Αγαπητοί μου Αδελφοί

- ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ-

«ἴδε ὑγιὴς γέγονας, μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται». 

Η αρετή εξευγενίζει τον άνθρωπο και τον οδηγεί στην ουράνιο βασιλεία, η δε αμαρτία τον αμαυρώνει ψυχικώς και του δημιουργεί την αιώνια θλίψη και την φοβερά οδύνη.

Ο Παράλυτος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής είναι δείγμα αυτής της αλήθειας. Αυτός ο άνθρωπος έπασχε, ένεκα των πολλών αμαρτιών του, «ασθενεί το σώμα, ασθενεί και η ψυχή», επί τριάντα και οκτώ χρόνια ήταν καθηλωμένος επί της φοβεράς κλίνης και  της στρωμνής των κακώσεων, νεκρός και άταφος με αποτέλεσμα να ζεί την αιώνια κόλαση της ανομίας και των έργων αυτής.

Άταφος νεκρός ήταν ο παράλυτος και καμιά μα καμία βοήθεια δεν είχε από κανένα. Αλλά ο Μέγας Ιατρός της ψυχής και του σώματος τον ευσπλαχνίζεται, τον πλησιάζει και όχι μόνον θεραπεύει την φοβερή αυτού παραλυσία, αλλά του λέγει: «ἴδε ὑγιὴς γέγονας, μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται».

Αυτά τα μεγάλα διδάγματα του Κυρίου Ιησού καταγράφει στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο Υψιπέτης αετός της αγάπης, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης και έτσι ενεργεί και επενεργεί η χάρις και η δύναμις του Τριαδικού Θεού, προκειμένου να κάμει τον άνθρωπο προσεκτικό και άγρυπνο των θείων εντολών προκειμένου να επωφελείται των καιρών και των περιστάσεων, όπου ο  Θεός επιχέει το έλεος Του και τις πολλές ευεργεσίες Του.

Ο Θεός, ο ετάζων καρδίας και νεφρούς και γνωρίζει ότι, εν καιρώ θλίψεων του ζητά ο άνθρωπος την βοήθειά Του και τότε πλουσιοπάροχα λαμβάνει το έλεος, την χάρη και την ευσπλαχνία Του και παρέχει σημεία και τέρατα, τα οποία ενεργούν επι του ταπεινού ανθρώπου και τότε δίδεται εις αυτόν το ποθούμενον στον αιτούντα κατ’ εικόνα Θεού άνθρωπο. «Εν θλίψει εμνήσθημεν σου Κύριε», λέγει και ο προφήτης και «κατά το πλήθος των οδυνών μου αι παρακλήσεις σου εύφρανον την καρδίαν μου».

Η παραλυσία  του ανθρώπου εκείνου της σημερινής ευαγγελικής περικοπής μας διδάσκει ο Ζωοδότης Κύριος ότι, προήλθε από τις πολλές αμαρτίες του, «μηκέτι αμάρτανε», και ότι, ο Θεός στέλνει ασθένειες δια τις αμαρτίες, αλλά στέλνει και άλλες συμφορές λοιμούς, λιμούς, σεισμούς  καταποντισμούς, θανάτους και άλλα δεινά, προς σωφρονισμό και μετάνοια. Εάν όμως μετά τις τιμωρίες αυτές ο άνθρωπος παραμένει αμετανόητος και εξακολουθεί να αμαρτάνει, τότε τον αναμένει το χειρότερο «ίνα μη χείρον τι σοι γέγονε», ήτοι η αιώνια κόλαση.

Ο ενάρετος και πιστός άνθρωπος που έχει αγαθή συνείδηση αισθάνεται χαρά και ευφροσύνη, και υπομένει τις θλίψεις και στενοχώριες, ελπίζει στον Θεό και δεν φοβάται τον θάνατο. «Μηδείς φοβείσθω τον θάνατον, ηλευθέρωσε γάρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος» λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος.

Αγαπητοί μου,

Ας αγαπήσουμε  την αρετή και ας μισήσουμε την αμαρτία, την αιτία πάντων των κακών. Ας ζητήσουμε μετά συντετριμμένης καρδίας και ταπεινώσεως παρά του Αναστάντος  Ιησού την θεραπεία της ψυχής μας δια της μετανοίας και να μας διαφυλάξει από κάθε κακό.

Φιλάνθρωπε Ιησού, φώτισον ημάς να γνωρίσουμε το αληθές και αιώνιον ημών συμφέρον,  οδήγησον ημάς στην οδόν της αληθούς μετανοίας, ενίσχυσον ημάς εις την τήρησιν των θείων σου εντολών, ίνα γίνωμεν άξιοι κληρονόμοι  της  ουρανίου  βασιλείας Σου. ΑΜΗΝ.

+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος