«Ήλθε γάρ ο υιός του ανθρώπου ζητήσαι και σώσει το απολωλός»

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα ακούσαμε να λέγει ο Ευαγγελιστής Λουκάς ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθε στον κόσμο να διδάξει την αλήθεια και να απαλλάξει το ανθρώπινο γένος από τον ζυγό της αμαρτίας και του αιωνίου θανάτου. Η αγαθότητα του Θεού Πατρός και η θεία αυτού ευσπλαχνία δεν ήταν δυνατό να αφήσει, το τελειότερο έργων της δημιουργίας του, τον κατ’ εικόνα αυτού άνθρωπο, στην αιώνιο απώλεια και στα δεσμά του Διαβόλου. «Ήλθε γάρ ο Υιός του ανθρώπου ζητήσαι και σώσαι το απολωλός».

Αυτή η μεγάλη ευσπλαχνία και η αγαθότητα του Θεού Πατρός καταφαίνεται στην σημερινή ευαγγελική  περικοπή. Η επιθυμία του Ζακχαίου να γνωρίσει τον Κύριο δεν ήταν μία απλή περιέργεια, ήταν επιθυμία αγνή, ήταν επιθυμία ηθική, ήταν επιθυμία ανιδιοτελής.  Ο πλούσιος  αρχιτελώνης δεν  ντρέπεται τίποτε, δεν σκέπτεται την θέση που κατείχε, αλλά τρέχει δρομαίως, ως ο Πέτρος, δια να  ιδεί και να γνωρίσει Εκείνον πού σαγήνευε τις ψυχές των ανθρώπων στην Ιουδαία γη.

Ο Ζακχαίος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής ήταν αμαρτωλός και άδικος, αλλά διασχίζει τον όχλο και ανεβαίνει στην συκομουριά  προκειμένου να δει τον Ιησού, τον Σωτήρα του κόσμου. Εκείνον που έκλινε ουρανούς και  ήλθε στην γή για να σώσει τον άνθρωπο. Και ο Κύριος ανταμείβει τον Ζακχαίο λέγοντας, «σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτο εγένετο».

Και ο Ζακχαίος, αφού υποδέχεται τον Κύριο στην οικία του, δεικνύει έργα αρετής, ελεημοσύνη, προθυμία, αγάπη, ευγνωμοσύνη προς τον Σωτήρα. Ο ίδιος έβλεπε ότι τα  πλούτη του, και τα αξιώματά του δεν ήταν δυνατό να του δώσουν την πραγματική χαρά και ψυχική αγαλλίαση. Είχε την αίσθηση ό,τι κάτι ουσιαστικότερο  και βαθύτερο του έλλειπε, η αγάπη.

Ο Ζακχαίος μακριά από τα οψώνια της αμαρτίας πλέον αναγεννιέται, κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν και εκδηλώνει με έργα δικαιοσύνης και αγάπης αυτήν την πνευματική του αναγέννηση. «Ιδού τα ημίση των υπαρχόντων μου Κύριε, δίδωμι τοις πτωχοίς και ει τι  τινός τι  εσυκοφάντησα αποδίδωμι τετραπλούν».

Ο αμαρτωλός αρχιτελώνης αδίκησε, έβλαψε, έκλεβε τους ανθρώπους με τις αμαρτωλές πράξεις του. Τώρα όμως μετανοεί, δεν πράττει ξανά πλέον αδικίες, αλλά αποδίδει κατά τον Μωσαϊκό νόμο το τετραπλούν  σε όσους έβλαψε, όσους αδίκησε, όσους πτωχούς υστέρησε τα προς το ζήν.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Το προφητικό κήρυγμα καλεί πάντας σε μετάνοια και σωτηρία και λέγει: «Τάδε λέγει Κύριος ο Παντοκράτωρ, επιστράφητε προς με και επιστραφήσομαι προς υμάς, ότι ου βούλομαι τον θάνατον του αμαρτωλού, ως το επιστρέψε αυτόν από της οδού της πονηρίας και ζην αυτόν».

Στο Ιερό Ευαγγέλιο ακόμα σαφέστερο βλέπουμε το έλεος του Θεού, βλέπουμε τον καλό ποιμένα να ζητά το απολωλός πρόβατο, να το ευεργετήσει και να το θεραπεύσει από κάθε ασθένεια, σωματική και πνευματική και να δέχεται τον άσωτο υιό, την πόρνη, τον ληστή, τον τελώνη και όλους εκείνους που ζητούσαν το θείο έλεος. Αλλά βλέπουμε και το θαύμα των θαυμάτων, τον Σωτήρα Χριστό να απλώνει τα πανάχραντα αυτού χέρια επάνω στο σταυρό, για να αγκαλιάσει και να θερμάνει όλους μας με την θερμουργό θεία του αγάπη. «Μείζονα ταύτης αγάπη, ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θή υπέρ των φίλων αυτού». Όλα αυτά μαρτυρούν την μεγάλη ευσπλαχνία και αγαθότητα του Θεού και το έργο του Σωτήρος.

Ο αγαθός Θεός έδωκε την μετάνοια προς σωτηρία του ανθρώπου, δίδαξε την φιλανθρωπία, την ευσπλαχνία και την μεγάλη αρετή της αγάπης. Και ο Παντογνώστης Κύριος άνοιξε στον ευγνώμονα ληστή τον παράδεισο,  δικαίωσε τον Ζακχαίο, την πόρνη, τον τελώνη, τον άσωτο υιό, τον διώκτη Παύλο, και όλες εκείνες τις ψυχές που θέλησαν να γνωρίσουν τον Σωτήρα και Λυτρωτή και έγιναν μιμητές της χάριτός Του, ως ο αρχιτελώνης Ζακχαίος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.

Αδελφοί μου,

Στοιχειώδες καθήκον έχουν πάντες ως Χριστιανοί όχι, μόνον εκείνους που αδικήσαμε, αλλά και απέναντι της  συνείδησής μας να αναγνωρίζουμε με θάρρος τα τυχόν σφάλματά μας και να επανορθώνουμε κάθε αδικία που διαπράξαμε προς τον συνάνθρωπό μας προκειμένου να γίνει ο Κύριος σωτήρας της ψυχής μας. «Τι γάρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση ,την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή, η τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού».

Ας ανοίξουμε και εμείς λοιπόν τον οίκο της ταλαιπωρημένης μας ψυχής δια να κατοικήσει μέσα ο Χριστός και έτσι φωτιζόμενοι και εμείς από την χάρη και το άπειρο Αυτού έλεος να γίνουμε και Θεοφόροι, Χριστοφόροι και Πνευματοφόροι.

Τότε θα ακούσουμε και εμείς ως ο Ζακχαίος από τον Κύριο της Δόξης Χριστό « ότι σήμερον σωτηρία τω οίκω  τούτω εγένετο ,καθότι και αυτός υιός του Αβραάμ εστίν, ήλθε γάρ ο υιός του ανθρώπου ζητήσαι και σώσαι το απολωλός». ΑΜΗΝ.  Ο Λ.Κ.Α.Παΐσιος