπε, παρακούς αυτής της μεγάλης κλήσης και μένεις  αδιάφορος, «εμπλεκόμενος ταις του βίου πραγματείας», και μάλιστα με την δικαιολογία, ότι δια της αγίας λαβίδας μεταδίδεται πάσα ασθένεια και μάλιστα ο Κορωνοϊός.

Ο Φιλεύσπλαχνος Θεός όμως δεν βιάζει, δεν εξαναγκάζει κανένα άνθρωπο να γίνει ομοτράπεζός Του. Άλλωστε ο άνθρωπος έχει ελευθερία και ιδία βούληση.

Ο Θεός Πατέρας όμως προσκαλεί, προτρέπει, και έχει ανοικτή την θύρα της οικίας Του δι’ όλους τους ανθρώπους που επιθυμούν να εισέλθουν και να πάρουν θέση στην Πατρική Τράπεζα της σωτηρίας, και τούτο το κάνει χωρίς καμία διάκριση «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν».

Ο Ιερεύς κρατώντας το Άγιο Ποτήριο σε κάθε Θεία Λειτουργία απευθυνόμενος προς τον λαό λέγει, το «μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» στο Μέγα Δείπνο, και ούτω ο πιστός γίνεται σύναιμος και σύσσωμος.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ο Θεός, λέγει, σε κάθε άνθρωπο, «Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν».

Στην μεγάλη αυτή πρόσκληση προσήλθαν οικειοθελώς οι υπό της εκκλησίας μας σήμερα πάντες οι εορταζόμενοι Άγιοι Προπάτορες, του Θεανθρώπου Ιησού, από τον Αδάμ έως Ιωσήφ τον Μνήστορα, και οι οποίοι κήρυξαν Χριστόν, την ζωήν και την ανάστασιν του γένους  ημών.

Ας μιμηθούμε κι εμείς, αγαπητοί μου αδελφοί, και μετά φόβου Θεού Πίστεως και αγάπης να δεχθούμε μετά χαράς την πρόσκληση του Σωτήρα Χριστού και με ταπείνωση, και ειλικρινή μετάνοια να συμμετάσχουμε στο Μέγα Δείπνο, στο Δείπνο της χάριτος και της σωτηρίας, τρώγοντες και πίνοντες αξίως το Πανάγιο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του Σωτήρα Χριστού, «ού η χάρις και το άπειρον Αυτού έλεος, είη μετά πάντων ημών» αδελφοί. ΑΜΗΝ.  Ο Λ.Κ.Α.Παΐσιος