ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ - ΝΕΑ

Εμφανίσεις: 615

«ΗΛΘΕΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ ΕΣΤΗ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ ΑΥΤΟΙΣ ΕΙΡΗΝΗΝ ΥΜΙΝ»

Αγαπητοί μου αδελφοί Χριστός Ανέστη!

Ο των όλων Κύριος, μετά το κοσμοσωτήριο γεγονός της εκ νεκρών Αναστάσεώς Του, έρχεται των θυρών κεκλεισμένων, «καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν». Και κατά τον υψηπέτη αετό της αγάπης, τον ευαγγελιστή Ιωάννη «εχάρησαν ούν οι μαθητές ιδόντες τον Κύριον», αφού τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του.

Αυτή η ειρήνη του Θεού βασίλευσε τις φοβισμένες ψυχές των μαθητών του Κυρίου πλέον μετά  από τον φόβο ότι οι ελπίδες τους είχαν διαψευστεί και οι πόθοι τους έμειναν ανεκπλήρωτοι και ο πολυαγαπημένος τους Διδάσκαλος έκειτο νεκρός στο μνημείο του Ιωσήφ.

Η αναστάσιμος ειρήνη, την οποία ο Μέγας Ειρηνοποιός προσέφερε πρώτο δώρο, είναι πολυτιμότατο δώρο, ουχί μόνον στον κύκλο των μαθητών του, αλλά είναι και δωρεά προς το ανθρώπινο γένος, προς έναν έκαστο άνθρωπο πάσης φύσεως μορφώσεως και καταγωγής.

Οι μαθητές εκείνη την ευλογημένη ώρα, που στο μέσον αυτών ευρίσκετο ο Μέγας Διδάσκαλος, ήταν και εκπρόσωποι πάσης της οικουμένης από περάτων έως περάτων της  γής, τουτέστι  και όλους εμάς που ανήκουμε στην σύγχρονη γενεά.

Ο των όλων Κύριος, κατά τον ευαγγελιστή Ματθαίο, έδωκε εντολή στους μαθητές του μετά την Ανάστασή Του να πορευθούν και να κάνουν μαθητές Του όλα τα Έθνη, βαπτίζοντες στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. «Και να διδάξετε, και να πάρετε όλες τις εντολές που σας έδωκα, κι εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα ως την συντέλεια του αιώνος».

Ο λόγος του Κυρίου «ειρήνη υμίν» πάντοτε επίκαιρος, πάντοτε σωτήριος ενέχει την δύναμη εκείνη της σωτηρίας του κατ’ εικόνα Θεού ανθρώπου, προκειμένου ο άνθρωπος να βρεί την σωτηρία της ψυχής του και να ενωθεί με τον Θεάνθρωπο Ιησού, ο οποίος στις αμαρτίες του κόσμου έφερε στους ευλογημένους ώμους του ίνα τις εξαλείψει.

Στους ταραγμένους αυτούς καιρούς και χρόνους έρχεται ο Κύριος των κυριευόντων και Βασιλεύς των βασιλευόντων να προσφέρει την ειρήνη σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, η οποία δυστυχώς κλονίζεται απ’ άκρον εις άκρον της οικουμένης.

Ο άρχων της ειρήνης Αναστάς Κύριος καλεί την ανθρωπότητα – «εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» - και προσφέρει την ειρήνη στον καθένα μας ατομικώς. Την προσφέρει στην οικογένεια ενός εκάστου. Στην κοινωνία. Στα Έθνη και σε ολόκληρη την οικουμένη, πλουσιοπάροχα χωρίς  διάκριση.

Αυτός δίδει άφεση αμαρτιών, διότι όπως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος «μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα· συγγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλεν». Εξαλείφει την ενοχή της συνείδησης, καταυγάζει την ταραχή και ενθρονίζει στις καρδιές των ανθρώπων την γαλήνη και την χαρά.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ο Απόστολος των εθνών Παύλος, γεμάτος θαυμασμό εμπρός στο μέγεθος της θείας αυτής  δωρεάς, εύχεται και προσεύχεται ίνα η ειρήνη του Θεού, η πάντα νούν υπερέχουσα, να φρουρήσει τις καρδιές και τα νοήματά μας και ο Αναστάς Κύριος και Πανάγαθος Θεός και Σωτήρας μας είθε πάσας τας ημέρας της επιγείου ζωής μας να είναι μαζί μας και ως πλούσιος δωροδότης να λέγει και σε  εμάς - ως είπε και στους μαθητές Του σ’ εκείνη την ευλογημένη συνάντηση στο υπερώο της Ιερουσαλήμ - «ειρήνη υμίν».

+ Ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας Παΐσιος

Εμφανίσεις: 607

Ἀριθμ. Πρωτ. 169

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ EΛΕΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

Διατρέξαντες τόν δόλιχον τῶν ἀσκητικῶν ἀγώνων τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί βιώσαντες ἐν κατανύξει τά σεπτά Πάθη τοῦ Κυρίου, ἔμπλεοι νῦν τοῦ ἀϊδίου φωτός τῆς λαμπροφόρου Αὐτοῦ Ἐγέρσεως, ὑμνοῦμεν καί δοξολογοῦμεν τό ὑπερουράνιον ὄνομα Αὐτοῦ, ἀναβοῶντες τό κοσμοχαρμόσυνον «Χριστός Ἀνέστη!».

Ἀνάστασις εἶναι ὁ πυρήν τῆς πίστεως, τῆς εὐσεβείας, τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς ἐλπίδος τῶν Ὀρθοδόξων. Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας, εἰς τήν θεανθρωπίνην μυστηριακήν καί λατρευτικήν, πνευματικήν, ἠθικήν καί ποιμαντικήν ἔκφρασίν της καί εἰς τήν καλήν μαρτυρίαν περί τῆς ἐλθούσης ἐν Χριστῷ χάριτος καί τῆς προσδοκωμένης «κοινῆς ἀναστάσεως», ἐνσαρκώνει καί ἀντανακλᾷ τήν συντριβήν τοῦ κράτους τοῦ θανάτου διά τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν, καί τήν ἀπελευθέρωσιν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τῆς «δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου».

Ἀνάστασιν μαρτυροῦν οἱ Ἅγιοι καί οἱ Μάρτυρες τῆς πίστεως, τό δόγμα, τό ἦθος, ἡ κανονική δομή καί λειτουργία τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ἱεροί ναοί, τά μοναστήρια καί τά σεπτά προσκυνήματά μας, ὁ ἔνθεος ζῆλος τοῦ ἱεροῦ κλήρου, ἡ ἀπροϋπόθετος ἀφιέρωσις τοῦ ἔχειν καί τοῦ εἶναι τῶν μοναχῶν εἰς τόν Χριστόν, τό ὀρθόδοξον φρόνημα τῶν πιστῶν καί ἡ ἐσχατολογική ὁρμή συνόλου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τρόπου τοῦ βίου.

Ὁ ἑορτασμός τοῦ Πάσχα δέν εἶναι διά τούς Ὀρθοδόξους μία προσωρινή ἀπόδρασις ἀπό τήν ἐγκόσμιον πραγματικότητα καί τάς ἀντιφάσεις της, ἀλλά διατράνωσις τῆς ἀκλονήτου πίστεως, ὅτι ὁ πατήσας θανάτῳ τόν θάνατον Λυτρωτής τοῦ ἀδαμιαίου γένους εἶναι ὁ Κύριος τῆς ἱστορίας, ὁ ἀεί «μεθ᾽ ἡμῶν» καί «ὑπέρ ὑμῶν» Θεός τῆς ἀγάπης. Πάσχα εἶναι ἡ βιωματική βεβαιότης, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἐλευθεροποιός Ἀλήθεια, τό θεμέλιον, ὁ ὑπαρκτικός ἄξων καί ὁρίζων τῆς ζωῆς μας. «Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰωάν. ιε´, 5).

Οὐδεμία περίστασις, «θλῖψις ἤ στενοχωρία ἤ διωγμός ἤ λοιμός ἤ γυμνότης ἤ κίνδυνος ἤ μάχαιρα» (Ρωμ. η´, 35) δύναται νά χωρίσῃ τούς πιστούς ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.

Αὐτή ἡ ἀκλόνητος πεποίθησις ἐμπνέει καί ἐνισχύει τήν δημιουργικότητά μας καί τήν βούλησιν νά καθιστάμεθα ἐν τῷ κόσμῳ «Θεοῦ συνεργοί» (Α᾽Κορ. γ´9). Ἐγγυᾶται, ὅτι ἀπέναντι εἰς ἀνυπέρβλητα ἐμπόδια καί ἀδιέξοδα, ἐκεῖ ὅπου κατ᾽ ἄνθρωπον δέν διαφαίνεται λύσις, ὑπάρχει ἐλπίς καί προοπτική. «Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ» (Φιλιπ. δ´, 13). Ἐν Χριστῷ ἀναστάντι γνωρίζομεν ὅτι τό κακόν, ὑπό ὅλας του τάς μορφάς, δέν ἔχει τόν τελευταῖον λόγον εἰς τήν πορείαν τῆς ἀνθρωπότητος.

Πεπληρωμένοι εὐγνωμοσύνης καί χαρᾶς διά τήν ἀποδοθεῖσαν ὑπό τοῦ Κυρίου τῆς δόξης τιμήν καί ὑψίστην ἀξίαν εἰς τόν ἄνθρωπον, θλιβόμεθα ἐνώπιον τῆς πολυκεφάλου βίας, τῆς κοινωνικῆς ἀδικίας καί τῆς καταπατήσεως τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων εἰς τήν ἐποχήν μας. «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως κήρυγμα» καί τό «Χριστός Ἀνέστη» συνηχοῦν σήμερον μέ τήν κλαγγήν τῶν ὅπλων, τήν κραυγήν ἀγωνίας τῶν ἀθώων θυμάτων τῆς πολεμικῆς βίας καί τῶν προσφύγων, μεταξύ τῶν ὁποίων εὑρίσκονται πολυάριθμα ἀθῶα παιδία.

Διεπιστώσαμεν ἰδίοις ὄμμασι τά προβλήματα κατά τήν πρόσφατον ἐπίσκεψίν μας εἰς τήν Πολωνίαν, ὅπου κατέφυγεν ὁ κύριος ὄγκος τῶν προσφύγων ἐξ Οὐκρανίας. Συμπάσχομεν μέ τόν εὐσεβῆ καί γενναῖον Οὐκρανικόν λαόν, ὁ ὁποῖος αἴρει βαρύν σταυρόν, προσευχόμεθα καί ἀγωνιζόμεθα διά τήν εἰρήνην καί τήν δικαιοσύνην δι᾽ ὅσους τάς στεροῦνται.

Εἶναι ἀδιανόητον δι᾽ ἡμᾶς τούς Χριστιανούς νά σιωπῶμεν ἐνώπιον τῆς καταρρακώσεως τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας. Ὁμοῦ μετά τῶν θυμάτων τῶν ἐνόπλων συγκρούσεων, ὁ «μεγάλος ἡττημένος» τῶν πολέμων εἶναι ἡ ἀνθρωπότης, ἡ ὁποία εἰς τήν μακράν ἱστορίαν της δέν κατώρθωσε νά καταργήσῃ τόν πόλεμον. Ὁ πόλεμος ὄχι μόνον δέν λύει προβλήματα, ἀλλά δημιουργεῖ νέα καί πολυπλοκώτερα. Σπείρει διχασμόν καί μῖσος, μεγεθύνει τό χάσμα μεταξύ τῶν λαῶν. Ἡμεῖς πιστεύομεν στερρῶς, ὅτι ἡ ἀνθρωπότης δύναται νά ζήσῃ χωρίς πολέμους καί βίαν.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐκ τῆς φύσεώς της, λειτουργεῖ ὡς παράγων εἰρήνης. Ὄχι μόνον δέεται ὑπέρ τῆς «ἄνωθεν εἰρήνης» καί τῆς «εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου», ἀλλά τονίζει τήν σημασίαν τῆς ἀνθρωπίνης προσπαθείας διά τήν ἑδραίωσίν της. Ἴδιον τοῦ χριστιανοῦ εἶναι πρωτίστως «τό εἰρηνοποιεῖν». Ὁ Χριστός μακαρίζει τούς εἰρηνοποιούς, ὁ ἀγών τῶν ὁποίων εἶναι ἁπτή παρουσία τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ κόσμῳ καί εἰκονίζει τήν εἰρήνην τήν «πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν» (Φιλιπ. δ´, 7), ἐν τῇ «καινῇ κτίσει», ἐν τῇ εὐλογημένῃ Βασιλείᾳ τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἡ Ἐκκλησία μας, ὡς προσφυῶς τονίζεται εἰς τό κείμενον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «Ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς». Τό κοινωνικό ἦθος της Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, «τιμᾷ τούς μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι προσέφεραν τή ζωή τους γιά τήν εἰρήνην, ὡς μάρτυρες τῆς δύναμης τῆς ἀγάπης, τοῦ κάλλους τῆς δημιουργίας στήν ἀρχική καί τελική της μορφή, καί τῆς ἰδεώδους ἀνθρωπίνης συμπεριφορᾶς, ὅπως τήν ὑπέδειξε ὁ Χριστός κατά τή διάρκεια τῆς ἐπίγειας διακονίας Του» (§ 44).

Τό Πάσχα εἶναι πανήγυρις ἐλευθερίας, χαρᾶς καί εἰρήνης. Ἀνυμνοῦντες εὐσεβοφρόνως τήν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ καί βιοῦντες ἐν αὐτῇ καί τήν ἰδικήν μας συνανάστασιν, προσκυνοῦντες δέ ἐν πίστει τό μέγα μυστήριον τῆς Θείας Οἰκονομίας, καί μετέχοντες τῆς «κοινῆς τῶν ὅλων πανηγύρεως», ἀπευθύνομεν  ἐκ τῆς ἀεί σταυροαναστασίμου πανσέπτου καθέδρας τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως πρός πάντας ὑμᾶς, τιμιώτατοι ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα, ἐγκάρδιον πασχάλιον χαιρετισμόν, ἐπικαλούμενοι ἐφ᾽ ὑμᾶς τήν χάριν καί τό ἔλεος τοῦ νεκρώσαντος τόν ᾍδην καί χαρισαμένου ἡμῖν τήν αἰώνιον ζωήν Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ παντός. 

Φανάριον, Ἅγιον Πάσχα ,βκβ´

† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Χριστόν Ἀναστάντα

εὐχέτης πάντων ὑμῶν.

Εμφανίσεις: 799

Χριστός Ανέστη!

Πάσχα… Η Εορτή των Εορτών!  Και η Πανήγυρις των Πανηγύρεων! Είναι η Ανάστασις του Χριστού!

Εμφανίσεις: 822

Ο Μέγας Εσπερινός και η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, είναι η προαναγγελία του μεγάλου γεγονότος της Ανάστασης.

Εμφανίσεις: 790

Με σύμμαχο τον καλό καιρό και την παρουσία πολύ κόσμου, πραγματοποιήθηκε την Μεγάλη Παρασκευή 22 Απριλίου 2022 η περιφορά των 13 Επιταφίων στην παραλιακή οδό της Καλύμνου, με τον ξεχωριστό μοναδικό, κατανυκτικό και εντυπωσιακό τρόπο.

Εμφανίσεις: 1061

Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας. Σχεδόν ολόκληρη η μέρα, αφιερώνεται στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου.

Εμφανίσεις: 766

Την Αγία και Μεγάλη Πέμπτη εορτάζουμε τον Ιερό Νιπτήρα, τον Μυστικό Δείπνο, την υπερφυά Προσευχή και την Προδοσία.  Τις τέσσερις αυτές πράξεις μας προβάλλει η Αγία μας Εκκλησία, οι οποίες έγιναν η μία μετά την άλλη το ίδιο βράδυ.

Εμφανίσεις: 712

Της αλειψάσης τον Κύριον μύρῳ

«Σε τον της Παρθένου Υιόν, πόρνη επιγνούσα θεόν…» 

Την Μεγάλη Τετάρτη η Εκκλησία μνημονεύει την πόρνη γυναίκα που αλείφει με μύρο τον Χριστό. Η πράξη αυτή της γυναίκας δείχνει την αγάπη, την μετάνοια και την ταπείνωσή της. Από το στόμα του Ιησού άκουσε ότι «αφέωνται αι αμαρτίαι αυτής αι πολλαί, ότι ηγάπησε πολύ».

Εμφανίσεις: 712

Την Μεγάλη Τρίτη ζούμε δύο παραβολές:

α) Των δέκα παρθένων (Ματθ. 25,1-13), που μας διδάσκει να είμαστε έτοιμοι και γεμάτοι από πίστη και φιλανθρωπία.

β) Των Ταλάντων (Ματθ. 25,14-30), που μας διδάσκει να είμαστε εργατικοί και πρέπει να καλλιεργούμε και να αυξήσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.

Εμφανίσεις: 643

H A.Θ. Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, χοροστάτησε το πρωΐ της Μεγάλης Δευτέρας, 18 Απριλίου 2022, στον Π. Πατριαρχικό Ναό, κατά την Θεία Λειτουργία των Προαγιασμένων Δώρων.