«Τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι  σου»

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ο άνθρωπος είναι δισύνθετος, εκ σώματος και ψυχής. Η ψυχική κατάσταση έχει επίδραση επί του σώματος και το αντίθετο και στη ψυχή. Δια τούτο πρέπει να είναι υγιής η ψυχή σε  σώμα υγιές δια να μπορέσει ο άνθρωπος να εκτελέσει τον υψηλό προορισμό του, να αυξήσει τον κατ’ εικόνα σε καθ’  ομοίωση και να φθάσει στην τελειότητα να γίνει Άγιος καθώς και ο Πατήρ ημών Άγιος και τέλειος  εστίν.

Ο παράλυτος του σημερινού ευαγγελίου ήταν δυστυχής και επί πολλά  χρόνια «επί κλίνης βεβλημένος» ήταν ανίκανος να δράσει. Ήταν παράλυτος στο σώμα και στη ψυχή. Και ο Παντογνώστης Κύριος «Ιδών την πίστιν αυτού», αφήνει τις αμαρτίες του και θεραπεύει την ψυχή του, και τούτο διότι αυτή αποτελεί τον κυρίως άνθρωπο και η θεραπεία της ψυχής φέρει και την υγεία την σωματική.

Η αγάπη και η ανιδιοτελής προσφορά τεσσάρων ανθρώπων οδηγεί τον παράλυτο σε Εκείνον που γνωρίζει τα βάθη των καρδιών των ανθρώπων, σε Εκείνον που ήλθε στην γή εξ ουρανών δια να ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία.

Ο Μέγας Ιατρός της ψυχής και του σώματος θεραπεύει τον παράλυτο και με τον Θείο και σωτήριο λόγο του «τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου» τον αναγεννά πνευματικά και σωματικά και του παρέχει το δικαίωμα να επιστρέψει υγιής στο σπίτι του, υγιής  και στο σώμα και στην ψυχή.

Στην ευνοούμενη πολιτεία ο νομοθέτης θέτει τους νόμους, και αφού τους θέσει αναθέτει έπειτα την εφαρμογή αυτών στην δικαστική και εκτελεστική εξουσία της πολιτείας. Και ο Μέγας της Εκκλησίας μας  Νομοθέτης ο Θεάνθρωπος  Ιησούς, αφού έθεσε τους νόμους της  πίστεως εμπιστεύθηκε την εφαρμογή  τους στους άρχοντες και δικαστές στην επί γής στρατευομένη Εκκλησία Του, στους Αγίους Αποστόλους και αυτοί στους διαδόχους τους, όπου δια του ιερού της εξομολογήσεως μυστηρίου, ο πνευματικά παράλυτος άνθρωπος με την πανσθενουργό δύναμη του Ιησού Χριστού, θεραπεύεται πνευματικά και σωματικά.

Το «αφέωνται σοι αι αμαρτίαι σου» προϋποθέτει μετάνοια και ειλικρινή εξομολόγηση, πράγμα το οποίο βλέπει κανείς στο πρόσωπο του παραλυτικού εκείνου ανθρώπου της Καπερναούμ.

«Μετάνοια», λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος, είναι «πάσης ψυχικής και σωματικής ασθενείας ιατρείον και σωτήριον φάρμακον».

Ο Παραλυτικός του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος είναι τύπος και εικόνα της σημερινής ψυχικής κατάστασης που ζεί και κινείται ολόκληρος η ανθρωπότητα. Όταν ακούει κανείς βλασφημίες, ψευδομαρτυρίες, και επιορκίες, αδικίες και κλοπές, ασωτίες και παραλυσίες, πάθη, μίση, διχοστασίες, εγκλήματα, φόνους, αυτοκτονίες, όλα αυτά μήπως δεν μαρτυρούν κοινωνική παραλυσία και ηθική εξαχρείωση;

Ο άνθρωπος εκείνος που ειλικρινά μετανοεί, προσέρχεται, ανοίγει την καρδιά του και με δάκρυα μετανοίας εναποθέτει το βάρος των αμαρτιών του στον Πνευματικό Πατέρα, στον εμπιστευμένο την εφαρμογή του νόμου δικαστή, στον πνευματικό του, και αφού εξομολογηθεί θα ακούσει εν ονόματι του Κυρίου Ιησού, από τον πνευματικό αυτή την ιαματική φωνή του Σωτήρος Χριστού «τέκνον αφέωνται σοι  αι αμαρτίαι σου».

Η άφεση των αμαρτιών ελευθερώνει τον άνθρωπο και του παρέχει ζωοποιό χάρη με την οποία πράττει πάσα αρετή και ευαγγελική εντολή. Δια τούτο θεωρείται το μυστήριο της μετανοίας, ως φάρμακο σωτήριο και θεσμός άξιος της σοφίας του Θεού, θεσμός δια του οποίου τόσα κακά αποφεύγονται που φθείρουν τον άνθρωπο και τον οδηγούν στον πνευματικό θάνατο.

Αδελφοί μου,

Ο Κύριος, μας καλεί να μας θεραπεύσει από τις πληγές μας, να μας ανακουφίσει από το βάρος των πολλών αμαρτιών μας και να μας απαλλάξει από τις κακίες μας. Μας καλεί πάντοτε, ιδιαιτέρως τις άγιες αυτές ημέρες της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, να προστρέξουμε στον πνευματικό και μετά δακρύων πολλών και συντετριμμένη καρδία να εναποθέσουμε το βάρος των πολλών αμαρτιών μας, δια να ακούσουμε ως ο παράλυτος το «αφέωνταί σοι αι αμαρτίες σου». «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς».

Ας μην αναβάλουμε για το τέλος της ζωής μας την ιερά εξομολόγηση, διότι δεν γνωρίζουμε την ώρα του θανάτου μας, που ως κλέπτης εν νυκτί έρχεται. Μετά τον θάνατο δεν υπάρχει μετάνοια και διόρθωση. Μετά θάνατον υπάρχει κρίση και ανταπόδοση.

Ας μην απελπιζόμαστε, εάν πράξαμε πολλές αμαρτίες. Ο Θεός Πατέρας μας, αγαθός, πολυεύσπλαχνος και οικτίρμων, θα συγχωρήσει δια του αίματος του Μονογενούς Υιού Αυτού όλες τις αμαρτίες μας· «έστιν ελπίς και μετά την αμαρτίαν, έστιν ίασις  και μετά το έλκος», λέγει ο Μέγας Βασίλειος (περί μετανοίας).

Ας προσέλθουμε, λοιπόν, τώρα που υπάρχει καιρός μετανοίας στο λουτρό της Ιεράς Εξομολόγησης με συντετριμμένη την καρδιά και με ειλικρινή ταπείνωση, ενώπιοι ενωπίω, στον πνευματικό δια να ακούσουμε εκείνο που άκουσε και ο παράλυτος της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής από το αψευδές στόμα του Θεανθρώπου Ιησού:  «τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου, άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει». ΑΜΗΝ.

+Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος