«ευ δούλε αγαθέ και πιστέ επί ολίγα ής πιστός, επί πολλά σε καταστήσω, είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου» (Ματθ. κε.21)
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Την μεγάλη του Θεού αγαθότητα και την δικαιοσύνη μας διδάσκει η σημερινή ευαγγελική περικοπή.
Την αγαθότητά Του ο Θεός Πατέρας μας πλούσια την παρέχει σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς καμία διάκριση, με τα ίδια χαρίσματα κατά την δύναμη και το συμφέρον ενός εκάστου.
Την δικαιοσύνη όμως την αποδίδει στον άνθρωπο κατά την εργασία και την καλή προαίρεση της καρδίας αυτού.
Η άπειρος του Θεού Πατρός αγάπη έδωκε σε ένα έκαστο των ανθρώπων διάφορα τάλαντα και διάφορα χαρίσματα «ώ μεν έδωκε πέντε τάλαντα, ώ δε δύο, ώ δε ένα κατά την ιδίαν δύναμιν».
Αυτός που φιλότιμα εργάζεται και πολλαπλασιάζει το δοθέν χάρισμα από τον Θεό, ο Θεός του απονέμει τον δίκαιο έπαινο και του παρέχει τα βραβεία της «άνω κλίσεως». Ο οκνηρός, ο αμελής που κρύβει το δοθέν υπό του Θεού χάρισμα, κατά πρώτο τον ελέγχει, τον καταδικάζει δια την οκνηρία του και του το αφαιρεί και το αποδίδει πλέον στον φιλότιμο εκείνο εργάτη.
Ο ευσυνείδητος και καλός εργάτης των χαρισμάτων και των δωρεών του Θεού, θα ανακηρύξει και θα ομολογήσει, ότι όλα τα πνευματικά και υλικά χαρίσματα δεν είναι δικά του, δεν τα είχε από την αρχή, τα έλαβε από τον Θεό, από την πηγή των αγαθών, και αυτά με την χάρη του Θεού τα αξιοποίησε κατά την ευαγγελική προσταγή, προς όφελος της ψυχής του, αλλά και των συνανθρώπων του.
Ο οκνηρός και αχρείος όμως άνθρωπος δεν αναγνωρίζει την δωρεά του Θεού, δεν την πολλαπλασιάζει, αλλά την κρύπτει και μάλιστα με αποτέλεσμα ούτε τον εαυτό του να ωφελεί, ούτε κάποιο συνάνθρωπό του και μένει μόνος του, ακοινώνητος, και εξ αυτής της συμπεριφοράς καλείται - αχρείος δούλος - και τιμωρείται «και τον αχρείον δούλον εκβάλλετε εις το σκότος το εξώτερον, εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων».
Τιμωρείται από την δικαιοσύνη του Θεού και ρίπτεται «εις το σκότος το εξώτερον» ο οκνηρός και αχρείος αυτός άνθρωπος. Βαρεία η τιμωρία ίσως να πουν μερικοί ομοϊδεάτες του. Φοβερή η καταδίκη του ράθυμου και οκνηρού δούλου. Όμως αυτός καταφρόνησε την στοργή και την αγάπη του Θεού, και όχι μόνο αυτό, αλλά και έχωσε στην γη την δωρεά του Θεού.
Ο Χριστιανός οφείλει να αυξήσει τα χαρίσματα και τις δωρεές που έλαβε από τον Θεό, και να αναδειχθεί άξιος εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου και ως αμοιβή θα λάβει το βραβείο της νίκης παρά του αθλοθέτη Κυρίου Ιησού Χριστού. Κανένα αγαθό πνευματικό ή κοινωνικό δεν αποκτάται χωρίς κόπους, θυσίες, χωρίς εργασία και τέλος χωρίς υπακοή στο θέλημα του Θεού.
Ο πολλαπλασιασμός και η καλή χρήση των δωρεών του Θεού είναι καθήκον ιερό και καλείται ο χριστιανός της κάθε εποχής να εργαστεί ευσυνείδητα για να αξιοποιήσει προς όφελος της ψυχής του και του πλησίον του τις πλούσιες δωρεές του Θεού. Τους καλούς και ευεργετικούς ανθρώπους που κάνουν καλή χρήση των δωρεών του Θεού, όχι μόνον ο Θεός τους ανταμείβει στην παρούσα, αλλά και στην μέλλουσα ζωή, αλλά και οι άνθρωποι τους τιμούν και τους σέβονται και μετά θάνατο, μνημονεύουν τις αρετές και τις ευεργεσίες τους και τους μακαρίζουν, ως ευεργέτες.
Αδελφοί μου,
Εάν θέλουμε και εμείς να ακούσουμε παρά του Σωτήρος Χριστού το «ευ δούλε αγαθέ και πιστέ, επί ολίγα ής πιστός, επί πολλών σε καταστήσω, είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου», ας μη κρύψουμε το δοθέν τάλαντο που μας χάρισε ο Θεός, αλλά ως καλοί εργάτες και οικονόμοι των δωρεών του Θεού, να εργαστούμε για να μην ακούσουμε την κατάκριση παρά του Θεού Πατρός το «πονηρέ δούλε και οκνηρέ». Αλλά, το τάλαντον, όσοι προς Θεού, εδέξασθε ισοδύναμον χάριν, επικουρία του δόντος Χριστού, αυξήσατε, ψάλλοντες «Ευλογείτε τα έργα Κυρίου τον Κύριον».
ΑΜΗΝ
+Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου & Αστυπαλαίας Παΐσιος
